อีเดน นิยาย บท 55

ยี่สิบนาทีต่อมา...

หลังจากที่พนักงานยกของปิ้งย่างที่สั่งไปมาจนครบแล้ว สองสาว ก็ช่วยกันย่างของทะเลและเนื้อหมักซอสสูตรต่างๆ ทันที

“พี่กิ่งทำงานที่บริษัทนี้นานหรือยังคะ” มารียาเปิดประเด็น

“อืม...สิบปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ตอนที่เรียนจบใหม่ๆ เลย” กิ่งกาญตอบยิ้มๆ พลางนึกไปถึงวันแรกที่มาทำงานในบริษัท

“แล้วคุณเอมล่ะคะ” มารียาถามต่อตามสเต็ปที่คิดไว้

“คุณเอมน่าจะยี่สิบกว่าปีเห็นจะได้ค่ะ”

“เอ่อ...บอสเข้ามาบริหารงานที่บริษัทได้กี่ปีแล้วคะ?”

“บอสเริ่มเข้ามาบริหารบริษัทตั้งแต่ตอนที่เรียนจบใหม่ๆ แล้วค่ะ แต่ท่านก็บินไปต่างประเทศบ่อยๆ เพราะว่ายังมีธุรกิจที่ทำร่วมกับเพื่อนๆ อย่างคุณแดเนียล ร็อฟเวลล์ คุณแพททริกสัน โรคาซานเดอร์ แล้วก็คุณคาเรนเทียร์ บาร์เลนเซนต์ ค่ะ เท่าที่กิ่งพอจะทราบนะคะ” กิ่งกาญเล่าความเป็นมาให้สาวเจ้าฟังคร่าวๆ

“ว้าว! แต่ละคนที่พูดมานี่ตัวท็อประดับโลกทั้งนั้นเลยนะคะ”มารียาทำเสียงตื่นเต้น ทั้งๆ ที่รู้เรื่องเหล่านี้มาจากอีเดนแล้ว

“ใช่ค่ะ! แต่บอสของเราก็ไม่ธรรมดานะคะน้องรียา สาวๆ นี่กรูกันเข้าหาไม่แทบขาดสายเลยค่ะ ไม่ใช่แค่ดารา-นางแบบไทยนะคะ นางแบบต่างประเทศนี่ถึงขั้นบินมาประเคนให้ถึงที่ก็มีค่ะ” คนที่รู้เรื่องวงในลึกสปอยต่ออย่างเมามัน

“โห...ขนาดนั้นเชียวเหรอคะ?” มารียาทำตาโตให้เข้ากับสถานการณ์ เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มคายความลับออกมาทีละนิดๆ

“ยิ่งกว่านี้ก็มีค่ะ แต่บอสเราก็วางท่าได้ดีมาตลอดเลยนะคะ” กิ่งกาญอวยผู้เป็นนาย

“ฟังดูดีจังเลยนะคะ” มารียาอดประชดไม่ได้

“คุณอีเดนเกิดมาร่ำรวย แถมหน้าตาก็หล่อคมเข้ม หุ่นก็แสนจะเพอร์เฟกต์ ผู้หญิงที่เข้าหาก็ล้วนแต่หลงภาพลักษณ์กับหลงความร่ำรวยกันทั้งนั้นค่ะ”

“อืม...มันไม่แปลกนะคะที่ผู้หญิงจะเลือกผู้ชายที่ร่ำรวยเพราะอยากจะสุขสบาย แต่สำหรับรียา รียาต้องการแค่ใครสักคนที่รักและซื่อสัตย์กับรียา ใครสักคน... ที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ เขาก็จะยังคงจับมือของรียาเอาไว้ไม่ปล่อย รียาต้องการแค่นี้ค่ะ” มารียาบอกยิ้มๆ

