ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 57

"คุณหมอป๋อพอดีเมื่อกี้คุณพยาบาลซุนบอกฉันว่าคุณเสนอผู้อำนวยการว่าให้เซี่ยเชียนเกอเป็นหมอที่ดูแลแม่ของผม เป็นเรื่องจริงหรือครับ?"

"ใช่"

เจียงฮ่านยังคงถามต่อไป: "ถ้าอย่างนั้น ที่คุณบอกผู้อำนวยการว่าถ้าเซี่ยเชียนเกอเป็นคนทำการผ่าตัดให้แม่ของผม โอกาสของความสำเร็จจะเพิ่มขึ้นถึง 80% ก็เป็นจริงหรือครับ?"

ป๋อเอี่ยนพยักหน้า: "เป็นความจริง บางทีคุณอาจไม่เชื่อ จริงๆแล้วถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะบอกผู้อำนวยการเลยว่าโอกาสที่เซี่ยเชียนเกอจะประสบความสำเร็จในการผ่าตัดของแม่คุณน่าจะ เป็น100%ด้วยซ้ำ ซึ่งไม่ใช่ 80%"

เจียงฮ่านไม่เข้าใจว่าทำไมป๋อเอี่ยนถึงมั่นใจในตัวเซี่ยเชียนเกอ

"ทำไมคุณหมอป๋อถึงมั่นใจในตัวเซี่ยเชียนเกอ?"

"เพราะเธอมีความสามารถที่จะชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นคืนชีพได้ เมื่อสามวันก่อน ประธานกรรมการฝู้ซื่อกรุ๊ปเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แล้วแพทย์ก็ตัดสินว่าหัวใจของเขาหยุดเต้นแล้วและไม่มีทางที่จะช่วยชีวิตเขาได้ แต่เมื่อเซี่ยเชียนเกอมาถึง เธอสามารถทำให้คนตายฟื้นจากความตายได้ เฉพาะทักษะทางการแพทย์ของเธอ ผมคิดว่าถ้าคุณให้เธอเป็นคนผ่าตัดแม่ของเธอแล้วล่ะก็จะต้องประสบความสำเร็จถึง 100%แน่นอน"

เซี่ยเชียนเกอเก่งขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เจียงฮ่านไม่ได้คาดหวังว่าเซี่ยเชียนเกอจะมีความสามารถในการนำคนฟื้นจากความตายได้จริง ๆ ทว่าหากสิ่งที่ป๋อเอี่ยนพูดเป็นความจริง งั้นเขาก็อยากให้เซี่ยเชียนเกอช่วยแม่ของเขาทำการผ่าตัด

ทว่าไม่นานมานี้ ความสัมพันธ์ของเขาและเซี่ยเชียนเกอไม่ค่อยดีเล็กน้อย ถ้าเขาขอให้เซี่ยเชียนเกอทำการผ่าตัดให้แม่ของเขา เซี่ยเชียนเกอต้องไม่ตกลงอย่างแน่นอน เจียงฮ่านจึงมองไปยังป๋อเอี่ยนทันที ป๋อเอี่ยนจึงรู้สึกแปลกใจแล้วถามว่า: "คุณมองมาที่ผมทำไม?"

"คุณหมอป๋อสุขภาพแม่ผมแย่มากแล้ว ผมไม่ใช่ไม่เชื่อคุณนะ แต่ถ้ามีคนที่สามารถช่วยชีวิตแม่ผมได้ งั้นผมก็ต้องการ 100%นั้น ที่สามารถทำการผ่าตัดให้แม่ของผมได้ ดังนั้นผมขอคุณช่วยคุยกับเซี่ยเชียนเกอแทนผมหน่อย และดูว่าเธอยอมที่จะช่วยผมหรือไม่ "

ในโรงพยาบาลป๋อเอี่ยน ก็เคยได้ยินเรื่องของเจียงฮ่านและเซี่ยเชียนเกอมาบ้าง แม้แต่เรื่องที่เซี่ยเชียนเกอ ทะเลาะกับเจียงฮ่านเมื่อไม่นานมานี้เขาก็ได้ยินมาบ้างเช่นกัน ไม่แน่เจียงฮ่านอาจจะรู้สึกอึดอัด เลยคิดที่จะขอความช่วยเหลือจากเขา

ป๋อเอี่ยนกล่าวว่า: "เข้าใจแล้ว ผมจะติดต่อเซี่ยเชียนเกอให้คุณ"

"ขอบคุณครับคุณหมอป๋อ "

ซุนเวยเวยยืนอยู่ข้าง ๆเจียงฮ่านและป๋อเอี่ยนแล้วฟังป๋อเอี่ยนชมเซี่ยเชียนเกอนั้น เธอก็รู้สึกอิจฉามาก เพราะ คุณหมอป๋อไม่เคยชมคนอื่นเช่นนี้โดยเฉพาะผู้หญิง ทว่าเซี่ยเชียนเกอเธอแค่ทำการผ่าตัดและช่วยคนมาแค่ครั้งเดียว แต่ทำไมตอนนี้ทุกคนถึงชมเธอได้ขนาดนี้?"

ทั้งที่เซี่ยเชียนเกอไปช่วยผู้อื่นได้นั่นทั้งหมดก็เป็นเพราะเธอ

ถ้าเธอไม่ได้ขอให้เซี่ยเชียนเกอช่วยชีวิตผู้คน เซี่ยเชียนเกอจะไปอย่างงั้นหรอ?

แล้วถ้าหาก เซี่ยเชียนเกอไม่ไป เธอจะกลายเป็นคนดังได้อย่างไร?

