ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 22

บทที่ 22 การตอบกลับที่น่าตกใจ

“เชื่อคุณ”

เธอพูดจบ ริมฝีปากชายหนุ่มขยับตอบกลับโดยไม่ลังเลแม้แต่นิด

เร็วจนขนาดที่แม้แต่กู้จิ่วฉือยังตกใจ ง่ายขนาดนี้...เชื่อเธอ?

ฮั่วหมิงเช่อกดไหล่เธอเบาๆ บ่งบอกให้เธอนั่งลง เห็นขอบตาแดงระเรื่อของหญิงสาว ความโกรธที่ออกมาจากในใจของเขา แรงอาฆาตในแววตาของเขาเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน

“คุณชายฮั่ว การสอบครั้งนี้ของอาฉือจากลำดับสุดท้ายของระดับชั้น ขยับขึ้นมาเป็นที่หนึ่งของระดับชั้น...”

โค้วยู่นเอ๋อคิดไม่ถึงว่าภายใต้สถานการณ์อย่างนี้ ฮั่วหมิงเช่อยังคงเลือกที่จะเชื่อกู้จิ่วฉือ ความอิจฉาแผดเผาในหัวของเธอ พูดออกมาโดยไม่ปิดบัง ตั้งใจเตือนทุกคนว่าผลคะแนนครั้งนี้ของกู้จิ่วฉือไม่ปกติ

กู้จิ่วฉือสังเกตการณ์อารมณ์ของปีศาจใหญ่อย่างละเอียด ถึงแม้ได้ยินประโยคนี้ของโค้วยู่นเอ๋อ อารมณ์บนใบหน้าชายหนุ่มก็ไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย

แววตาโกหกคนไม่ได้ จนกระทั่งกู้จิ่วฉือสามารถอ่านอารมณ์ได้จากดวงตาของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

เขารู้สึกว่าตัวเองได้ที่หนึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปได้โดยธรรมชาติ?

“เปลี่ยนเป็นได้ที่หนึ่งในทันที?”

จ้านยิงที่ยืนอยู่ด้านข้างปีศาจใหญ่ยังตกใจจนอ้าปากค้าง เด็กหลังห้องอย่างกู้จิ่วฉือ คะแนนดีขึ้นราวกับนั่งจรวด นอกจากจะโกงก็ไม่มีวิธีอื่นแล้วสินะ? ไม่แปลกใจที่หัวหน้าแผนกการสอนโกรธจนต้องโทรศัพท์มา

จ้านยิงกวาดสายตามองอย่างเข้มงวดแวบหนึ่ง ผู้หญิงโง่คนนี้เพิ่งจะหยุดก่อเรื่องได้ไม่นานก็ก่อเรื่องอีกแล้ว ก่อเรื่องน่าตลกที่จะโดนไล่ออกจนได้ แม้แต่เขายังปวดหัวแทนเจ้านายเลย

แต่เจ้านายมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ยังปกป้องผู้หญิงคนนี้!

ขณะนั้น ผู้อำนวยการที่เพิ่งจะทราบข่าวรีบมาที่ห้องพักอาจารย์อย่างเร่งรีบ เมื่อเข้ามาก็เห็นว่าฮั่วหมิงเช่ออยู่ด้วย ตกใจจนติดอ่าง

“……คุณชายฮั่ว？！ท่านมาได้ยังไง？”

โรงเรียน โรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์Sพัฒนาได้จนถึงวันนี้นั้นพึ่งพาเงินลงทุนจากหลายตระกูลใหญ่ของเมืองตี้จิง หุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดในนั้นก็คือตระกูลฮั่ว

แม้แต่มองฮั่วหมิงเช่อยังขี้เกียจจะมองผู้อำนวยการ ทันใดนั้นเขาก็ค่อยๆ ยื่นนิ้วเข้าไปใกล้ใบหน้าของกู้จิ่วฉือช้าๆ อย่างลังเล

เห็นหญิงสาวไม่หลบ ในที่สุดเขาก็ลูบขอบตาแดงระเรื่อของกู้จิ่วฉืออย่างอ่อนโยน ในแววตาส่องประกายความหม่นหมองที่ไม่เข้าใจ

กู้จิ่วฉือจับมือเขาอย่างไม่ค่อยถนัดและยิ้มให้เขา

“ฉันไม่เป็นไร และก็ไม่ร้องไห้ด้วย”

ถึงขนาดบอกว่าได้ว่าอารมณ์ในตอนนี้ของเธอไม่เลว เพราะฮั่วหมิงเช่อเชื่อเธอโดยไม่มีข้อแม้!

แม้แต่เมื่อวานที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ก็สลายหายไปหมด

ฮั่วหมิงเช่อกลับจับมือหญิงสาวไว้ สั่งจ้านยิงเสียงเย็นชาว่า

“ส่งข่าวให้คณะกรรมการโรงเรียน ไล่หัวหน้าแผนกการสอนและอาจารย์ทุกคนที่คุมสอบห้อง F ทั้งหมดออก”

“ได้...หะ?”

เดิมทีจ้านยิงจะบอกว่าได้ แต่หลังจากเข้าใจสิ่งที่เจ้านายพูดแล้ว ทำให้เขาประหลาดใจจนส่งเสียงหะออกมาคำหนึ่ง

“เจ้านาย คุณ...”

