อีเดน 53

“ว้าว! แหวนวงนี้ทำให้แหวนบนนิ้วของกิ่งกลายเป็นเศษของเพชรไปเลยค่ะ” กิ่งกาญที่มองแหวนบนนิ้วเรียวงามของสาวเจ้า ก่อนจะมองแหวนแต่งงานที่ตนสวมก็อดเปรียบเทียบไม่ได้
“คุณค่ามันอยู่ที่ใจค่ะพี่กิ่ง ต่อให้เพชรจะเม็ดใหญ่ขนาดไหน แต่หากคนที่ให้ไม่ได้รักและซื่อสัตย์กับเราแล้ว ใส่ไปมันก็เท่านั้นค่ะ มีแต่จะแสลงใจเปล่าๆ” อลิชาบอกยิ้มๆ
แปะๆ แปะๆ เอมอรบอกพลางปรบมือให้อย่างถูกใจกับคำตอบ “เอามงกุฎไปเลยจ้ะสาวน้อย พี่รู้เลยว่าทำไมผู้กองปริณสุดหล่อถึงเลือกหนู”
“งานแต่งห้ามลืมชวนพี่กับคุณเอมนะคะ” กิ่งกาญรีบบอก
“ไม่ลืมแน่นอนค่ะ” อลิชายิ้มให้ทั้งสอง ก่อนจะยกกาแฟที่ชงเสร็จขึ้นมาจิบ แล้วพูดคุยเรื่องอื่นต่ออีกครู่ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงาน
คฤหาสน์หลังใหม่ของอีเดน...
หลังจากที่ทานชาบูเสร็จอีเดนก็หลอกล่อให้สาวเจ้าขึ้นไปดูห้องนอนของตน จากนั้นก็ฉวยโอกาสเรียกร้องความต้องการที่อัดแน่นมาตลอดทั้งคืน ด้วยการบอกรักเป็นภาษากายถึงสองยกติดๆ กัน จนสาวเจ้าหมดเรี่ยวหมดแรงหลับคาอกกว้างไปแบบไม่รู้สึกเนื้อรู้สึกตัว
“ผมมีความสุขจัง” คนที่อิ่มเอมในรสรักคลี่ยิ้มบางๆ ตรงมุมปากเมื่อได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอของคนในอ้อมกอดดังขึ้นเบาๆ
สามชั่วโมงต่อมา...
ไลน์ ไลน์ ไลน์
คนที่กำลังหลับสบายสะดุ้งนิดๆ เมื่อได้ยินเสียงข้อความแชตไลน์ดังขึ้นติดๆ กัน จึงหยิบมือถือที่วางอยู่บนหัวเตียงมากดเปิดดู ก็เห็นข้อความที่คนสนิทส่งเข้ามา
อีเดนรีบขยับลงจากเตียงแล้วเดินตรงไปยังห้องทำงานเพื่อโทรกลับหาคนสนิท
ตู๊ด... ตู๊ด... เสียงรอสายดังเพียงไม่กี่ครั้งปลายสายก็รีบกดรับ
“เสี่ยว่างแล้วเหรอครับ”
“ถามกวนๆ ไม่ว่างจะโทรกลับทำไม” อีเดนตอบด้วยน้ำเสียงตึงๆ เมื่อถูกคนสนิทหยอกล้อ
“ฮ่าๆๆ พอดีคุณแดเนียลให้ถามว่าเสี่ยจะบินไปอิตาลีพร้อมกันไหมครับ” ปลายสายถามอย่างอารมณ์ดี
“เมื่อไหร่”
“อีกหนึ่งชั่วโมงครับ”
“ไม่อ่ะ ฉันเอาเครื่องบินส่วนตัวไป” คนที่ยังอยากนอนกอดเมียบอกอย่างไม่เสียเวลาคิด
“เอ่อ...เครื่องบินส่วนตัวของเสี่ยคุณอีธานยืมไปใช้ครับ” ธนินบอกเสียงอ่อน
“อะไรนะ! แด๊ดเอาเครื่องบินฉันไปไหน” อีเดนขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย
