กำราบรัก 20+ นิยาย บท 51

"ไม่มีใครอยากทำหน้าเศร้าหรอก ถ้าใจมันไม่ได้เศร้าจริงๆ" บดินทร์มองหน้าเจ้าของมือบางบนแก้มสากอย่างจริงจัง สายตาของเขาสื่อความรู้สึกมากมายที่อยู่ภายในใจ หากหัวใจมันไม่เจ็บปวดเขาคงจะยิ้มให้เธอได้อย่างสนิทใจ

"นายเก่งอยู่แล้ว เดี๋ยวก็ลืมฉันได้เองนั่นแหละ ไม่แน่นายอาจจะทำใจได้ก่อนฉันก็ได้นะ"

"แค่เธอกลัวที่จะกลับมาฉันก็เจ็บปวดพออยู่แล้วนะ อย่าเพิ่มความเจ็บปวดให้ฉันด้วยการดูถูกความรักของฉันได้ไหม" ไพลินนิ่งไปเมื่อบดินทร์เอื้อนเอ่ยประโยคตัดพ้อออกมา เธอค่อยๆเลื่อนมือออกจากแก้มสาก "ถ้าลองได้รักใครแล้วฉันก็ทุ่มเทให้เต็มร้อย ตอนนี้ฉันก็เจ็บไม่ต่างจากเธอ ฉันไม่ได้หมดรักเธอง่ายขนาดนั้นหรอก"

"..." เพราะไม่อยากเห็นแววตาเจ็บปวดของบดินทร์ไพลินจึงเลือกที่จะเบือนหน้าหนีอีกครั้ง

"ขอโทษที่ฉันทำหน้าที่แฟนได้ไม่ดีพอ" ทั้งที่ควรจะเขินอายแต่หัวใจมันกลับกระตุกวูบเมื่อบดินทร์ยกมือขึ้นมาขยี้ผมเบาๆ ความอบอุ่นของเขาทำให้เธอนึกถึงความทรงจำดีๆที่มีร่วมกันระหว่างเขาและเธอ มันตอกย้ำว่าเธอกับเขาเคยมีความสุขกันมากขนาดไหน

ปึก!

"แม่งเกะกะฉิบหาย!" ความรู้สึกดีๆที่เริ่มก่อตัวพลันกระเจิดกระเจิงหายไปเมื่อเสียงโวยวายของใครบางคนดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม พร้อมๆกับที่เก้าอี้ของบดินทร์ถูกกระแทกอย่างแรงจนแผงอกของเขาชนกับขอบเคาน์เตอร์บาร์

"ไอ้เหี้ยนี่เกะกะฉิบหาย!" บดินทร์ตวัดสายตาดุดันกลับไปมองเจ้าของคำพูดแสลงหูอย่างไม่สบอารมณ์ เขาก้าวลงจากเก้าอี้เมื่อเห็นผู้ชายสามคนยืนมองเขาอยู่ด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์เหมือนกัน ทำราวกับอยากมีเรื่องมีราวกับเขา

"กูหรือพวกมึงกันแน่ที่เหี้ย"

"ถามแบบนี้มึงคิดว่าตัวเองเก่งนักเหรอวะ!" บดินทร์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันเมื่อโดนผู้ชายหนึ่งในสามคนที่เดินเข้ามาหาเรื่องกระชากคอเสื้อเต็มแรง เขาดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มอย่างยียวน ก่อนจะเอื้อนเอ่ยคำถามออกมา

"แล้วพวกมึงมีดีแค่ไหนวะ กูอยากเห็น"

ผัวะ!

ใบหน้าหล่อเหลาของบดินทร์หันไปตามแรงต่อยของหมัดหนักๆหลังสิ้นสุดประโยคคำถาม แต่นอกจากบดินทร์จะไม่สวนกลับแล้ว เขายังหันหน้ากลับมาเหยียดยิ้มเย้ยหยันให้เจ้าของหมัดอย่างท้าทาย

"ดิน!" ไพลินตะเบ็งเสียงร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นบดินทร์โดนต่อยต่อหน้าต่อตา เธอรีบก้าวลงจากเก้าอี้ไปยืนข้างๆเขา

"ไอ้เหี้ยนี่ปากเก่งจังวะ!" ผู้ชายอีกคนหนึ่งตะโกนขึ้นอย่างเอาเรื่อง พร้อมกับพุ่งตัวเข้ามาหมายจะปล่อยหมัดใส่หน้าบดินทร์ ทว่าไพลินกลับยื่นมือเข้าไปรับหมัดนั้นแทน

"อ้าวอีนี่! มึงมาเสือกอะไรด้วยวะ คิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วกูจะไม่กล้าต่อยรึไง!" เจ้าของกำปั้นหนักๆตวาดถามอย่างเกรี้ยวกราด แต่ไพลินกลับชักสีหน้าไม่สบอารมณ์ แล้วเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อเจ้าของคำพูดนั้นอย่างเกรี้ยวกราดไม่แพ้กัน

"โทษทีว่ะพี่ แต่พวกมึงหาเรื่องแฟนกูอยู่" ท่าทางห้าวเกินผู้หญิงของไพลินทำให้เจ้าของคำพูดหยาบคายเมื่อสักครู่เป็นฝ่ายนิ่งไป ในขณะที่บดินทร์มองการกระทำของแฟนสาวด้วยสีหน้าเปื้อนรอยยิ้มพึงพอใจ

"ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า กูไม่อยากมีเรื่อง" บดินทร์ปัดมือของผู้ชายตรงหน้าออกจากคอเสื้ออย่างไม่ชอบใจ พร้อมกับรั้งลำคอของไพลินเข้ามายืนใกล้ๆ