หย่ากันเถอะคุณสามี นิยาย บท 4

เมื่อเธอก้าวขึ้นรถ เธอก็กลับมาเป็นโศภิตาที่สง่างามและมั่นใจอีกครั้ง

ณานหัวเราะ “วันนี้มีผู้ชายหน้าตาดี 2-3 คนมาที่ซิเลสเชียล เธออยากไปดูหน่อยไหม”

ชื่อ ‘ซีเลสเชียล’ เอามาจากคำว่า ‘Celeste’ ที่แปลว่า ‘สวรรค์’ ซีเลสเชียลคือสถานที่สำหรับความบันเทิงและความสุข เป็นสถานที่ที่ทำให้ผู้มาเยือนรู้สึกเหมือนอยู่ในสรวงสวรรค์

โศภิตาพูดไม่ออก “นายจะบ้าเหรอ ฉันเพิ่งจะได้สถานะโสดคืนมานะ”

เขากระพริบตา แสร้งทำเป็นลึกลับ “เอาน่า จริง ๆ แล้วมีคนอยากเจอเธอน่ะ”

“ใคร”

“เธอเองก็รู้จักคน ๆ นี้เหมือนกัน และเธอจะได้รู้ว่าเขาเป็นใครเมื่อเราไปถึงที่นั่น”

โศภิตาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงพยักหน้า “ไปก็ได้”

ณานมีห้องส่วนตัวสุดพิเศษในซีเลสเชียล หลังจากที่ทั้งสองเข้ามาแล้ว คนที่นั่งอยู่บนโซฟาจึงลุกขึ้นยืนและมองมาที่พวกเขาทั้งคู่

เขาอายุยี่สิบต้น ๆ เขาเป็นผู้ชายที่สูงมากและมีใบหน้าที่แหลมคมพร้อมด้วยคิ้วที่ตรงเฉียบ มีแสงสว่างวาบผ่านดวงตาของเขา หลังจากที่เขาได้เห็นเธอ

“สวัสดี คุณโศภิตา ในที่สุดเราก็ได้พบกันอีกครั้ง”

โศภิตารู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้าเธอดูคุ้นเคย แต่เธอจำไม่ได้ว่าเธอเคยพบเขาที่ไหน

“เธอลืมไปแล้วเหรอ เมื่อหกปีก่อน ตอนที่เธอกับพ่อของเธออยู่จอร์แดน เธอได้อุปถัมภ์นักเรียนยากจนคนหนึ่ง”

หลังจากณานช่วยรื้อฟื้นความทรงจำ โศภิตาก็จำได้ทันทีว่าเขาเป็นใคร

“คุณคือคราม ลี ใช่ไหม”

คิ้วของชายหนุ่มผ่อนคลายลงทันทีและรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ก็ยกขึ้นที่มุมปากของเขา “ครับ ผมเอง”

ครามเป็นคนช่างพูด โศภิตาได้รู้จากณานว่าตอนนี้ครามคือนายแบบที่กำลังได้รับความนิยม เขาหลุดพ้นออกจากสลัมมานานแล้ว และกลายเป็นคนดังที่มักปรากฏตัวบนนิตยสารชื่อดังทุกประเภทในซีฟิลด์

ครั้งหนึ่งชีวิตของโศภิตาเคยเต็มไปด้วยครอบครัวฟากฟ้า ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยสนใจข่าวคราววงการบันเทิง ตอนนี้เธอได้ละทิ้งอดีตอันน่าสมเพชของตัวเองไปแล้ว เธอจึงรู้สึกพอใจและภูมิใจในตนเอง

ทั้งสามคนก็กำลังจะกลับหลังจากพูดคุยกันได้สักพัก

แต่ทันทีที่พวกเขาเดินผ่านบาร์ ขวดไวน์สีเขียวก็ลอยมาที่หัวของโศภิตา

โครม

ใครจะไปรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไรที่พูดไม่ได้อยู่ในห้องนั้นบ้าง!