ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 65

"เธอพูดเรื่องจริง"

ดังนั้นจึงไม่นับว่าคือการโจมตีเป็นการส่วนตัว

ซือเฉิน ทำน้ำเสียงออดอ้อนแล้วเอนตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนฝู้อวี้สิง "พี่สิง รู้สึกว่าตั้งแต่พี่มีภรรยาก็ดูไม่ค่อยรักฉันเลยนะ"

เซี่ยเชียนเกอที่นั่งอยู่ข้างกายฝู้อวี้สิงมองเห็นซือเฉินกำลังกอดสามีของเธออยู่ จึงยกมือขึ้นแล้วตบไปที่ศีรษะของซือเฉินอย่างแรง

"ใครให้ความกล้าแก่คุณมากอดสามีของฉัน?"

ซือเฉินถูกเซี่ยเชียนเกอตีเข้าก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะ ดูเหมือนเขาจะถูกตีเสียจนสมองกระทบกระเทือน ภรรยาคนนี้ของฝู้อวี้สิง กินผักโขมมาตั้งแต่เล็กจนโตหรือไง ทำไมถึงแรงมากขนาดนี้!

น่ากลัวเหลือเกิน!

ซือเฉินลูบไปที่ศีรษะของตนเองแล้วผละตัวออกมาจากฝู้อวี้สิง เขานั่งยืดตัวตรงมองไปยังอาหารสีเข้มสองจานบนโต๊ะ ในขณะที่เขากำลังจะเอ่ยถามว่าอาหารสองจานนี้กินได้หรือ ก็พบว่าฝู้อวี้สิงนั่งกินอย่างเงียบๆ

ดูจากท่าทางของฝู้อวี้สิงแล้วอาหารสองจานนี้ดูเหมือนจะรสชาติไม่เลว

ซือเฉินยื่นมือของเขาออกไปแล้วคีบผักใส่เข้าไปในปาก ผ่านไปประมาณหนึ่งนาที ซือเฉิน ก็ล้มลงสู่พื้นด้วยน้ำลายฟูมปาก

เซี่ยเชียนเกอ "......"

ฝู้อวี้สิง "......"

"เรียก เรียกรถ รถ รถพยาบาล เร็ว เร็วเข้า!"

หลังจากที่ซือเฉินพูดจบเขาก็ตาเหลือกแล้วสลบไป

ซือเฉินถูกรถพยาบาลมาพาตัวไป ตอนที่เอาตัวเขาไปนั้นฟองยังคงเต็มปาก ดูไปค่อนข้างจะหนักพอควร

หลังรับประทานอาหารเสร็จ

เซี่ยเชียนเกอยังคงเป็นดังเดิม นั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำพร้อมกับฝู้อวี้สิง เซี่ยเชียนเกอเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า "ฝู้อวี้สิงคะ อาหารที่ฉันทำมันไม่น่ากินจนถึงขนาดทำให้น้ำลายฟูมปากได้เลยเหรอ?"

"ไม่ครับ"

"แต่เมื่อสักครู่ซือเฉินกินอาหารที่ฉันทำเข้าไปเพียงแค่คำเดียวเขาก็น้ำลายฟูมปากจนถึงขนาดต้องเรียกรถพยาบาลมาเลยนะคะ"

ฝู้อวี้สิงไม่อยากจะทำให้เซี่ยเชียนเกอเสียใจ

"เป็นเพราะว่าเขาค่อนข้างมีแรงกดดันสูงในช่วงนี้ เขาเลยดื่มสารพิษมากไปหน่อย ไม่เกี่ยวกับอาหารที่เธอทำหรอก"

ฝู้อวี้สิงพูดเรื่องโกหกไร้สาระออกมาได้อีกอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้า เซี่ยเชียนเกอจึงเชื่ออย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย "ก็นั่นนะสิคะ อาหารที่ฉันทำคุณก็ทานได้ไม่เห็นเป็นอะไรเลย แต่เมื่อซือเฉินกินเข้าไปกลับน้ำลายฟูมปากเต็มไปหมด ที่แท้เป็นเพราะเขาดื่มเครื่องดื่มที่มีสารพิษเป็นประจำนี่เอง ว่าแต่ยาพิษสามารถหาดื่มกันได้ง่ายอย่างนั้นเลยเหรอคะ?"