และสิ่งที่น่าโกรธที่สุดคือเซี่ยเชียนเกอเอาความดีความชอบทั้งหมดไปเป็นของตัวเองเพียงคนเดียว และเธอทำไมไม่บอกคนอื่นว่าแท้จริงแล้วคนที่ขอให้เซี่ยเชียนเกอไปช่วยเจียงฮ่าน ก็คือเธอนั่นเอง

ถ้าเธอพูดอย่างนั้น คุณหมอป๋อก็จะชมเธอพร้อมกับเธอ แต่น่าเสียดายที่เซี่ยเชียนเกอไม่ได้พูดอะไรเลย

ซุนเวยเวยรู้สึกโกรธในใจมาก แต่เธอไม่สามารถแสดงออกได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงระงับความรู้สึกโกรธนั้นไว้เท่านั้น

......

หลังจากที่เซี่ยเชียนเกอทำการฝังเข็มให้ฝู้อวี้สิงเสร็จแล้ว เธอกำลังดูระบบกระดานข่าวของวิทยาลัย ซึ่งเกรดน่าจะออกในวันนี้นะ แต่วันนี้เธอไม่ได้ไปเรียนที่มหาลัย เพราะฉะนั้นเธอจึงดูได้จากระบบกระดานข่าวของมหาลัยเท่านั้น เซี่ยเชียนเกอรู้สึกสงสัยในตาของเธอว่ามีปัญหารึเปล่า

เธอเขย่าร่างกายของฝู้อวี้สิงอย่างตื่นเต้น: "ฝู้อวี้สิง ฝู้อวี้สิงคุณดูนี่สิ ฉันสอบได้ที่หนึ่งของมหาลัย ที่หนึ่งของมหาลัยเลยนะ!"

"ดู?"

ฝู้อวี้สิงตระหนักว่าตัวเองพูดผิดพลาดไป เธอจึงเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว: "ฉันหมายความว่า ฉันสอบได้ที่หนึ่ง!"

"เธอสอบได้ที่หนึ่งเป็นครั้งแรกเหรอ?"

แน่นอนว่าเจ้าของร่างเดิมสอบมานับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกของเธอเลยนะ เพราะฉะนั้นเธอจึงดีใจมาก: "เปล่า เมื่อก่อนฉันก็เคยสอบได้บ่อย แต่ครั้งนี้ฉันสอบได้ที่หนึ่งของมหาลัย ฉันเลยดีใจที่สุด"

"ทำไม?"

"เพราะว่าฉันสามารถแบ่งปันความสุขของฉันกับคุณได้ยังไงล่ะ"

ริมฝีปากของฝู้อวี้สิงโค้งขึ้นเล็กน้อย: "สามารถแบ่งปันความสุขกับผม ทำให้เธอดีใจขนาดนี้เลยเหรอ"

ฝู้อวี้สิงเงียบและหยุดพูดไป แล้วเซี่ยเชียนเกอก็มองไปที่ฝู้อวี้สิง และเห็นว่าเขาไม่พูดอะไรเลย เธอจึงหยุดพูดตาม จนเวลาผ่านไปทุกวินาที และเวลาทั้งวันก็ผ่านไปในชั่วพริบตา

เวลาสองทุ่ม

เย่หยิ่งกลับมาพร้อมกับหนังสือเล่มเล็กสีแดงที่ฝู้อวี้สิงและเซี่ยหานหย่ากัน เซี่ยเชียนเกอรับมันมาและถามฝู้อวี้สิง: "ตอนนี้คุณและเซี่ยหานหย่ากันแล้ว คุณจะทำอย่างไรต่อไปอีก"

"แต่งงานกับเธอ!"

"ได้เลย! เมื่อไหร่?" น้ำเสียงของเซี่ยเชียนเกอตื่นเต้นมาก และฝู้อวี้สิงก็ขมวดคิ้วขึ้น: "เธออยากจะแต่งงานกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"แน่นอน การแต่งงานกับคุณคือความฝันในชีวิตนี้ของฉันเลยนะ"

การแต่งงานกับเขาคือความฝันในชีวิตนี้ของเซี่ยเชียนเกอ?

เธอใฝ่ฝันที่จะแต่งงานกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?

บางทีเมื่อก่อนที่ตาและขาของเขายังไม่มีปัญหานั้น เขาและเซี่ยเชียนเกอเคยพบกัน? ตอนนี้ฝู้อวี้สิงอยากรู้จริงๆ ว่าหน้าตาของเซี่ยเชียนเกอเป็นอย่างไร

ฝู้อวี้สิงยกมือขึ้นวางบนใบหน้าของ เซี่ยเชียนเกอแล้วลูบหน้าของเซี่ยเชียนเกออยากใช้มือสัมผัสว่าเซี่ยเชียนเกอมีหน้าตาเป็นยังไงกันแน่

ใบหน้าของเธอวาบขึ้นในใจของเขา แต่ฝู้อวี้สิงไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร หลังจากที่จับใบหน้าของเซี่ยเชียนเกอแล้ว ก็มีผู้หญิงในชุดโบราณปรากฏตัวขึ้นในใจของเขา

หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นปรากฏตัวขึ้น หัวใจของฝู้อวี้สิงก็เจ็บปวดขึ้นทันที

เขารีบดึงมือของเขากลับ และปิดหัวใจของตัวเอง

เซี่ยเชียนเกอที่เห็นใบหน้าของฝู้อวี้สิงแสดงท่าทางไม่ค่อยสบาย เธอจึงถามอย่างกังวลว่า: "ฝู้อวี้สิงคุณเป็นอะไรไป? คุณไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?"

"เธอ......"