อีเดน นิยาย บท 54

เช้าวันต่อมา...

อลิชาขับมินิคูเปอร์มารับเพื่อนสาวที่บ้านแต่เช้า ขณะที่ปริณไปทำงานตั้งแต่ตีสี่ เพราะมีประชุมด่วนเกี่ยวกับการลักลอบขนยาล็อตใหญ่เข้าในกรุงเทพฯ เตรียมกระจายสู่ตลาดมืด และสถานบันเทิง อีกหลายแห่ง

สองสาวไปถึงที่ทำงานตอนเจ็ดโมงสี่สิบนาที จึงมีเวลาทานกาแฟและแซนด์วิชที่นมอิ่มทำใส่กล่องมาให้ก่อนเริ่มทำงาน

“เมื่อวานไปคุยงานกับลูกค้าที่โรงแรมไหนเหรอรียา” อลิชาเอ่ยถามเข้าเรื่องที่อยากรู้ ทำเอาคนถูกถามสำลักกาแฟขึ้นมาทันทีทันใด

แค่กๆ

“คิกๆๆ” อลิชาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะส่งกระดาษทิชชูให้

“ฉันลืมใส่น้ำตาลในกาแฟน่ะ” มารียาบอกยิ้มๆ

“จ้ะ! จะพยายามเชื่อนะ” อลิชาขำกับคำโกหกเพื่อนสาว

“บ้า ไปทำงานดีกว่า” มารียาหันหลังทำท่าจะเดินหนี

“ที่ฉันถามเนี่ยเพราะรู้ว่าถ้าคุณเอมมาถึง จะต้องถามแกแบบนี้เหมือนกัน” อลิชารีบบอกสิ่งที่คิดเอาไว้

“เมื่อวานไม่ได้ไปโรงแรม แต่เขาพาไปกินชาบูที่บ้านหลังใหม่มาน่ะ” มารียากลอกตาก่อนจะหันกลับไปบอกเพื่อนรักอย่างเลี่ยงไม่ได้

“โห...กินชาบูตั้งแต่เช้ายันค่ำอ่ะนะ” อลิชาถามด้วยสีหน้าสงสัย

“ใช่” มารียาร้อนผ่าวขึ้นมาทันใดเมื่อหวนนึกถึงเรื่องเมื่อวาน

“ไม่มีอย่างอื่นอีกเหรอ” คนอยากรู้ถามต่อ

“อลิซ! นี่แกจะทำให้ฉันหน้าแดงเหมือนตูดลิงให้ได้ใช่ไหม?” มารียามองค้อนเพื่อนสาวที่ทำท่าจ้องจับผิดเหมือนพี่ชายของเธอไม่มีผิด

“คิกๆๆ ตอนนี้ก็เหมือนนะ” อลิชาหัวเราะ อย่างชอบใจกับท่าที เขินอายของเพื่อนรักที่นานๆ ครั้งจะได้เห็น

“บ้า! ไม่คุยด้วยแล้ว” มารียาบอกก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน

“สวัสดีจ้ะสาวๆ” กิ่งกาญเอ่ยทักทายสองสาวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“สวัสดีค่ะพี่กิ่ง / สวัสดีค่ะคุณเอม” มารียากับอลิชายกมือไหว้พร้อมๆ กัน

“สวัสดีจ้ะ บอสไปประชุมงานที่อิตาลีสองอาทิตย์ เดี๋ยวกิ่งกับอลิซ แล้วก็รียาช่วยกันเคลียร์เอกสารที่อยู่บนโต๊ะให้ทีนะจ๊ะ วันนี้เอมจะออกไปคุยงานกับลูกค้า ไม่ได้กลับเข้ามาที่บริษัทอีก” เอมอรสั่งงานก่อนจะเดินไปหยิบของบนโต๊ะทำงานตัวเอง

“รับทราบค่ะคุณเอม อ๊ะ! แล้วคุณธนินล่ะคะ” กิ่งกาญถามอย่างสงสัยเพราะยังไม่เห็นธนินเข้างาน

“คุณธนินก็ไม่เข้าบริษัทเหมือนกันจ้ะเพราะต้องเตรียมตัวบินตามบอสไปอิตาลี” เอมอรหันมาตอบ

“บินตาม! แสดงว่าบอสไปก่อนเหรอคะ?” กิ่งกาญถามก่อนจะเรียบเรียงเอกสารให้มารียาเอาเข้าแฟ้ม