“คุณชายฮั่ว ทั้งที่กู้จิ่วฉือโกงแท้ๆ ทำไมคุณถึงไล่ฉันออก? มีสิทธิ์อะไร? คุณใช้อิทธิพลเปลี่ยนผิดให้เป็นถูก! ต่อให้คุณเป็นหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุด แต่คณะกรรมการโรงเรียนไม่มีทางเห็นด้วย!”

ผู้อำนวยการเลี้ยงพูดอย่างมั่นใจ ในเมื่อจะเป็นหัวหน้าแผนกการสอนของโรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์Sได้ ต้องมีคนค่อยซัพพอร์ตเหมือนกัน เขามั่นใจอย่างไร้เดียงสาว่าฮั่วหมิงเช่อไม่สามารถทำอะไรเขาได้

“โกง?”

กู้ชิงหยวนที่ไม่พูดอะไรมาตลอดหัวเราะเย็นชาออกมาทันที สีหน้านิ่งราวกับน้ำ

“ลูกสาวของฉันกู้ชิงหยวน แค่เธอยอมทำข้อสอบนี้ เธอก็เป็นที่หนึ่งของระดับชั้นแน่นอน!”

นี่ถือว่าเป็นก้าวแรกที่เธอลงมือทำเพื่อลดความขัดแย้งกับเหล่ากู้

และคาดไม่ถึงว่าตัวเองจะขอโทษเขา เหล่ากู้ยังตกตะลึงในพริบตา บนใบหน้าที่จงใจทำเคร่งขรึม ก็ยังปกปิดร่องรอยความกระอักกระอ่วนไว้ไม่ได้

“ตั้งแต่ที่เข้าม.4 มา คะแนนของเธอก็ไม่ได้เป็นที่หนึ่ง และตอนที่สอบแยกชั้นเรียนครั้งแรก คะแนนของเธอก็อยู่ในลำดับสุดท้ายด้วย...”

ผู้อำนวยการเลี้ยงพูดอย่างไม่ยอมแพ้ และเขาก็พูดความในใจของโค้วยู่นเอ๋อออกมาแล้ว

โค้วยู่นเอ๋อยืนอยู่ในมุมและกำหมัดแน่น มองกู้จิ่วฉืออย่างไม่อยากจะเชื่อ

เธอเข้ามาในตระกูลกู้ตั้งแต่ม.4 เป็นเพื่อนนักเรียนโรงเรียนเดียวกันกับกู้จิ่วฉือ ไม่เคยรู้สึกถึงพรสวรรค์ของกู้จิ่วฉือเลย! เธอรู้ว่ากู้จิ่วฉือฉลาด แต่ไม่รู้ว่ากู้จิ่วฉือจะฉลาดขนาดนี้!

เธอแค่เข้าใจว่ากู้จิ่วฉือเป็นแค่คนธรรมดาที่คะแนนด้านการเรียนไม่เลว เธอคิดว่าแค่ชมเฉยทั้งวันทั้งคืน ช้าเร็วก็สามารถทำให้กู้จิ่วฉือเสียนิสัยได้...

“นั่นเป็นเพราะวันที่สอบฉันไม่สบาย ฉันขาดสอบไปสองวิชา ส่วนเรื่องสอบแยกชั้นเรียน ฉันส่งกระดาษเปล่า เพราะข้อสอบของพวกคุณง่ายเกินไป ไม่คุ้มค่าที่ฉันจะออกแรงเขียน”

กู้จิ่วฉืออธิบายอย่างเรียบง่าย ต่อหน้าปีศาจใหญ่ แน่นอนเธอไม่กล้าบอกว่าเพราะตอนนั้นสนใจเจี้ยยู่ถัง จึงขี้เกียจเขียน

เธอเหลือบมองโค้วยู่นเอ๋อที่ยืนหน้าบึ้งตึงอยู่ด้านข้าง คิดไม่ถึงสินะว่าแผนที่ตั้งใจวางอย่างรอบคอบจะเป็นเครื่องแต่งกายให้ฉันได้อย่างพอดี!

ความรู้สึกนี้ยากยิ่งกว่ากินขี้อีกใช่ไหม?

“นี่...”

ผู้อำนวยการเลี้ยงและผู้อำนวยการต่างพูดไม่ออก

“นิ! ฉันว่าทำไมพอลูกสาวฉันเข้ามัธยมปลายกลับไม่อยากเรียน ที่แท้เป็นปัญหาของอาจารย์อย่างพวกคุณนี่เอง! ครูใหญ่ตู้ ฉันขอเตือนคุณ โรงเรียนของพวกคุณต้องมีคำอธิบายให้ฉัน! ลูกสาวของฉันสามสามารถเข้าเรียนโรงเรียนดีๆ ทั่วโลก!โรงเรียนมัธยมตระกูลสูงศักดิ์S? ฉันไม่สนใจหรอก! อาฉือ！กลับบ้าน！”

กู้ชิงหยวนโกรธจริงๆ เขาแค่ยกมือขึ้นทุบโต๊ะก็ทำให้มุมโต๊ะหัก เศษไม้ที่หักกระเด็นไปโดนแขนของโค้วยู่นเอ๋อ เธอตกใจจนร้องออกมาออก

โค้วยู่นเอ๋อร้องเสียงดัง แม้แต่กู้จิ่วฉือยังสนใจ แต่ที่ทำให้เธอแปลกใจก็คือ พ่อกู้ชิงหยวนกลับไม่สนใจ ไม่แม้แต่จะหันมองโค้วยู่นเอ๋อเพียงชายตา...