ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 68

และคืนนี้เป็นโอกาสดีของเธอที่จะแก้แค้น

เซี่ยเชียนเกอ รอดูเถอะนะ ฉันจะทำให้เธอต้องอับอายขายหน้าต่อหน้าทุกคน

ฉินฮวนยกแก้วไวน์ขึ้นแล้วเดินมาข้างกายของเซี่ยเชียนเกอ "เชียนเกอ คืนนี้เธอสวยจังเลยนะ"

ฉินฮวนคิดว่าการที่เธอชมเซี่ยเชียนเกอขนาดนี้แล้ว เซี่ยเชียนเกอก็ควรจะชมเธอกลับบ้างใช่ไหมล่ะ แต่ใครจะคิดถึงกันล่ะ ว่าเซี่ยเชียนเกอจะทำสีหน้ารังเกียจเดียดฉันท์แล้วตอบว่า "อืม ก็สวยกว่าคุณ"

รอยยิ้มบนใบหน้าฉินฮวนแทบจะรักษาเอาไว้ไม่ได้

เธอดื่มสุราในมือจนหมด จากนั้นยิ้มแล้วหาเรื่องเซี่ยเชียนเกอขึ้นว่า "เซี่ยเชียนเกอ ฉันได้ยินซือเฉินบอกว่าในคืนนี้ที่เธอเดินทางมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของฉันได้เตรียมจะแสดงการบรรเลงเปียโนไว้ให้ฉันเป็นพิเศษด้วยเหรอ ดีจังเลย พอดีที่ห้องรับแขกมีเปียโนอยู่เครื่องหนึ่ง ถ้าเตรียมตัวเสร็จแล้วจะไปบรรเลงเลยก็ได้นะ ฉันรอคอยบทเพลงบรรเลงจากเธอจังเลย"

นับตั้งแต่เมื่อวานที่ฉินฮวนเดินทางออกมาจากตระกูลฝู้ ก็ได้ให้คนไปสืบข้อมูลมา พบว่าเธอเป็นลูกสาวที่เกิดมาจากภรรยาน้อย เติบโตมาในครอบครัวธรรมดา นอกจากผลการเรียนมีคะแนนสูงแล้ว ความสามารถพิเศษอย่างอื่นเช่นดนตรีหรืออะไรทำนองนี้ล้วนไม่มีเลย ดังนั้นในค่ำคืนนี้เธอจึงได้จัดวางเปียโนตัวหนึ่งเอาไว้ที่ห้องรับแขก เพื่อรอให้เซี่ยเชียนเกอเดินทางมา และทำขายหน้าต่อหน้าทุกคน

และความเป็นจริงเธอก็เล่นเปียโนไม่เป็น แม้ว่าเธอจะเล่นไม่เป็นแต่ก็เรียนรู้ได้รวดเร็ว เพียงแค่ดูคนอื่นเล่นครั้งหนึ่งก็จำได้

เซี่ยเชียนเกอกล่าวกับฉินฮวนด้วยท่าทางจริงจังว่า "ตัวเอกในวันนี้คือคุณ คุณหนูฉิน ต่อให้ฉันอยากจะบรรเลงเพลงให้คุณฟังเพียงใด ก็คงต้องรอให้คุณหนูฉินเล่นจบก่อน จะให้ฉันกลายเป็นจุดดึงความดูดสนใจของคนอื่นได้อย่างไร?"

มองไม่ออกว่าเซี่ยเชียนเกอจะถ่อมตนขนาดนี้

ฉินฮวนพยักหน้า "ได้สิ ในเมื่อเชียนเกอพูดขนาดนี้แล้ว เดี๋ยวฉันจะบรรเลงให้ฟัง หลังจากที่ฉันบรรเลงเพลงจบแล้ว เชียนเกอค่อยบรรเลงตาม"

ฉินฮวนเดินตรงไปที่เปียโนด้วยท่าทางสง่างาม เธอเปิดฝาเปียโนออกแล้วเริ่มบรรเลง เซี่ยเชียนเกอจับจ้องไปที่นิ้วมือของฉินฮวน หลังจากที่ฉินฮวนบรรเลงจบแล้วเซี่ยเชียนเกอก็ทำเช่นฉินฮวน เธอเดินเข้าไปนั่งด้วยท่าทางสง่างาม ยกมือขึ้นแล้วบรรเลงบทเพลงเดียวกันกับฉินฮวนเมื่อครู่

ฉินฮวนและทุกคนที่อยู่ในที่นั้นล้วนแต่ตกตะลึง

เซี่ยเชียนเกอเล่นเปียโนเป็นได้อย่างไร อีกทั้งดูเหมือนว่าจะเล่นดีกว่าเธอเสียอีก

นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

หรือข้อมูลที่เธอสืบมาจะผิดพลาดกัน?

เดิมทีคิดว่าเธอจะสามารถใช้เรื่องของการบรรเลงดนตรี เครื่องเป็นมือทำให้เซี่ยเชียนเกอต้องอับอายขายหน้า แต่ใครจะคิดกันเล่าว่า ไม่เพียงแต่เซี่ยเชียนเกอจะไม่ได้รู้สึกอับอายขายหน้า ทว่าตัวเธอต่างหากที่เริ่มขายหน้าแล้ว

เธอเป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่ แต่ทักษะการบรรเลงเปียโนสู้ลูกสาวของภรรยาน้อยก็ไม่ได้ ว่าไปแล้วก็ช่างน่าอายเหลือเกิน

หลังจากที่เซี่ยเชียนเกอบรรเลงเรียบร้อยแล้ว ก็ได้กลับมานั่งอยู่ข้างกายฝู้อวี้สิง เธอพูดขึ้นกับฉินฮวนว่า "คุณหนูฉินคะ ฉันบรรเลงเปียโนเรียบร้อยแล้ว ไม่ทราบว่าคุณชอบหรือไม่?"

ฉินฮวนยิ้มขึ้นด้วยแววตาเย็นชา "ชอบค่ะ ฉันชอบมาก ฉันดูไม่ออกจริงๆ เลยนะคะว่าเชียนเกอจะมีทักษะการบรรเลงเปียโนได้เก่งขนาดนี้"

"อันที่จริงแล้วฉันเล่นไม่เป็นหรอกค่ะ แต่เพราะเมื่อสักครู่ที่คุณหนูฉินบรรเลงให้ดู ฉันจึงได้เล่นเป็น"