ข้าคือหงส์พันปี นิยาย บท 380

ไม่เห็นฉินหรูเหลียงกลับจากออกตามหาเฉินเสียนเสียที พ่อบ้านจึงส่งคนไปหาเขาที่ถนน แต่ก็หาไม่เจอเช่นกัน

สาเหตุที่เฉินเสียนไม่เจอฉินหรูเหลียงบนถนน เพราะฉินหรูเหลียงตามหาเธอไม่นานก็เจอเฮ่อฟั่งมาถ่ายทอดพระราชโองการให้เขาเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้าจักรพรรดิ

ถึงแม้วันนี้เฮ่อฟั่งไม่มา พรุ่งนี้ฉินหรูเหลียงก็ต้องเข้าวังถวายงานอยู่ดี

เพียงแต่จักรพรรดิไม่ยอมรอแม้แต่วันเดียว จึงทำให้ฉินหรูเหลียงเคร่งเครียดอย่างเลี่ยงไม่ได้ หากแต่ใบหน้ายังคงไร้อารมณ์

เมื่อมาถึงในพระราชวัง จักรพรรดิก็รอเขาก่อนแล้ว

ฉินหรูเหลียงคำนับเรียบร้อยก็รายงานเรื่องประหารแก่ผู้เหนือเกล้า

ลานประหารมีราษฎรอัดกันเต็มไปหมด แต่ยังถือว่าทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี มีราษฎรมองการประหารนับร้อยชีวิต ฝ่ายทหารก็ทำงานได้อย่างเป็นระบบแบบแผน ไม่ได้ทำให้สถานที่เกิดความโกลาหลแต่อย่างใด

ส่วนศพหลิ่วเฉียนเฮ้อหลังจากผ่านการตรวจสอบให้แน่ชัดจนถี่ถ้วนแล้วก็โยนใส่ในหลุมศพไร้ญาติเซ่นไหว้

จักรพรรดิกล่าวอย่างปลาบปลื้ม "งานที่เจ้าทำ ข้าวางใจ หลังกลับมายังเมืองหลวง อ้ายชิงก็ไม่เคยได้หยุดพัก ยามนี้เรื่องก็จบแล้ว ลำบากอ้ายชิงแล้ว ในที่สุดเจ้าก็ได้พักผ่อนเสียที"

ฉินหรูเหลียงกล่าว "แบ่งปันภาระฝ่าบาทถือเป็นหน้าที่ของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ"

จักรพรรดิกล่าวว่า "ข้าคิดว่าจะให้เจ้าพักผ่อนอยู่จวนสักระยะหนึ่ง มือฉินอ้ายชิงบาดเจ็บควรรักษาให้ดี"

"มือของกระหม่อมเป็นเช่นนี้แล้ว กระหม่อมยอมรับชะตาแล้วพ่ะย่ะค่ะ"

"งานของแม่ทัพใหญ่หยุดก่อน อย่างไรเสียก็เป็นเพียงงานเล็กงานน้อย รอให้ร่างกายเจ้าดีขึ้นแล้วค่อยมารับตำแหน่ง"

ฉินหรูเหลียงเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว ถึงแม้จักรพรรดิไม่เอ่ยให้เขาหยุดงานเอง เขาก็ไม่ครอบครองตำแหน่งจนปล่อยมือไม่ได้หรอก

ไม่เป็นแม่ทัพใหญ่แล้ว ฉินหรูเหลียงกลับรู้สึกเบาใจขึ้นเยอะ

เขาก็ไม่อยากเป็นขุนนางไร้ความภักดี แต่ยิ่งไม่อยากฝ่าฝืนเจตนารมณ์ของตนเอง

ฉะนั้นฉินหรูเหลียงน้อมรับคำบัญชาแต่โดยดี

จากนั้นจักรพรรดิก็สั่งให้คนนำของมาหนึ่งอย่าง ซึ่งใส่ไว้ในกล่องผ้าใยไหม โดยมีผ้าสีแดงชาดคลุมไว้ด้านบน

จากนั้นขันทีก็เปิดผ้าคลุมออกพลันเผยโสมหนึ่งชิ้น

จักรพรรดิกล่าว "นี่คือโสมร้อยปี เจ้ามีอาการบาดเจ็บ จิ้งเสียนก็เพิ่งเดินทางไกลกลับมา เวลานี้เหมาะให้พวกเจ้าสองสามีภรรยาบำรุงร่างกายโดยแท้"

จักรพรรดิส่งสายตาให้เฮ่อฟั่ง เฮ่อฟั่งรีบเดินเข้าใกล้ฉินหรูเหลียงพลันเอาโสมออกมาจากกล่องผ้าใยไหมให้ฉินหรูเหลียงดู คาดไม่ถึงว่าด้านในยังมีเครื่องสมุนไพรตัวอื่นอยู่ร่วมด้วย

เฮ่อฟั่งจงใจเอาให้ฉินหรูเหลียงดู พลางก่อนว่า "แม่ทัพฉินดูให้ละเอียดเถอะ ด้านบนคือโสม ด้านล่างคือหลีหลู ยามที่ท่านแม่ทัพต้มโสมให้องค์หญิงจิ้งเสียน ต้องเพิ่มหลีหลูเข้าไปด้วย"

ฉินหรูเหลียงเม้มปากไม่ได้กล่าวอันใด ทว่าในใจกลับคาดการณ์ได้แล้ว

เฮ่อฟั่งมองเขา พลางกล่าวอย่างเข้าใจถ่องแท้ "ท่านแม่ทัพเป็นผู้ทันคน น่าจะรู้ว่าหมายถึงสิ่งใด ครั้งนี้ฝ่าบาทไม่อาจออกหน้าได้ จึงมอบหมายให้ท่านแม่ทัพทำ

หากองค์หญิงจิ้งเสียนป่วยจนสิ้นพระชนม์ในจวนแม่ทัพ โลกภายนอกก็จะกล่าวว่าองค์หญิงร่างกายอ่อนแอเลยต้านทานโรคไม่ไหว เช่นนั้นก็ไม่มีผู้ใดคาดเดาส่งเดชแล้ว"

ฉินหรูเหลียงเงียบเป็นเวลาเนิ่นนาน จากนั้นก็ถามจักรพรรดิอย่างจริงจัง "ฝ่าบาทจะให้กระหม่อมลอบสังหารองค์หญิงจิ้งเสียนหรือพ่ะย่ะค่ะ?"

จักรพรรดิประทับบนบัลลังก์มังกร พลางมองลงมายังเบื้องล่าง ก่อนจะกล่าวว่า "ข้าไม่ได้ให้เจ้าลอบสังหารองค์หญิง ข้าแค่ให้องค์หญิงล้มป่วยตายในจวนเจ้าเท่านั้น เกิดแก่เจ็บตาย สรรพสิ่งบนโลกไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ กระทั่งองค์หญิงจิ้งเสียนก็เช่นกัน"