อีเดน นิยาย บท 66

“จริงด้วย” ลูเซียน่าเริ่มหวั่นใจขึ้นมานิดๆ เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นอีเดนทำท่าทำทางสนใจสาวคนไหนจนออกนอกหน้าขนาดนี้มาก่อน

“มารียาเดินมาใกล้จะถึงเราแล้วค่ะ” แพรณาราบอกให้สองสาวเตรียมตัวไปเดินโชว์ปิดท้าย

“โอเค! พร้อมนะ” ลูเซียน่าถามอีกครั้งขณะจ้องมองมารียาที่เดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ อย่างรู้สึกตื่นเต้น

“ค่ะ / ค่ะ” พิมพลอยกับแพรณาราพยักหน้ารับเบาๆ อย่างเตรียมพร้อม

ทันทีที่มารียาเดินกลับมาถึง แพรณารา พิมพลอยและลูเซียน่าก็เดินออกไปบนรันเวย์เพื่อโชว์ตัว จากนั้นนางแบบคนอื่นๆ ก็พากันเดินออกมาเพื่อร่วมถ่ายภาพ และโค้งขอบคุณแขกที่มาร่วมชมการเดินแบบ ก่อนจะพากันเดินลงเวทีไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ที่ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

“ทำได้ดีมากๆ จ้ะทุกคน” ลูเซียน่าบอกเหล่านางแบบที่ยืนใบหน้าเปื้อนยิ้มทั้งสามสิบกว่าคนอย่างซาบซึ้งใจ ที่ทุกคนทำงานของตัวเองได้อย่างเต็มที่และดีเยี่ยม

แปะๆ แปะๆ แปะๆ เหล่านางแบบต่างพากันปรบมือเมื่อเจ้าของ แบรนด์ ก้มหัวนิดๆ อย่างให้เกียรติพวกเธอ

“เดี๋ยวเรามีปาร์ตี้ต่อที่ห้องจัดเลี้ยงนะคะ” พิมพลอยฉีกยิ้มหวานให้กับทุกๆ คน

“ค่ะ / ค่ะ” เหล่านางแบบต่างส่งเสียงเฮขึ้นอีกครั้งอย่างดีใจ เพราะงานปาร์ตี้หลังเดินแบบของ Angel R นั้นเป็นอะไรที่สุดๆ สำหรับพวกเธอ ซึ่งจะมีทั้งเหล่าคนรวยคนดังมาร่วมงาน รวมถึงบริษัทยักษ์ใหญ่ที่กำลังมองหานางแบบโฆษณาสิ้นค้า

“งั้นก็ไปกันเลยจ้ะ” ลูเซียน่าบอกก่อนจะหันมาชวนมารียากับพิมพลอยที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เตรียมจะออกเดิน

“เอ่อ...มีข่าวดีนะคะ เครื่องเพชรชุดที่รียาใส่ทั้งสองชุดมีคนซื้อแล้วค่ะ” แพรณาราเดินแกมวิ่งเข้ามาหาสามสาว เพื่อแจ้งข่าวดีที่สามีเพิ่งจะโทรมาบอก

“จะ...จริงเหรอคะ!” มารียาตาโต ไม่คิดว่าชุดเครื่องเพชรราคาหลายร้อยล้านบาทจะขายได้ในเวลารวดเร็วขนาดนี้

“จริงค่ะ! แล้วคนซื้อเขาก็ขอถ่ายรูปกับคุณรียาเป็นการส่วนตัว เพื่อเก็บภาพเอาไว้เป็นที่ระลึกน่ะค่ะ” แพรณาราบอกยิ้มๆ

“ดะ...ได้ค่ะ” มารียารับคำเสียงสั่น

“เชิญทางนี้ค่ะ” แพรณาราบอกพร้อมกับออกเดินนำ

“เจอกันที่งานเลี้ยงนะจ๊ะรียา” ลูเซียน่าตะโกนตาม

“ค่ะ” มารียายิ้มรับก่อนจะเดินตามแพรณาราออกไป

ลูเซียน่ามองตามอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปถามคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง “ให้พี่ทายไหมว่าใครเป็นคนซื้อ?”

“แหม ต้องเป็นคนเดียวกันกับที่น้องพิมคิดเอาไว้แน่ๆ เลยค่ะ” สองสาวหัวเราะคิกคักก่อนจะรีบเดินไปยังห้องจัดเลี้ยงที่มีคนสนิท แขกพิเศษและคนในครอบครัวรออยู่

อลิชามองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็เห็นอีกฝ่ายมีใบหน้าบึ้งตึง จึงสะกิดเตือนเบาๆ “พี่ป้องทำหน้าดีๆ หน่อยสิคะ”

ปริณหันไปมองคนรัก ก่อนจะเอ่ยกระซิบเรื่องที่ทำให้รู้สึกขุ่นเคืองสายตา “ตอนแรกพี่นึกว่าไอ้เสี่ยมันไปเข้าห้องน้ำ ที่ไหนได้...มันเดินไปนั่งที่แถวหน้าเฉยเลย”

“แหม...เสี่ยเขาคงจะไปหาเพื่อนๆ เขามั้งครับพี่ป้อง” จอห์นออกความเห็นหลังจากที่แอบได้ยินทั้งสองคุยกัน

ปริณกำลังจะเอ่ยสวนกลับจอมเผือก แต่ทว่ามารดาที่กำลังคุยกับคุณอังศณาหันมามองเสียก่อน

“ตาป้อง! พาหนูอลิซกับจอห์นตามแม่กับคุณอังไปที่ห้องจัดเลี้ยงรับรองเร็ว” กมลาบอกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“ไปทำไมครับแม่” ปริณขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย

“ก็เจ้าของงานเขาเชิญไปร่วมงานน่ะสิ” กลมาบอกอย่างดีใจ เพราะเมื่อครู่ ‘นานา’ เด็กสาวที่เคยอยู่บ้านข้างๆ และเล่นกับมารียามาตั้งแต่เด็ก เพิ่งจะเดินมาบอก และเธอก็เพิ่งจะรู้ว่า...ตลอดเวลานั้นบุตรสาวไม่ได้อยู่ที่เชียงใหม่ แต่เดินทางไปพักอยู่กับนานาที่อังกฤษ

“ครับ! เอ่อ...ว่าแต่คุณอีเดนหายไปไหนเหรอครับ เมื่อกี้ผมเห็นอยู่แวบๆ” ปริณยิ้มให้มารดา ก่อนจะหันไปเอ่ยถามคุณไคเลอร์

“อีเดนเขาไปหาเพื่อนจ้ะ เดี๋ยวก็คงจะตามไปสมทบที่งานเลี้ยง” อังศณาส่งยิ้มให้กับอลิชาที่ทำหน้าเจื่อนๆ ราวกับมีเรื่องกังวลใจอะไรอยู่

“ครับ” ปริณพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ทั้งที่ไม่เข้าใจอะไรเลยสักนิด

“ว้าว! ตื่นเต้นจังเลยนะคะ” อลิชารีบเปลี่ยนเรื่องคุย

“ใช่ๆ งานนี้ได้เจอนางแบบเบอร์ต้นๆ ทุกคนเลย” จอห์นเสริมด้วยสีหน้าชื่นมื่น

แพรณาราพามารียามาห้องวีไอพี ที่มีลูกค้ารายใหญ่รออยู่ข้างใน แต่ยังไม่ทันได้พาอีกฝ่ายเข้าไปข้างใน เธอก็ถูกสามีเรียกเอาไว้ซะก่อน