“บอสคงจะคิดแบบน้องรียา ถึงได้เว้นที่ว่างเอาไว้ สำหรับผู้หญิงที่จะมาเคียงข้างกาย” กิ่งกาญนึกไปถึงสายตาของผู้ป็นนายที่จ้องมองสาวตรงหน้าก็อดไม่ได้ที่จะแอบโยงเรื่องเข้าหากัน

“ยังไงคะ?” มารียาถามอย่างสงสัย ไม่คิดว่าอีเดนจะมาคิดเหมือนกับเธอได้ เพราะแค่การใช้ชีวิตที่ผ่านมาก็แตกต่างกันอย่างลิบลับแล้ว

“ก็ต่อให้จะมีข่าวว่าคั่วกับนางแบบคนไหน ก็ไม่เคยมีภาพหลุดออกมาให้เห็นเลยสักครั้ง ทุกคนต่างก็จบลงที่เตียง แต่ไม่เคยมีใครได้รับเกียรติให้เดินเคียงคู่ออกงานน่ะสิคะ”

“แหม! พี่กิ่งนี่รู้เยอะจังเลย” มารียายิ้ม ก่อนจะแอบค่อนคนที่เป็นหัวข้อสนทนาในใจ ‘ชิ! คนมักมาก’

“ก็พี่เป็นคนตรวจบัญชีนี่คะ พี่เลยรู้ว่านางแบบคนไหนได้ขึ้นเตียงกับบอสมาบ้าง” กิ่งกาญโชว์พาเวอร์ต่อ

“ระ...รู้ได้ไงคะ?” มารียาถามอย่างสงสัย

“ก็เช็คที่บอสสั่งจ่ายให้กับดารา-นางแบบยังไงละคะ พี่น่ะต้องแยกออกไปลงที่รายจ่ายส่วนตัวให้ตลอดเลยค่ะ”

“แม่เจ้า! พี่กิ่งเคยลองนับดูคร่าวๆ บ้างไหมคะว่าทั้งหมดกี่คน”มารียาหยอกเย้าอย่างขำๆ

“ยังค่ะ แต่ก็คงเยอะอยู่นะคะ เดี๋ยวว่างๆ พี่จะลองนับดูค่ะ คิกๆๆ” กิ่งกาญหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจกับความคิดของสาวเจ้า

มารียายิ้มก่อนจะคีบของย่างวางลงในจานให้อย่างเอาใจ ก่อนจะชวนคุยเรื่องอื่น เพราะกลัวว่ากิ่งกาญจะคิดว่าเธอแอบชอบอีเดน

เช้าวันต่อมา... มารียามาถึงที่ทำงานตั้งแต่เช้า เธอยิ้มให้ยามที่วิ่งมาเปิดประตูให้ ก่อนจะเข้าไปในลิฟต์แล้วกดขึ้นไปยังชั้นบนสุด

อลิชามาถึงที่ทำงานแต่เช้า เพราะปริณแวะมาส่งก่อนจะไปขึ้นเครื่องที่สนามบิน เพื่อไปปฏิบัติงานลับที่เชียงราย

เธอมายืนดักรอเพื่อนสาวหน้าลิฟต์ เพราะข่าวที่เห็นเมื่อห้านาทีก่อน มันค่อนข้างจะแย่จนไม่รู้ว่าเพื่อนสาวจะรับได้หรือไม่

ติ๊ง! ทันทีที่เสียงประตูลิฟต์เปิดออกอลิชาก็เงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นเพื่อนสาวเดินออกมาเธอก็รีบเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างไม่รอช้า “รียา! แกเห็นข่าวนี้หรือยัง?”

“ข่าวอะไรแก” มารียาส่งกล่องแซนด์วิชที่นมอิ่มทำมา ให้กับเพื่อน

อลิชาถือกล่องไปวางไว้ที่โต๊ะ ก่อนจะเดินกลับมาแล้วส่งมือถือที่มีข่าวกอสซิปให้กับเพื่อนสาวดู

มารียาก้มลงมองรูปในมือถือครู่หนึ่ง พลัน! แข้งขาก็แทบจะไม่มีแรงยืน