อีเดน นิยาย บท 1

1

ชั้นบนสุดของบริษัท Kyler Corporation Group

เวลา 20 : 27 น. ร่างสูงภูมิฐาน ดูสง่าและแข็งแกร่งราวกับแม่ทัพผู้นำศึกออกรบ ยืนเหม่อมองออกไปดูทิวทัศน์ด้านนอกผ่านกระจกใสๆ กับท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยดวงดาว และแสงไฟนับล้านๆ ดวงจากตึกราบ้านช่องที่กำลังสาดส่องความสว่างไสวไปทั่วทั้งเมืองหลวง

ก่อนจะนึกไปถึงคำพูดของมารดาที่โทรมาต่อว่าเมื่อหลายชั่วโมงก่อน เรื่องที่เขาออกไปเที่ยวที่ไนต์คลับแห่งหนึ่ง แล้วคนสนิทเข้ามากระซิบบอกว่า... นางแบบดังที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็เสนอตัวอยากจะขึ้นเตียงด้วย เขาจึงสั่งเปิดห้องที่โรงแรม

สุดท้ายพอเสร็จกิจกรรมคลายเครียด เขาก็ทิ้งนางแบบดังให้นอนรวยรินต่อที่ห้อง พร้อมกับเช็คเงินสดที่เซ็นทิ้งเอาไว้ให้ เหมือนเช่นทุกๆ ครั้ง

จากนั้นก็ตรงดิ่งกลับคอนโดโดยมีบอดี้การ์ดขับรถตามประกบดูแลความปลอดภัย

แต่พอตื่นเช้าขึ้นมา กลับมีภาพของเขากับนางแบบคนที่คั่วเมื่อคืน เดินเข้าห้องพักในโรงแรมอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ ทำให้มารดาของเขาที่ทราบข่าว ถึงกับเดือดและโทรมาเหวี่ยงใส่ จนเขาต้องอ้างว่ามีประชุมด่วน แล้วรีบกดวางสายไป

ก๊อกๆ

“เข้ามา!” อีเดนเอ่ยก่อนจะยกนาฬิกาขึ้นดูเวลา

“เสี่ยครับ คุณเซร่าขอนัดทานข้าวด้วย เสี่ยจะ...” ธนินมือขวาคนสนิทที่ดูแลเรื่องความปลอดภัยและยังคอยจัดคิวสาวๆ ให้ขึ้นเตียงกับผู้เป็นนายเอ่ยถาม หลังจากที่นางแบบดังโทรมาขอนัด

“ไม่! วันนี้ฉันแค่อยากนั่งดื่มชิลล์ๆ ก่อนกลับคอนโดเท่านั้น” อีเดนหยิบสูทที่วางพาดบนโต๊ะทำงานขึ้นมาสวมด้วยสีหน้าเซ็งๆ

เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงเข้าหา หรือวิ่งตาม เพราะมันจะทำให้เขารู้สึกว่าพวกเธอกำลังอยากจะขยับความสัมพันธ์ จากคู่ขามาเป็นคนพิเศษ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นเลยแม้แต่วินาทีเดียว

“โอเคครับ” ธนินตอบก่อนจะโทรสั่งงานบอดี้การ์ดที่สแตนด์บายรออยู่ด้านหน้าของบริษัทให้เตรียมตัว จากนั้นก็เดินเข้าไปถือกระเป๋าทำงานให้ ผู้เป็นนาย แล้วเดินตามอีกฝ่ายออกไปที่ลิฟต์

สี่สิบนาทีต่อมา... ไนต์คลับชั้นใต้ดินของโรงแรม ร็อฟเวลล์

เรือนร่างบอบบางในชุดเดรสเข้ารูปสีขาวมุก ที่โค้งและเว้าจน...เรียกสายตาของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ให้หันมามองตามๆ กันเป็นแถว

เสียงเพลงและเสียงดนตรีที่ดังกึกก้อง ทำให้หัวใจของมารียาเต้นแรงขึ้นมาทันทีทันใด เมื่อเหยียบย่างกายเข้ามาในไนต์คลับหรูแห่งนี้เธอพยายามกวดตามองหาเพื่อนสาวที่นัดกันมาเลี้ยงฉลอง หลังจากที่สอบเข้าทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของบริษัท kyler Corporation Group ได้พร้อมกัน

