ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 35

อวี้สิงไม่เคยยอมให้ผู้หญิงเข้าใกล้เขาได้เลย แต่ตอนนี้เด็กสาวคนนี้กลับใกล้ชิดเขาขนาดนี้ แล้วยังไม่ถูกเขาผลักหนีด้วย ดูๆ แล้ว หลานชายคนโตของเขาก็คงพึงพอใจกับหลานสะใภ้ที่เขาหาให้ไม่น้อย

แม่ฝู้ที่ยืนอยู่ข้างๆ เห็นว่าคุณท่านฝู้ไม่มีท่าทีจะช่วยตัวเองไปต่อว่าเซี่ยเชียนเกอเลย จึงรู้สึกเหมือนไม่รู้ว่าคุณท่านกำลังคิดอะไรอยู่ ตามหลักแล้ว คุณท่านก็น่าจะอยู่ข้างแม่ฝู้แล้วช่วยกันว่าเซี่ยเชียนเกอ เพราะแม่ฝู้บอกคุณท่านเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เซี่ยเชียนเกอทำกับลูกของตัวเองแล้วนี่

คุณท่านก็ไปเยี่ยมลูกชายของเธอที่โรงพยาบาลแล้วด้วย เพราะฉะนั้น ทำไมคุณท่านยังเงียบอยู่อีก? มันหมายความว่ายังไง? แม่ฝู้ไม่เข้าใจเลย

ไม่สนแล้ว ในเมื่อวันนี้เธอมาที่นี่แล้ว ก็ไม่ได้คิดว่าจะปล่อยเซี่ยหานไปง่ายๆหรอก แม่ฝู้เดินเข้าไปใกล้เซี่ยเชียนเกอ แล้วจ้องหน้าเซี่ยเชียนเกอตาเขม็ง "เซี่ยหาน ถ้าเธอเป็นห่วงอาการของคุณท่านจริงๆ ก็ไม่ควรไปลงไม้ลงมือกับลูกชายของฉันจนต้องเจ็บหนักขนาดนั้น ทำให้คุณท่านต้องมากับฉันในเวลาแบบนี้ เพื่อมาถามว่าเธอทำไปเพราะอะไร"

"เธอรู้ไหมว่าลูกชายของฉันอาการสาหัสแค่ไหน? เขาพูดไม่ได้ แขนสองข้างก็หัก ทำได้เพียงขยับขาได้เล็กน้อย เซี่ยหาน เธอมันนังงูพิษ ฉันอยากถามเธอมากเลยว่าลูกชายของฉันทำผิดอะไรหนักหนา? ทำไมต้องทำแบบนี้กับเขาด้วย?"

ที่แม่ฝู้มั่นใจขนาดนี้ว่าเซี่ยเชียนเกอเป็นคนทำร้ายฝู้เฉิงหยุน ก็คงเพราะเธอมีหลักฐานอะไรแน่ อีกอย่าง วันนี้ยังพาคุณปู่มาด้วย หมายความว่าถ้าเซี่ยเชียนเกอไม่พูดความจริง ก็อาจทำให้คุณปู่มองเธอไม่ดี

เพราะแบบนี้แล้ว เซี่ยเชียนเกอจึงตัดสินใจว่า จะโยนความผิดทั้งหมดให้ฝู้เฉิงหยุนคนเดียว

เพราะคนที่ผิด ก็คือเขาคนเดียวตั้งแต่แรกแล้ว

เซี่ยเชียนเกอมองสู้สายตาของแม่ฝู้อย่างไม่เกรงกลัวอะไร "แม่อยากรู้จริงๆ หรอคะ ว่าทำไมฉันถึงลงมือกับฝู้เฉิงหยุนถึงขนาดนั้น?"

"เธอคิดว่าไงล่ะ? ลูกชายของฉันถูกเธอทำร้ายโดยไม่มีสาเหตุ คนเป็นแม่อย่างฉันถ้าไม่ถามหรือไม่สนใจเลย เธอจะยังคิดว่าฉันควรเป็นแม่คนได้อีกไหม?"

เซี่ยเชียนเกอหัวเราะพลางพูดตอบว่า "แม่คะ แม่นี่สองมาตรฐานจริงๆ เลยนะ ฝู้เฉิงหยุนโดนฉันทำร้าย แม่ก็อดไม่ได้ที่จะมาถามหรือมาเอาเรื่องกับฉัน แต่กับตอนที่ฝู้อวี้สิงเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ แม่กลับไม่สนใจอะไรเลย และไม่ถามอะไรเขามาได้เป็นปีๆ แม่ทำได้ยังไง? ถ้าพูดแบบนี้แล้ว แม่ก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นแม่คนจริงๆ

"เพราะว่า แม่ไม่เคยทำหน้าที่ของคนเป็นแม่ให้กับฝู้อวี้สิงเลย และไม่เคยสั่งสอนฝู้เฉิงหยุนลูกชายของแม่ว่าเขาควรให้เกียรติคนอื่น และเป็นคนที่ดียังไง"

แม่ฝู้โกรธจัด

"เซี่ยเชียนเกอ!ไม่ให้เกียรติฉันบ้างเลยเหรอ? ลูกชายของฉันโดนเธอทำร้ายหนักขนาดนั้น เธอไม่เพียงไม่รู้สึกผิดอะไรเลย แล้วยังมาด่าฉันอีก? นังเด็กคนนี้นี่ เธอรู้รึเปล่าว่าควรให้ความเคารพต่อแม่ยายยังไง?"