“ไปธุระที่ฮ่องกงกังคุณอังศณา จะกลับมาพรุ่งนี้เช้าครับ ผมเองก็เพิ่งทราบเมื่อครู่นี้เหมือนกัน เอ่อ...ให้ผมจองตั๋วชั้นเฟิร์สคลาสให้ก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยให้นักบินเอาเครื่องตามไปไหมครับ”
“อืม!” อีเดนเอ่ยรับอย่างไม่รู้จะทำยังไงเพราะเครื่องบินส่วนตัวลำใหม่ของบิดากับมารดานั้นยังประกอบไม่เสร็จ ส่วนเครื่องลำเก่าก็ไม่อยู่ในสภาพพร้อมบิน
“เสี่ยจะบินช่วงกี่โมงครับ”
“สักสี่ทุ่ม”
“ได้ครับ งั้นเดี๋ยวจัดการเรียบร้อยแล้วผมจะส่งรายละเอียดให้ในไลน์นะครับ” ธนินบอกพลางจดรายละเอียดคร่าวๆ ใส่กระดาษ
“โอเค” อีเดนกดวางสายแล้วรีบเดินกลับไปยังห้องนอน เขาอยากใช้เวลาที่เหลือนอนกอดสาวเจ้าให้ชื่นใจ ก่อนจะต้องบินไปเคลียร์งานกับพวกพ้องที่ดูท่าจะยืดเยื้อและลากยาวกินเวลาหลายวัน
เวลา 17 : 02 น. ปริณที่เพิ่งจะเสร็จงานรีบต่อสายหาน้องสาวเพื่อสอบถามว่าขับรถกลับถึงบ้านหรือยัง แต่โทรไปถึงสามสายอีกฝ่ายก็ไม่กดรับ จึงเปลี่ยนไปโทรหาอลิชาแทน
ตู๊ด... ตู๊ด...
อลิชาที่กำลังเดินไปยังที่จอดรถได้ยินเสียงมือถือดังขึ้นก็ล้วงออกมาดูเบอร์ ก่อนจะรีบกดรับสายของคนรัก “ว่าไงคะพี่ป้อง”
“อยู่ไหนแล้วจ๊ะ” ปริณถามเสียงหวาน
“กำลังจะขับรถออกจากบริษัทค่ะ” อลิชาตอบก่อนจะเข้าไปนั่งในรถของเพื่อนรัก
“พี่ก็กำลังจะกลับพอดี บอกรียาค่อยๆ ขับนะ อย่าใจร้อน” ปริณบอกอย่างเป็นห่วงเพราะน้องสาวของตนมักจะขับรถเร็วนิดๆ
“เอ่อ...รียาไปคุยงานกับลูกค้าค่ะ” อลิชาบอกก่อนจะสตาร์ตเครื่องยนต์
“อ้าว! งั้นหนูก็กลับคนเดียวน่ะสิ”
“ค่ะ”
“งั้นเราเปลี่ยนแผนไปทานข้าวที่ร้านอาหารข้างนอกกันไหม”
“แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ของพี่ป้องล่ะคะ เดี๋ยวท่านก็รอเก้อหรอก ทานที่บ้านดีกว่าค่ะ”
“พ่อกับแม่พี่บินไปเที่ยวงานเปิดตัวสินค้าอะไรสักอย่างที่ฮ่องกง กลับพรุ่งนี้จ้ะ”
“งั้นก็ตามใจพี่ป้องค่ะ”
“โอเค! หนูขับรถไปจอดทิ้งไว้ที่คอนโดนะ เดี๋ยวพี่ขับไปรับ”
“ค่ะ” อลิชาเอ่ยรับก่อนจะดึงสายเบลท์มาคาดเตรียมตัวออกรถ
“แล้วเจอกันจ้ะ” ปริณบอกเสร็จก็กดวางสายแล้วขับรถตรงไปยังคอนโดของสาวเจ้าอย่างไม่รอช้า
คฤหาสน์หลังใหม่ของอีเดน... เวลา 17 : 20 น.
มารียาลืมตาตื่นเพราะรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวบางอย่างในกายก่อนจะตกใจเมื่อเห็นคนหื่นกำลัง...