“รียา! รียา! ทางนี้” อลิซ หรือ อลิชา วิภากรณ์ ลุกขึ้นโบกมือเรียกเพื่อนรักด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ฉันกลับดึกไม่ได้นะ” มารียารีบบอก ก่อนจะหันไปมองรอบๆไนต์คลับอย่างรู้สึกตื่นเต้น

“รู้จ้า สักห้าทุ่มค่อยกลับ เดี๋ยวฉันจะนั่งแท็กซี่พาไปส่งให้ถึงมือคุณแม่ของเธอเลยรับรอง!” อลิชาเอ่ยแซวด้วยสีหน้าขบขัน เมื่อเห็นท่าทางกระวนกระวายใจของเพื่อน

“เอ่อ...ฉันไม่ได้บอกแม่กับพี่ป้องว่าออกมาเที่ยวข้างนอกกับแก” มารียาสารภาพ เพราะวันนี้พี่ชายของเธอติดภารกิจอยู่ที่เชียงใหม่ และมารดาของเธอก็ไปงานเลี้ยงรุ่นกับบิดาที่หัวหิน กว่าจะกลับมาก็คงจะเป็นตอนเย็นของอีกวัน เธอจึงไม่จำเป็นต้องเอ่ยขออนุญาตจากใคร เพราะมีเปอร์เซ็นต์น้อยมากที่จะได้ออกไปเที่ยวไหนมาไหนตอนกลางคืน โดยไร้ซึ่งเงาของพี่ชาย ถึงแม้ว่าเธอเองจะอายุ 23 ปี และมีคู่หมั้นแล้วก็ตาม แต่ทางบ้าน ก็ยังคงความเข้มงวดอยู่เช่นเดิม

“อะไรนะ! นี่หางานให้กันหรือยังไง เธอก็รู้ว่าพี่ชายเธอน่ะดุยังกับหม...” คนที่กำลังยิ้มๆ อยู่ หุบแทบไม่ทันหลังจากที่รู้ว่าเพื่อนสาวแอบหนีออกมาเที่ยว

“ฉันบอกนมอิ่มว่าจะนอนกับแกที่คอนโด แล้วก็ให้เงินปิดปากลุงชัยตอนขับรถมาส่งที่นี่น่ะ” มารียาส่งยิ้มเจื่อนๆ ให้เพื่อน ที่ต่างคนก็ต่างไม่ได้เอารถมา เพราะกลัวว่าถ้าเมาแล้วขับไปเจอด่านเข้า ก็จะพากันซวยหนักเข้าไปอีก

“แม่เจ้า! แล้วนี่พี่ธันจะตามมาด้วยหรือเปล่า” อลิชาหวังให้อีกฝ่ายเป็นไม้กันปริณ ที่เจอหน้าเธอทีไรก็จ้องจะกัดอยู่ตลอด

“พี่ธันเขาไปดูงานที่พัทยาน่ะ ฉันไม่ได้บอกเขาเหมือนกัน” มารียาบอกเสียงเบา รู้ดีว่าเพื่อนกำลังหวั่นใจเรื่องอะไร

“ได้ยินแบบนี้ฉันชักรู้สึกอยากจะเช็กบิล แล้วพาแกไปซื้อเบียร์ ที่ 7-11 กลับไปนั่งดื่มฉลองที่คอนโดยังไงไม่รู้!” อลิชาบอกด้วยสีหน้าหดหู่

“อย่าคิดมากสิ! เรามาใช้เวลาที่มีให้คุ้มกันดีกว่าอลิซ” มารียาเอ่ยด้วยน้ำเสียงซุกซน ราวกับเด็กสาวอายุ 16-17 ที่แอบหนีมาเที่ยวสถานบันเทิงเป็นครั้งแรก

“ก็ได้ๆ” อลิชาบอกพร้อมกับยกแก้วแชมเปญส่งให้เพื่อน

“แด่การเริ่มต้นชีวิตใหม่หลังเรียนจบ” มารียารับแก้วมาแล้วชูขึ้น

“แด่ชีวิตใหม่!”อลิชายกแก้วขึ้นชน แล้วจิบแชมเปญราคาแพงเบาๆ ก่อนจะหันไปมองโต๊ะที่อยู่รอบๆ ซึ่งมีทั้งดาราและนางแบบดังนั่งอยู่ในไนต์คลับด้วยราวสี่ห้าโต๊ะ

สิบนาทีต่อมา (โซนวีไอพี)

“สวัสดีครับท่าน วันนี้รับอะไรดีครับ” พนักงานเสิร์ฟเอ่ยถามลูกค้าประจำทิปหนักอย่างเอาใจ