เซี่ยเชียนเกอพูดอย่างจริงจัง "ถ้าแม่อยากให้คนอื่นเคารพแม่ แม่ก็ต้องรู้จักให้เกียรติคนอื่นก่อน แม่บอกว่าแม่คือแม่ยายของฉัน งั้นก็หมายความว่า ฉันก็เป็นลูกสะใภ้ของแม่ด้วยนี่ แต่แม่เรียกฉันว่านังเด็กนี่อย่างนั้น นังเด็กนี่อย่างนี้ แล้วก็ยังไม่สนว่าความจริงคืออะไร เอาแต่โทษฉันฝ่ายเดียว แม่ทำแบบนี้ ก็ไม่ได้ให้เกียรติฉันเลยนี่คะ"

แม่ฝู้เริ่มอาละวาด "ที่บอกว่าฉันโทษเธอโดยไม่ดูว่าอะไรถูกอะไรผิดมันหมายความว่ายังไง? เซี่ยหาน ต่อให้เฉิงหยุนจะทำผิดยังไง เธอก็ไม่ควรลงมือกับเขา ตอนนี้เธอทำร้ายคน เธอก็ถือว่ามีความผิด คนอย่างแม่ยายพูดตำหนิหน่อยจะเป็นไรไป เธอไม่พอใจเหรอ?"

เซี่ยเชียนเกอพยักหน้า "ใช่ค่ะ ฉันไม่พอใจ เพราะฉันรู้สึกว่าที่ฉันสั่งสอนฝู้เฉิงหยุน มันเป็นเรื่องที่ถูกต้องอยู่แล้ว"

"เพี๊ยะ"

แม่ฝู้ตบหน้าของเซี่ยเชียนเกอด้วยความโมโห ฝู้อวี้สิงที่นั่งอยู่บนรถเข็น พอได้ยินก็คิดจะลุกขึ้นยืน แต่ขาทั้งสองข้างของเขากลับไม่ยอมขยับเลย

"มานี่มา"

คำพูดนี้ เห็นได้ชัดเลยว่าฝู้อวี้สิงพูดกับเซี่ยเชียนเกอ เซี่ยเชียนเกอหน้าบวมจากการโดนตบเมื่อกี้นี้ อยู่มาตั้งสองภพแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนทำแบบนี้กับเธอ แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้ เป็นแม่ของฝู้อวี้สิง เซี่ยเชียนเกอจะลงมือกับเธอไม่ได้ เพราะฉะนั้น เซี่ยเชียนเกอจึงต้องอดทนไว้

เซี่ยเชียนเกออดกลั้นความโกรธไว้ แล้วเดินไปหาฝู้อวี้สิง ฝู้อวี้สิงยื่นมือออกมา แล้วกอดเซี่ยเชียนเกอเอาไว้ เขามองไม่เห็นว่าเซี่ยเชียนเกอเจ็บหน้าข้างไหน จึงยื่นมือไปจับหน้าเซี่ยเชียนเกอไว้ทั้งสองข้าง ฝู้อวี้สิงจับแก้มของเซี่ยเชียนเกอไว้อย่างเบามือ แล้วพูดถามว่า "เจ็บไหม?"

เซี่ยเชียนเกอไม่อยากให้ฝู้อวี้สิงเป็นห่วง เธอจึงส่ายหัวแล้วตอบว่า "ไม่เจ็บเลย"

ฝู้อวี้สิงสัมผัสได้ว่าใบหน้าของเซี่ยเชียนเกอข้างหนึ่งบวมมากอยู่ เขาจึงกอดเซี่ยเชียนเกอเอาไว้ แล้วพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า "ต่อไปถ้ายังกล้ามาทำร้ายเธออีก ผมจะให้ฝู้เฉิงหยุนชดใช้แทนเป็นร้อยเท่า"

แม่ฝู้ "..."

"ฝู้อวี้สิง บ้าไปแล้วหรือไง? ฉันเป็นแม่แกนะ แต่เซี่ยหานเป็นคนอื่น นี่ก็เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน ก็ปกป้องมันขนาดนี้แล้ว แกตาบอดอยู่ไม่ใช่หรอ? ตาบอดอยู่แบบนี้ ยังจะมาลุ่มหลงเซี่ยหานได้อีกเหรอ?

นังคนเจ้าเล่ห์ก็ยังคงเป็นคนเจ้าเล่ห์อยู่วันยังค่ำ!แม้ว่าฝู้อวี้สิงจะมองไม่เห็น แต่คนเจ้าเล่ห์เพทุบายอย่างเธอ ก็มีวิธีทำให้ฝู้อวี้สิงหลงได้อีก"

สิ่งที่เซี่ยเชียนเกอเกลียดที่สุดก็คือมีคนมาด่าว่าฝู้อวี้สิงเป็นคนตาบอด