ห่วงรักคุณปีศาจ นิยาย บท 38

บทที่ 38 ปล่อยฉัน!

กู้จิ่วฉือ ขัดจังหวะเจี้ยยู่ถังอย่างเย็นชา

เจี้ยยู่ถัง ตกตะลึง จากนั้นจ้องไปที่กู้จิ่วฉือด้วยการแสดงออกที่น่าเกลียดความไม่สบายใจเกิดขึ้นในใจ ก่อนหน้านี้กู้จิ่วฉือไม่เคยกล้าพูดกับเขาแบบนี้!

เป็นเพราะตอนนี้เขาอ่อนโยนเกินไปหรือเปล่า ผู้หญิงคนนี้จึงน่าทะนงตัว! ผู้หญิงนี่ ทําหน้าดีๆ แล้วถีบจมูกบนใบหน้า!

ในอดีตยิ่งเขาไม่สนใจกู้จิ่วฉือมากเท่าไหร่ ผู้หญิงคนนี้ก็ยิ่งติดอยู่กับเขามากขึ้นเท่านั้น

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เจี้ยยู่ถังก็ก้มหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดี

“อาฉือ อารมณ์โกรธก็ต้องจำกัด ฉันได้ขอโทษคุณแล้วเช่นนี้ คุณอย่าเอาความสัมพันธ์ของพวกเรามาเล่นสนุกเลย คุณต้องการที่จะทำลายความรู้สึกระหว่างเราหรือ?”

กู้จิ่วฉือหัวเราะอย่างโกรธเกรี้ยวเมื่อเธอได้ยินคำพูดเหล่านี้ ชาติที่แล้วเธอคงจะเป็นหมู จึงจะชอบคนโง่เง่าแบบนี้

“เจี้ยยู่ถัง คุณเป็นหมูหรือ? ฉันพูดกับคุณแล้วยังไม่เข้าใจหรือ? ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณแล้ว อยู่ห่างจากฉัน!

หากคุณยังก่อกวนฉันอีก ตระกูลเจี้ยพวกคุณจะเดือดร้อนไม่เบา”

กู้จิ่วฉือ เปิดริมฝีปากของเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา และดูเหมือนว่าเธอต้องลงมือเองเพื่อสอนคนงี่เง่านี้!

ในเวลานี้มีความตื่นตระหนกอย่างแท้จริงบนใบหน้าของเจี้ยยู่ถัง กู้จิ่วฉือ ไม่เคยมีทัศนคติที่ไม่ดีเช่นนี้ หรือว่าตัวเองไม่มีเสน่ห์แล้วจริงๆ? หรือว่า

ดวงตาของเจี้ยยู่ถังเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้าและคว้าไหล่ของกู้จิ่วฉือไว้แน่นและถาม

“อาฉือ คุณทำให้ฉันกลัวใช่ไหม? หยุดเล่นแล้วจะได้ไหม ฉันจะเปิดใจให้คุณดู! เป็นไปไม่ได้ว่าคุณตกหลุมรักฮั่วหมิงเช่อ"

“ปล่อยฉัน!”

กู้จิ่วฉือไม่ได้คาดคิดว่าเจี้ยยู่ถัง จะรีบเข้ามาพัวพัน

โค้วยู่นเอ๋อในอาคารตรงข้ามเห็นฉากนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าขยายใหญ่ขึ้นทันที กดชัตเตอร์ในมือและเก็บภาพที่ใกล้ชิดมานับไม่ถ้วน และวิดีโอแบบเคลื่อนไหว

“ฉันจะไม่ปล่อย ถ้าคุณไม่ให้คำตอบที่ชัดเจนในวันนี้ ฉันจะไม่ปล่อย!”

เจี้ยยู่ถัง ดูเหมือนคนบ้าและยิ่งกอดกู้จิ่วฉือไว้ในอ้อมแขนของเขา

เขาไม่ได้สังเกตว่าร่างกายของกู้จิ่วฉือ ก่อนหน้านี้มีกลิ่นหอมและร่างกายก็อ่อนนุ่ม สักครู่จิตใจของเขาก็กระเพื่อมและมีขยะสีเหลืองลอยอยู่ในความคิดของเขา

“ตกลง ฉันจะให้คำตอบที่ชัดเจน!”

ดวงตาของกู้จิ่วฉือเฉียบคม ยกเข่าขึ้นและยึดไว้แน่นที่เป้าของเจี้ยยู่ถัง ยู่ถังที่เจ็บปวดหมดเรี่ยวแรงและล้มลงกับพื้นโดยจับขาและกรีดร้องอย่างเจ็บปวด

“อะ”

“นี่คือคำตอบของฉัน ตอนนี้จิตใจของคุณมีสติสัมปชัญญะแล้วหรือยัง!”

กู้จิ่วฉือกวาดตามองเจี้ยยู่ถัง อย่างเย็นชาไม่เท่ากับขยะบนพื้น และหันหลังเดินไปอีกด้านหนึ่งของทางเดิน

ไม่นานหลังจากนั้นโค้วยู่นเอ๋อก็รีบไปที่เกิดเหตุทันที แสร้งทำเป็นไม่สบายใจและช่วยเจี้ยยู่ถังขึ้นมา

“ยู่ถังคุณเป็นอย่างไรบ้าง?”

เจี้ยยู่ถัง พิงแขนของโค้วยู่นเอ๋อด้วยใบหน้าซีดเซียวและส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด

“ยู่ถัง พวกเราลืมมันไปเถอะ ฉันคิดว่าอาฉือดูเหมือนจะปล่อยคุณไปจริงๆ เธอดูเหมือนจะไม่ชอบคุณอีกต่อไป ... "

โค้วยู่นเอ๋อ กัดริมฝีปากของเธออย่างจงใจและพูดคำเหล่านี้ที่แสร้งทำเป็นปลอบใจเพื่อกระตุ้นเจี้ยยู่ถัง

“เป็นไปไม่ได้! ฉันเป็นรักแรกของเธอ เธอชอบรักแรกพบมาสามปี เธอพึงจะแต่งงานกับฮั่วหมิงเช่อเพียงไม่กี่วันเท่านั้น!”

จิตวิทยาของเจี้ยยู่ถังได้รับการกระตุ้นอย่างมากในทันทีและเขากล่าวโดยไม่ยอมรับความพ่ายแพ้

สิ่งที่โค้วยู่นเอ๋อต้องการคือผลกระทบนี้ ไม่ว่ากู้จิ่วฉือจะชอบเจี้ยยู่ถังหรือไม่ ตราบใดที่เจี้ยยู่ถังยังคงรบกวนกู้จิ่วฉือมันถูกกำหนดให้กลายเป็นหนามที่ไม่สามารถขจัดออกได้ระหว่างกู้จิ่วฉือ และฮั่วหมิงเช่อ

โค้วยู่นเอ๋อแสร้งถอนหายใจ