อีเดน นิยาย บท 51

“คุณไม่เคยมีความรักสมัยเรียนบ้างเหรอคะ” มารียายิงคำถามอย่างสงสัย เพราะบางทีเซนกับเด็กสาวคนนั้นอาจจะเป็นคนรักกัน

“ไม่!” อีเดนส่ายหน้าปฏิเสธทันที

“ไม่จริงอ่ะ” มารียาหัวเราะกับคำตอบของอีกฝ่ายไม่ได้

“จริง สมัยเรียนผมจำชื่อสาวที่เคยนอนด้วยไม่ค่อยได้ เรียกผิดเรียกถูกสลับกันไปมาตลอด” คนหล่อรวยบอกพร้อมกับยกไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิด

“ขนาดนั้นเชียว...” มารียาลากเสียงยาวล้อเลียนอย่างหมั่นไส้

“จริงๆ ตอนนี้ผมก็จำไม่ได้นะว่าเคยนอนกับดาราหรือนางแบบคนไหนไปบ้าง เสร็จแล้วก็จบ ต่างคนต่างแยกย้ายเหมือนทุกๆ ครั้ง แต่กับคุณผมจำมันได้ทุกสิ่งทุกอย่าง” อีเดนบอกพลางจ้องมองใบหน้างามนิ่ง

“ไข่หอยเม้นนี่อร่อยมากๆ เลยค่ะ” มารียาหันไปคีบไข่หอยเม้นทาน กลบเกลื่อนอาการเขินอายที่มี

“ให้ตายสิ! เมื่อกี้คุณได้ฟังที่ผมพูดหรือเปล่าเนี่ย” คนที่กำลังทำซึ้งกลอกตาอย่างเพลียๆ ทุกๆ ครั้งที่เขาพูดเรื่องจริงหรือเรื่องสำคัญๆ เธอก็จะเปลี่ยนเรื่องคุยอยู่ตลอด

“อ้าปากสิคะ” มารียาคีบป้อนไข่หอยเม้นจ่อปากให้คนที่กำลังเดือดเย็นลง

อีเดนกลอกตาก่อนจะอ้าปากรับอาหารอย่างเสียไม่ได้ “อื้ม”

“อร่อยเนาะ” มารียายิ้มหวานอย่างเอาใจ

“เฮ้อ...ครับอร่อยครับ” อีเดนเคี้ยวอาหารไปถอนหายใจไปอย่างไม่รู้จะทำยังไงกับคนตรงหน้าดี

ที่บ้านของธันวา...

“นี่ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปอีกนานไหมฮะธัน” สายธารต่อว่าบุตรชายที่นอนซมอยู่แต่ในห้องนอนตั้งวันที่เกิดเรื่อง

“โธ่แม่ครับ ผมขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม” ธันวาบอกเสียงอ่อนอย่างไม่รู้ว่าจะเอายังไงกับชีวต

“เฮ้อ...แม่ไม่รู้ว่าจะปลอบใจหรือว่าจะสมน้ำหน้าลูกดี” สายธารบอกพลางจ้องมองใบหน้าหมดอาลัยตายอยากของบุตรชาย ก่อนจะถอนหายใจอย่างรู้สึกเพลีย

“อยากพูดอะไรก็พูดเถอะครับ ผมยอมรับผิดทุกอย่าง” ธันวาบอกพลางยกมือขึ้นปาดน้ำอุ่นๆ ที่เริ่มเอ่อล้นหางตาออกมาทิ้งลวกๆ

“ทำไมถึงไม่ไปง้อหนูรียา” สายธารถามเสียงอ่อน

“ถ้าเธอเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยคั่วก็ดีน่ะสิครับ แต่เผอิญว่าเธอไม่ใช่ ผมเลยต้องมานอนเลียแผลเจ็บอยู่นี่ไง” ชายหนุ่มยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้งอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจอย่างรู้สึกเหนื่อยล้า

“หึ! นั่นแหละกินไม่เลือกก็แบบนี้” สายธารอดซ้ำไม่ได้ เมื่อรู้ว่าบุตรชายเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าอะไรเป็นอะไร แต่ยังทำ!

ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ เสียงมือถือบนหัวเตียงส่งเสียงร้องดังขึ้น สายธารชะโงกหน้ามองดูชื่อก่อนจะเอ่ยถาม “ใครโทรมา”

“เฮ้อ...ผู้หญิงคนที่รียาไปเจอว่านัวอยู่กับผมนั่นแหละครับ” ธันวาบอกพร้อมกับวางมือถือลงอย่างไม่สนใจ

“นี่ลูกยังคบหล่อนอยู่งั้นเหรอ?” สายธารถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าบุตรชายยังติดต่อกับอีกฝ่ายอยู่

“เลิกไปแล้วครับ”

“แล้วหล่อนโทรมาทำไม”

“ผมไม่รู้”

“งั้นก็รับสายหล่อนซะ”

“ผมไม่อยากคุย” ธันวาบอกพลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้าอย่างไม่อยากรับรู้อะไรในตอนนี้

ไลน์! สายธารหยิบมือถือของบุตรชายขึ้นมาดูก็เห็นอีกฝ่ายส่งคลิปมาให้ เธอจึงกดเข้าไปดู

‘ธันคะ ตื่นเร็วค่ะที่รัก เดี๋ยวไปรับคู่หมั้นของคุณไม่ทันนะคะ’

“ให้ตายสิ!” คนที่กำลังจะหลับลุกพรวดขึ้นมาทันทีทันใดที่ได้ยินเสียงของอดีตคู่ขา

“พระเจ้า! แม่นั่นแอบถ่ายคลิปลูกงั้นเหรอ” สายธารหน้าถอดสี หลังจากเห็นคลิปที่บุตรชายนอนหลับอยู่บนเตียง โดยมีหญิงสาวที่นุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเข้าไปสะกิดเรียก

ธันวาโกรธจนหน้าแดงก่ำที่รู้ว่าโดนคู่ขาแอบถ่ายคลิปตอนหลับเอาไว้ เขารีบต่อสายอีกฝ่ายทันที

ตู๊ด... ตู๊ด... เสียงสัญญาณดังขึ้นเพียงสองครั้งปลายสายก็กดรับ

“ไงคะ! รับสายได้แล้วเหรอ?”

“นี่มึงแอบถ่ายคลิปกูงั้นเหรอ” ธันวาสบถถามด้วยน้ำเสียงเดือดดาล

“แหม พูดเพราะๆ หน่อยสิคะธัน”

“มึงต้องการอะไร?”

“สิบล้านค่ะธัน เป็นค่าเริ่มต้นชีวิตใหม่ของอร”

“หึ! รถกูก็ซื้อให้ คอนโดกูก็ซื้อให้ แถมเงินก้อนสุดท้ายอีกสองล้าน แล้วมึงยังจะมาขอกูเพิ่มอีกงั้นเหรอ!”

“ที่รักคะ อรรู้ว่ามันไม่ทำให้ขนหน้าแข้งของคุณร่วงหรอกค่ะ”

“แต่กูจ่ายไปแล้ว และมันจะจบแค่ตรงนั้น”