อีเดน นิยาย บท 54
สรุปบท 54: อีเดน
สรุปเนื้อหา 54 – อีเดน โดย yochita-uri
บท 54 ของ อีเดน ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย yochita-uri อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เช้าวันต่อมา...
อลิชาขับมินิคูเปอร์มารับเพื่อนสาวที่บ้านแต่เช้า ขณะที่ปริณไปทำงานตั้งแต่ตีสี่ เพราะมีประชุมด่วนเกี่ยวกับการลักลอบขนยาล็อตใหญ่เข้าในกรุงเทพฯ เตรียมกระจายสู่ตลาดมืด และสถานบันเทิง อีกหลายแห่ง
สองสาวไปถึงที่ทำงานตอนเจ็ดโมงสี่สิบนาที จึงมีเวลาทานกาแฟและแซนด์วิชที่นมอิ่มทำใส่กล่องมาให้ก่อนเริ่มทำงาน
“เมื่อวานไปคุยงานกับลูกค้าที่โรงแรมไหนเหรอรียา” อลิชาเอ่ยถามเข้าเรื่องที่อยากรู้ ทำเอาคนถูกถามสำลักกาแฟขึ้นมาทันทีทันใด
แค่กๆ
“คิกๆๆ” อลิชาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะส่งกระดาษทิชชูให้
“ฉันลืมใส่น้ำตาลในกาแฟน่ะ” มารียาบอกยิ้มๆ
“จ้ะ! จะพยายามเชื่อนะ” อลิชาขำกับคำโกหกเพื่อนสาว
“บ้า ไปทำงานดีกว่า” มารียาหันหลังทำท่าจะเดินหนี
“ที่ฉันถามเนี่ยเพราะรู้ว่าถ้าคุณเอมมาถึง จะต้องถามแกแบบนี้เหมือนกัน” อลิชารีบบอกสิ่งที่คิดเอาไว้
“เมื่อวานไม่ได้ไปโรงแรม แต่เขาพาไปกินชาบูที่บ้านหลังใหม่มาน่ะ” มารียากลอกตาก่อนจะหันกลับไปบอกเพื่อนรักอย่างเลี่ยงไม่ได้
“โห...กินชาบูตั้งแต่เช้ายันค่ำอ่ะนะ” อลิชาถามด้วยสีหน้าสงสัย
“ใช่” มารียาร้อนผ่าวขึ้นมาทันใดเมื่อหวนนึกถึงเรื่องเมื่อวาน
“ไม่มีอย่างอื่นอีกเหรอ” คนอยากรู้ถามต่อ
“อลิซ! นี่แกจะทำให้ฉันหน้าแดงเหมือนตูดลิงให้ได้ใช่ไหม?” มารียามองค้อนเพื่อนสาวที่ทำท่าจ้องจับผิดเหมือนพี่ชายของเธอไม่มีผิด
“คิกๆๆ ตอนนี้ก็เหมือนนะ” อลิชาหัวเราะ อย่างชอบใจกับท่าที เขินอายของเพื่อนรักที่นานๆ ครั้งจะได้เห็น
“บ้า! ไม่คุยด้วยแล้ว” มารียาบอกก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
“สวัสดีจ้ะสาวๆ” กิ่งกาญเอ่ยทักทายสองสาวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สวัสดีค่ะพี่กิ่ง / สวัสดีค่ะคุณเอม” มารียากับอลิชายกมือไหว้พร้อมๆ กัน
“สวัสดีจ้ะ บอสไปประชุมงานที่อิตาลีสองอาทิตย์ เดี๋ยวกิ่งกับอลิซ แล้วก็รียาช่วยกันเคลียร์เอกสารที่อยู่บนโต๊ะให้ทีนะจ๊ะ วันนี้เอมจะออกไปคุยงานกับลูกค้า ไม่ได้กลับเข้ามาที่บริษัทอีก” เอมอรสั่งงานก่อนจะเดินไปหยิบของบนโต๊ะทำงานตัวเอง
“รับทราบค่ะคุณเอม อ๊ะ! แล้วคุณธนินล่ะคะ” กิ่งกาญถามอย่างสงสัยเพราะยังไม่เห็นธนินเข้างาน
“คุณธนินก็ไม่เข้าบริษัทเหมือนกันจ้ะเพราะต้องเตรียมตัวบินตามบอสไปอิตาลี” เอมอรหันมาตอบ
“บินตาม! แสดงว่าบอสไปก่อนเหรอคะ?” กิ่งกาญถามก่อนจะเรียบเรียงเอกสารให้มารียาเอาเข้าแฟ้ม