“ใช่! บอสบินด่วนตั้งแต่เมื่อวานตอนสามทุ่มแล้วจ้ะ อุ๊ย! ใกล้เวลานัดแล้วเอมขอตัวก่อนนะคะ” เอมอรรีบเดินไปหยิบเอกสารที่มารียา แล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ที่อลิชากดรอ

“เดินทางปลอดภัยนะคะคุณเอม ไม่ต้องห่วงเรื่องงานค่ะ” กิ่งกาญบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ” มารียาและอลิชาเอ่ยขึ้นพร้อมๆ กัน

“จ้า” เอมอรบอกพลางโบกมือให้ก่อนจะกดลิฟต์ลงไปที่ชั้นจอดรถของผู้บริหารที่มีคนขับรออยู่

17 : 20 น. พอเลิกงานเสร็จมารียาก็ขับไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง กับเพื่อนสาว โดยมีปริณและจอห์นไปนั่งสั่งอาหารรออยู่ก่อนแล้ว

“เมื่อวานเห็นข่าวพี่ธันหรือยัง” อลิชาถามอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้

“ยัง เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?” มารียาขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย

“ว่าแล้ว... แกต้องยังไม่รู้แน่ๆ” อลิชายิ้มก่อนจะเล่าเรื่องที่รับรู้ผ่านสื่อให้เพื่อนสาวฟังอย่างละเอียด

มารียาได้ฟังก็ถึงกับตกใจ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับอดีตคู่หมั้น เธอจึงรีบต่อสายหามารดาของอีกฝ่ายอย่างรู้สึกเป็นห่วงไม่ได้

ตู๊ด... ตู๊ด...

“งั้นเลิกงานเราไปรถน้องรียานะคะ” คนที่สามีมารับกลับบ้านทุกวันรีบบอก

“ได้ค่ะ ดูของและทานข้าวเสร็จ เดี๋ยวรียาจะไปส่งพี่กิ่งกลับบ้านเอง” มารียาบอกให้อีกฝ่ายคลายกังวล

“โอเคค่ะ” กิ่งกาญตอบรับก่อนจะพากันเดินออกจากลิฟต์ แล้วตรงไปห้องทำงานของหัวหน้าฝ่ายบัญชี

18 : 15 น. ห้างสรรพสินค้าโรคาซานเดอร์ แกรนด์

หลังจากที่แยกย้ายกับอลิชาที่พี่ชายของเธอมารอรับไปทานอาหารค่ำที่บ้านวิภากรณ์ ซึ่งมีบิดาและผู้เป็นย่าของอลิชารออยู่

มารียาหันไปถามกิ่งกาญ เมื่อเดินผ่านร้านชาบูกับร้านปิ้งย่าง “พี่กิ่งอยากทานอะไรก่อนไหมคะ”

“พี่ได้หมดค่ะ แล้วแต่น้องรียา” กิ่งกาญบอกอย่างอารมณ์ดี

“งั้นรียาขอเป็นเจ้ามือนะคะ”

“พี่กิ่งไม่ขัดศรัทธาค่ะ คิกๆ”

“ได้ค่ะ! ว่าแต่...อาหารญี่ปุ่นก็น่าลอง ปิ้งย่างก็น่าสน พี่กิ่งอยากทานแบบไหนดีคะ” เธอหันมาขอความเห็น

“ปิ้งย่างไหมคะ” กิ่งกาญบอกเพราะกำลังยืนอยู่หน้าร้านปิ้งย่าง และเห็นพนักงานยกของทะเลและเนื้อสไลด์ออกมาวางเรียงให้ลูกค้าที่สั่ง ก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันทีทันใด

“ว้าว! จริงๆ รียาก็แอบลุ้นให้พี่กิ่งเลือกปิ้งย่างค่ะ” มารียายิ้มกว้างที่อีกฝ่ายเลือกได้ตรงกับใจของเธอ

“สรุปคือเราไปทานก่อน?”

“ค่ะ ทานเสร็จแล้วก็เดินดูของที่ร้านใกล้ๆ แล้วค่อยกลับกันนะคะ” มารียาสรุป

“โอเคค่ะ” กิ่งกาญตอบพลางจูงมือของสาวเจ้าเดินตรงไปยังร้านปิ้งย่างอย่างดีใจ ปกติเธอไม่ค่อยทานร้านแบบนี้เพราะราคาค่อนข้างแพงถึงแม้ว่าวัตถุดิบบางอย่างจะสดและนำเข้า แต่ถ้าเทียบราคากับร้านหมูกระทะที่มีของทะเลแล้ว ก็ถือว่าราคานั้นต่างกันมาก