“ตื่นแล้วเหรอครับ” อีเดนถามเสียงสดใส
“นี่คุณทำบ้าอะไรเนี่ย อ๊ะ... หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” มารียาบอกพร้อมกับผลักร่างหนาออกจากตัว
“ไม่มีทาง!” อีเดนบอกก่อนจะขยับตัวทำกิจกรรมต่อ
“คนบ้า! ทำไมคุณถึงหื่นได้ขนาดนี้เนี่ย” มารียาถามคนที่กำลังสอดด้ายเข้าเข็มอย่างมึนงง
“นั่นผมต้องถามคุณต่างหากรียาว่าทำไมเวลาอยู่กับคุณผมถึงได้มีอารมณ์ตลอด” คนหื่นถามกลับ ก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าลงที่ซอกคอระหง
“อะ...อื้อ...” มารียาครางเบาๆ กับสัมผัสที่ไม่อาจปฏิเสธ หรือผลักไสได้เลยสักครั้ง
“ให้ความร่วมมือผมหน่อยคนดี ได้โปรด...” อีเดนอ้อนเสียงหวาน
“อะ...อืม...” มารียายกแขนโอบรัดต้นคอหนาอย่างรู้งาน
“แบบนั้นแหละที่รัก อ่า...” อีเดนยิ้มก่อนจะสอดแทรกกายใส่เนินเนื้อนูนที่แสนจะคับแน่นช้าๆ
“อือ...อะ...อ่า...” สาวเจ้าครวญครางเสียงสั่น เมื่อถูกความเสียวซ่านถาโถมเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง
“ทำไมคุณเซ็กซี่แบบนี้นะ ซี้ดดด... ซี้ดดด...” อีเดนเอ่ยชม ก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าที่ซอกคอระหงอย่างหลงใหล
‘พระเจ้า! เธอเปรียบดั่งผลไม้ต้องห้ามที่พอได้ลิ้มลองรสชาติแล้วก็โหยหา จนเขาต้องลิ้มลองครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างคนที่ไม่รู้จักพอ
สองชั่วโมงต่อมา... อีเดนขับรถพาสาวเจ้ามาส่งกลับบ้าน ก่อนจะเดินทางไปขึ้นเครื่องที่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ
“ผมมีเรื่องจะบอกคุณ” คนที่กำลังจะออกเดินทางไกลบอกเสียงเครียดๆ
“เรื่องอะไรคะ?” มารียาหันไปมองใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มที่ทำท่ามีลับลมคมในอย่างสงสัย
“เอาไว้กลับจากอิตาลีแล้วจะบอก”
“บ้า! เดินทางปลอดภัยนะคะ” มารียามองค้อน ก่อนจะบอกเสียงอ่อนลงจากเดิม เพราะเธอไม่อยากจะหาเรื่องทะเลาะกับอีกฝ่ายในตอนนี้
“ไปกับผมไหม?” อีเดนถามอย่างมีความหวังหลังจากจอดรถที่หน้าบ้านของสาวเจ้าเสร็จ
“ไม่ค่ะ” มารียาปฏิเสธ ก่อนจะปลดล็อกสายเบลท์
“ทำไม คุณไม่กลัวผมแอบพาสาวไปด้วยเหรอ” อีเดนแกล้งหยอก
“จะพาสาวคนไหนไปด้วยก็เรื่องของคุณสิคะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับฉัน” มารียาบอกเหมือนไม่สนใจ
“ฮ่าๆๆ ไม่เกี่ยวจริงอ่ะ” อีเดนหัวเราะร่วนกับท่าทางปากไม่ตรงกับใจของสาวเจ้า
อ่าน อีเดน 53
นวนิยาย อีเดน 53 ได้รับการอัปเดตพร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายเพื่อลบปมทางอารมณ์มากมายระหว่างผู้นำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง yochita-uri ยังมีความแยบยลในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม 53 ของซีรี่ส์ อีเดน โดยผู้แต่ง yochita-uri
คีย์เวิร์ดที่ค้นหา:
Story อีเดน 53
อีเดน โดย yochita-uri