“ใช่! บอสบินด่วนตั้งแต่เมื่อวานตอนสามทุ่มแล้วจ้ะ อุ๊ย! ใกล้เวลานัดแล้วเอมขอตัวก่อนนะคะ” เอมอรรีบเดินไปหยิบเอกสารที่มารียา แล้วเดินเข้าไปในลิฟต์ที่อลิชากดรอ
“เดินทางปลอดภัยนะคะคุณเอม ไม่ต้องห่วงเรื่องงานค่ะ” กิ่งกาญบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ” มารียาและอลิชาเอ่ยขึ้นพร้อมๆ กัน
“จ้า” เอมอรบอกพลางโบกมือให้ก่อนจะกดลิฟต์ลงไปที่ชั้นจอดรถของผู้บริหารที่มีคนขับรออยู่
17 : 20 น. พอเลิกงานเสร็จมารียาก็ขับไปร้านอาหารแห่งหนึ่ง กับเพื่อนสาว โดยมีปริณและจอห์นไปนั่งสั่งอาหารรออยู่ก่อนแล้ว
“เมื่อวานเห็นข่าวพี่ธันหรือยัง” อลิชาถามอย่างเพิ่งนึกขึ้นได้
“ยัง เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?” มารียาขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย
“ว่าแล้ว... แกต้องยังไม่รู้แน่ๆ” อลิชายิ้มก่อนจะเล่าเรื่องที่รับรู้ผ่านสื่อให้เพื่อนสาวฟังอย่างละเอียด
มารียาได้ฟังก็ถึงกับตกใจ ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับอดีตคู่หมั้น เธอจึงรีบต่อสายหามารดาของอีกฝ่ายอย่างรู้สึกเป็นห่วงไม่ได้
ตู๊ด... ตู๊ด...
“งั้นเลิกงานเราไปรถน้องรียานะคะ” คนที่สามีมารับกลับบ้านทุกวันรีบบอก
“ได้ค่ะ ดูของและทานข้าวเสร็จ เดี๋ยวรียาจะไปส่งพี่กิ่งกลับบ้านเอง” มารียาบอกให้อีกฝ่ายคลายกังวล
“โอเคค่ะ” กิ่งกาญตอบรับก่อนจะพากันเดินออกจากลิฟต์ แล้วตรงไปห้องทำงานของหัวหน้าฝ่ายบัญชี
18 : 15 น. ห้างสรรพสินค้าโรคาซานเดอร์ แกรนด์
หลังจากที่แยกย้ายกับอลิชาที่พี่ชายของเธอมารอรับไปทานอาหารค่ำที่บ้านวิภากรณ์ ซึ่งมีบิดาและผู้เป็นย่าของอลิชารออยู่
มารียาหันไปถามกิ่งกาญ เมื่อเดินผ่านร้านชาบูกับร้านปิ้งย่าง “พี่กิ่งอยากทานอะไรก่อนไหมคะ”
“พี่ได้หมดค่ะ แล้วแต่น้องรียา” กิ่งกาญบอกอย่างอารมณ์ดี
“งั้นรียาขอเป็นเจ้ามือนะคะ”
“พี่กิ่งไม่ขัดศรัทธาค่ะ คิกๆ”
“ได้ค่ะ! ว่าแต่...อาหารญี่ปุ่นก็น่าลอง ปิ้งย่างก็น่าสน พี่กิ่งอยากทานแบบไหนดีคะ” เธอหันมาขอความเห็น
“ปิ้งย่างไหมคะ” กิ่งกาญบอกเพราะกำลังยืนอยู่หน้าร้านปิ้งย่าง และเห็นพนักงานยกของทะเลและเนื้อสไลด์ออกมาวางเรียงให้ลูกค้าที่สั่ง ก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันทีทันใด
“ว้าว! จริงๆ รียาก็แอบลุ้นให้พี่กิ่งเลือกปิ้งย่างค่ะ” มารียายิ้มกว้างที่อีกฝ่ายเลือกได้ตรงกับใจของเธอ
“สรุปคือเราไปทานก่อน?”
“ค่ะ ทานเสร็จแล้วก็เดินดูของที่ร้านใกล้ๆ แล้วค่อยกลับกันนะคะ” มารียาสรุป
“โอเคค่ะ” กิ่งกาญตอบพลางจูงมือของสาวเจ้าเดินตรงไปยังร้านปิ้งย่างอย่างดีใจ ปกติเธอไม่ค่อยทานร้านแบบนี้เพราะราคาค่อนข้างแพงถึงแม้ว่าวัตถุดิบบางอย่างจะสดและนำเข้า แต่ถ้าเทียบราคากับร้านหมูกระทะที่มีของทะเลแล้ว ก็ถือว่าราคานั้นต่างกันมาก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อีเดน