บทที่ 39 ให้โอกาสเธออีกครั้ง
ในห้องประชุม ทุกคนไม่กล้าหายใจแรง ทั้งหมดจ้องมองไปที่โทรศัพท์มือถือที่ดังอยู่บนโต๊ะตลอดเวลา
“เจ้านายคุณไม่ต้องการรับ ฉันจะวางสายให้?”
เย่ขันพูดอย่างกล้าหาญ
“ออกไปให้หมด”
ฮั่วหมิงเช่อยกมือขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก
“งั้น ... การประชุมของวันนี้ก็จบลงแล้วไปกันเถอะทุกคน!”
เซี่ยงเหิงเป็นคนแรกที่จากไปภายในพริบตา ผู้บริหารคนอื่น ๆ แทบรอไม่ไหวที่จะหลบหนีด้วยความเร็วเท่ากัน
วิ่งหนีตะเกียกตะกาย.
เย่ขันวิ่งออกจากห้องประชุม ทิ้งช่องว่างไว้ที่ประตูห้องประชุมและดึงเซี่ยงเหิง และจ้านยิงกำลังซุบซิบอยู่ที่ประตูเพื่อแอบฟัง
ห้องประชุมเงียบลงในทันที และผู้คนไม่สามารถเพิกเฉยต่อเสียงระฆังที่เร่งรีบได้
เสียงเรียกเข้าก็เหมือนกับกู้จิ่วฉือเอง ยิ่งไม่อยากคุยมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งอดทนมากขึ้นเท่านั้น
ฮั่วหมิงเช่อจ้องไปที่โทรศัพท์มือถือที่ดังตลอดเวลา และในที่สุดก็เลือกที่จะประนีประนอม ให้โอกาสผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง ...
“ฮัลโหล?”
ฮั่วหมิงเช่อกล่าวอย่างเย็นชา และเสียงที่ชัดเจนของหญิงสาวก็ดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ทันที
“เจี้ยยู่ถัง กล่าวว่า บ้านของเขาเพิ่งถูกโจมตีโดยมีเจตนาร้ายและการหมุนเวียนทางธุรกิจเป็นเรื่องยาก เรื่องนี้คุณทำหรือไม่?”
ประโยคนี้ ทำให้ดวงตาลึก ๆ ของชายคนนั้นหรี่ลงอย่างอันตรายและเจตนาในการฆ่า
หึ ... ปรากฎว่าเธอโทรมา เพื่อสอบถามความผิด!
“ให้ตายเถอะ ฉันบอกว่ากู้จิ่วฉือสิ่งของที่ไม่ดี! ในใจเธอมีเพียงใบหน้าขาว ๆ ของ เจี้ยยู่ถังเท่านั้น!”
เย่ขัน ตะโกนด้วยความโกรธ และถูกเซี่ยงเหิงปิดปาก อย่างรวดเร็ว
“ชู! คุณพูดไม่กี่คำ พวกเราทุกคนต้องตายเมื่อเจ้านายได้ยิน!”
“ฉันจะไปจับกู้จิ่วฉือให้นายสอบถาม!”
ดวงตาของจ้านยิง ก็แดงก่ำด้วยความโกรธ
“ นายแทบรอไม่ไหวที่จะมอบหัวใจให้เธอ เธอล่ะ ตั้งคำถามกับนายเพื่อชายขยะคนนั้น
เธอต้องการที่จะขับไล่นายให้ตาย!”
ความขุ่นเคืองที่ชอบธรรมนอกประตู ด้านหลังของคนที่อยู่ในประตูดูเหงาและหมดหวัง
“ ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ?”
เสียงของฮั่วหมิงเช่อ มืดมน ซ่อนความผิดหวังที่ตัวเขาเองไม่ได้สังเกตเห็น
“ ถ้าเป็นเช่นนั้น ....ฉันก็อยากบอกว่า...ทำดีมาก”
เสียงของหญิงสาวดังมาจากโทรศัพท์
ทำให้ฮั่วหมิงเช่อตกใจ
“คุณพูดอะไร?”
ชายคนนั้นเอาแต่ถาม
ทั้งสามคนที่แอบฟังอยู่นอกประตูก็ตกตะลึงเช่นกัน และจ้านยิง ก็แตะที่หูตัวเอง
“ ฉันได้ยินเสียงหลอนหรือเปล่า?”
“จุ๊! อย่าพูด! ฟังที่ยัยนั่นพูด!”
เย่ขันปิดปากของจ้านยิงอย่างรวดเร็ว
ภายในประตู ฮั่วหมิงเช่อบีบโทรศัพท์ และถามกู้จิ่วฉือ
“ เมื่อกี้คุณพูดอะไร?”
“ ฉันบอกว่าทำได้สวยงามมาก! คุณควรจะโหดร้ายกว่านี้ ที่ดีที่สุดคือทำให้เขายุ่งเกินไปที่จะไปโรงเรียน
แล้วเขาจะไม่มีเวลามารบกวนฉัน! คุณไม่รู้ วันนี้ฉันถูกเขาขวางไว้ที่ตึกเรียนคนเดียว ...”
ในโทรศัพท์กู้จิ่วฉือพ่นเรื่องราวออกมาอย่างกับพ่นถั่ว บอกเล่าเรื่องราวอีกเวอร์ชันหนึ่ง
“ เขาบังคับกอดฉันด้วย ถามว่าฉันชอบใคร รู้ไหมว่าฉันเป็นอิสระได้ยังไง ฉันยกเข่าขึ้นแล้วกดเป้ากางเกงของเขาอย่างแรง ...”
นอกประตู
ทั้งสามคนแอบฟังก็โง่เง่าแล้ว พวกเขานึกไม่ถึงว่าสิ่งต่าง ๆ กลับกลายเป็นสิ่งที่พลิกผันเช่นนี้
“จ้านยิงคุณอยู่กับเจ้านายมาโดยตลอดกู้จิ่วฉือไม่ชอบ เจี้ยยู่ถัง จริงๆหรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ห่วงรักคุณปีศาจ
เริ่องนี้สนุกมาก..อยากให้นำมาลงต่อให้จบ...
สวัสดีค่ะต้านต่าต่า คุณคงไม่รู้จักว่าเราเป็นใครแต่เรามีเรื่องจะบอกคุณว่าเราชอบเรื่องนี้ที่คุณเขียนมากและรอคอยวันที่คุณจะกลับมาเขียนเรื่องนี้อีกครั้งเพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะมีปัญหาหรืออุปสรรคอะไรก็แล้วแต่ขอให้คุณรู้ไว้ว่าเราหรือคนอ่านเรื่องนี้อีกหลายคนอยู่ข้างคุณและคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวและได้โปรดในสักวันหนึ่งเมื่อคุณพร้อมขอให้คุณกลับมาเขียนเรื่องนี้เพราะเราและผู้อ่านอีกหลายคนรอคุณกลับมาเขียนเรื่องนี้อยู่เสมอ จากผู้อ่านที่ชอบเรื่องราวที่คุณแต่ง Hello. You probably don't know who I am, but I have to tell you that I really liked this story and I look forward to the day you come back to write about it again. So no matter what problems or obstacles you have, But please know that I and many other readers are on your side and that you are not alone. And please, one day when you are ready, I will ask you to come back and write about this because of me and my readers. Many people are always waiting for you to come back and write about this. From readers who liked the stories you wrote....