"ร่างกายของเขามีภูมิป้องกันยาพิษ"

เซี่ยเชียนเกอ "......"

ซือเฉินที่เพิ่งถูกทางโรงพยาบาลช่วยชีวิตเอาไว้ ......

????

ฝู้อวี้สิงจะปลอบใจเมียถึงขนาดนี้ไม่ได้นะ!

อีกอย่าง จะว่าไปสองสามีภรรยาคู่นี้สุดยอดจริงๆ คนหนึ่งกล้าปลอบใจ อีกคนหนึ่งก็กล้าเชื่อ

......

เวลาสามทุ่ม

เป็นเรื่องยากนักที่เซี่ยเชียนเกอจะมาสนใจพวกเพื่อนเหล่านี้ ดังนั้นเธอจึงเดินตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการ และขอให้ผู้อำนวยการส่งอาจารย์นิติเวชมาสอนเธอ ผู้อำนวยการรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอและฝู้อวี้สิงดี ดังนั้นไม่ว่าเธอจะให้เขาทำอะไรเขาล้วนตกลง

ด้วยวิธีนี้ เซี่ยเชียนเกอจึงถูกมอบหมายไปให้อาจารย์สาวคนหนึ่ง

ได้ยินมาว่าอาจารย์สาวคนนั้นเป็นอาจารย์ที่เก่งที่สุดในแผนกนิติเวช

พอดีกับที่ได้รับรายงานจากทางสถานีตำรวจว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นในชานเมือง อาจารย์กำลังจะเดินทางไปสถานีตำรวจเพื่อตรวจสอบ เนื่องด้วยเซี่ยเชียนเกอต้องการจะเรียนรู้วิธีการเป็นแพทย์นิติเวช อาจารย์ผู้นั้นจึงได้พาตัวเธอไปด้วย

เมื่อมาถึงห้องชันสูตรศพของสถานีตำรวจ

บนเตียงชันสูตรพลิกศพ มีศพถูกวางเอาไว้และคลุมด้วยผ้าสีขาว

ศพนั้นอยู่ในสภาพเน่าเฟะมองไม่เห็นใบหน้าอันแท้จริง แต่ดูจากผมที่โผล่ออกมาจึงเผยถึงเพศของศพ

เป็นศพของผู้หญิง

อาจารย์เปิดผ้าสีขาวออกด้วยใบหน้าเฉยเมย ใต้ผ้าคลุมศพสีขาวนั้นมีศพที่ทั้งร่างเต็มไปด้วยหนอนดูน่าขยะแขยงเป็นที่สุด

แต่อาจารย์ผู้นั้นกลับหันไปหยิบมีดผ่าตัดออกมาด้วยท่าทางไม่เกรงกลัวและเริ่มผ่าศพต่อหน้าเซี่ยเชียนเกอ ขณะที่เธอกำลังทำการผ่าศพก็ได้อธิบายกำชับกับเซี่ยเชียนเกอว่า "ในเมื่อเธอจะเดินทางมาเรียนรู้ ถ้าอย่างนั้นช่วยทำการบันทึกการชันสูตรพลิกศพให้ครูหน่อย"

เซี่ยเชียนเกอชะงักลงเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ค่ะ"

เธอรีบหันไปหยิบสมุดโน๊ตที่อยู่ด้านข้างแล้วบันทึกทุกสิ่งที่อาจารย์พูดออกมา

"ผู้ตายเพศหญิง ดูจากระดับความเน่าของศพน่าจะเสียชีวิตมาแล้วประมาณหนึ่งเดือน สาเหตุของการเสียชีวิตเพราะถูกตีที่ศีรษะด้วยวัตถุแข็ง เสียชีวิตเพราะขาดเลือด ก่อนเสียชีวิตไม่มีร่องรอยการถูกข่มขืน มือทั้งสองข้างกำงอ ผู้ตายน่าจะมีการดิ้นรนขัดขืนก่อนเสียชีวิต"

อาจารย์พูด ส่วนเซี่ยเชียนเกอก็ทำหน้าที่จด ขณะที่จดนั้นเซี่ยเชียนเกอก็ได้สังเกตพิจารณาศพที่วางอยู่บนโต๊ะผ่าตัด

เซี่ยเชียนเกอมองไปที่ท้องของศพแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย "หน้า......