กำราบรัก 20+ นิยาย บท 58

@วันต่อมา

"อื้อ~" หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างเปลือยเปล่าบนเตียงนอนสีขาวขยับพลิกตัวไปมาช้าๆเมื่อโดนแสงแดดจ้าสาดส่องเข้ามากระทบกับใบหน้าและผิวกายที่โผล่พ้นออกมานอกผ้าห่มผืนหนา เธอปรือตามองเพดานสีขาวที่คุ้นเคยอย่างงัวเงีย ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวเมื่อโดนความเจ็บปวดเล่นงานใจกลางความเป็นสาวทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ร่างกายร้าวระบมไปทุกส่วนเพราะผลจากความรุนแรงของบดินทร์เมื่อคืน

"ซี้ดดดด~" เธอซี้ดปากระบายความเจ็บปวดขณะพลิกตัวเข้าหาแผงอกเปลือยเปล่าของแฟนหนุ่ม พร้อมกับยกแขนขึ้นมากอดเขาไว้หลวมๆ ยื่นใบหน้าขึ้นไปขบกัดกลีบปากอวบอิ่มราวกับผู้หญิงของเขาเบาๆ ทำให้บดินทร์ที่กำลังนอนหลับสนิทงัวเงียตื่นขึ้นมาในที่สุด

"อื้อ~" เขาปรือตามองเธอเพียงนิด ก่อนจะค่อยๆเปิดเปลือกตาทั้งสองข้างขึ้นมา

"ตื่นมาทำอะไรแต่เช้า" น้ำเสียงของเขาแหบพร่า แต่ก็พอจับใจความได้

"รับผิดชอบเลยนะ เฮียทำลินเจ็บ"

"ทีหนูรีดน้ำเฮียเกือบหมดตัวเฮียยังไม่ถามหาความรับผิดชอบจากหนูเลยนะ" มือหนาหยาบกร้านค่อยๆสอดเข้าไปลูบเบาๆกลางหว่างขาของแฟนสาว แม้จะมองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ถึงความบวมช้ำของกลีบกุหลาบที่เคยปิดสนิท แต่ตอนนี้มันตรงกันข้าม "หนูเป็นคนบอกให้เฮียกระแทกแรงๆเองนะ ชอบแบบดุๆไม่ใช่เหรอ"

"งั้นลินรับผิดชอบเฮียเองก็ได้"

"เมียเฮียแมนดีนะ" บดินทร์ยิ้มขบขันกับคำพูดของแฟนสาว ทว่าประโยคถัดมาของเธอก็ทำเอาเขาห่อเหี่ยว

"รับผิดชอบด้วยการไม่รีดน้ำเฮียหนึ่งเดือนก็แล้วกันนะ" ไพลินบิดยิ้มเหนือกว่าเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของแฟนหนุ่มค่อยๆหายไป เธอปัดมือหนาออกจากใจกลางความเป็นสาว แล้วตั้งท่าจะหยัดกายลุกขึ้น แต่ก็ช้ากว่าบดินทร์ที่รั้งตัวเข้าไปแนบชิดแผงอกแกร่งอีกครั้ง

"เชื่อเถอะว่าหนูไม่อยากทำแบบนั้นหรอก"

"คิดว่าลินจะเป็นฝ่ายทนไม่ได้เหรอ"

"เปล่า แต่เวลาที่เฮียไม่ได้ปลดปล่อยนานๆมันจะเป็นยังไงหนูก็รู้นิ"

"ที่คบกับลินเพราะอยากปลดปล่อยแค่นั้นเหรอ ถ้าตัดเรื่องเซ็กส์ออกไปเฮียจะยังเป็นเฮียคนเดิมอยู่ไหม"

"ถ้าเฮียต้องการแค่เซ็กส์หนูไม่ได้เป็นคนแรกของเฮียหรอก แต่ก็ไม่ปฏิเสธนะว่าเฮียติดเซ็กส์ เพราะหนูทำให้เฮียติดเอง"

"แล้วถ้าเราไม่มีอะไรกัน เฮียจะเหมือนเดิมไหม"

"เซ็กส์สำหรับเฮียมันคือผลพลอยได้นะ มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ แต่คนรักกันมันก็ต้องมีเรื่องแบบนี้เข้ามาเกี่ยวด้วยอยู่แล้ว ถ้าถามว่าเฮียยังเหมือนเดิมไหมเฮียก็ยังเหมือนเดิมนะ แต่ถ้าถามว่าทนได้ไหม ก็ตอบตรงๆว่าไม่ได้"

"รู้อยู่แล้วว่าคนอย่างเฮียทนไม่ได้หรอก"

"เฮียหมายถึงถ้ามีเหตุทำให้เรามีอะไรกันไม่ได้อันนั้นเฮียทนได้ แต่ถ้าไม่มีเหตุให้ต้องหยุด ใครมันจะทนได้"

"เฮียหื่นกว่าลินอีก"

"ก็เด็กมันหื่นไง เลยต้องหื่นกว่า"

"ระวังจะโดนรีดน้ำหมดตัว" ไม่ว่าเปล่าแต่ไพลินยังยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาวางพาดบนหน้าขาแกร่ง แล้วเลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบเบาๆบนริมฝีปากหนา

ครืด~ ครืด~

เธอจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดเมื่อมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะในตอนที่กำลังจะสอดเรียวลิ้นเข้าไปหยอกเย้าในโพรงปากหนา ท่าทางราวกับเด็กน้อยโดนขัดใจของเธอเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากบดินทร์ได้ไม่ยาก เขาขยี้ผมเธอเบาๆ แล้วค่อยๆหยัดกายลุกขึ้น โดยมีเธอนั่งคร่อมอยู่บนหน้าตัก