ข้ามมิติมาหารัก นิยาย บท 87

ครั้งนี้ อานเยว่ยังไม่ตายเหรอ?

เซี่ยเชียนเกอจุ๊ๆสองครั้ง เก็บโทรศัพท์เสร็จ ไปถึงที่โรงแรมแจ่มใส

นอกประตูโรงแรมแจ่มใสในเวลานี้ นักข่าวจำนวนมากได้มาถึงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นอานเยว่ก็มาถึงในงานแล้ว เธอกำลังหลุบตาลงสะอึกสะอื้นด้วยเสียงเบาๆ ท่าทางน่าสงสารนั้น ทำให้พวกนักข่าวเห็นใจมาก

เมื่อพวกแฟนคลับที่อยู่ในงานเห็น ทยอยพูดปลอบโยนออกมาทีละคน: "พระจันทร์อย่าร้องไห้เลย กากเพชรจะอยู่กับคุณเสมอ!"

"พระจันทร์ เธอเก่งที่สุด"

"พระจันทร์ ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง พวกเราก็รักเธอ"

"พระจันทร์! พระจันทร์!"

เซี่ยเชียนเกอยังไม่ได้ลงมาจากในรถ ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกแฟนคลับอยู่ที่นั่น

กลุ่มแฟนคลับนี้จริงๆเลย.......

ไม่รู้ว่าจะให้คนพูดว่าอะไรดี

เซี่ยเชียนเกอเดินออกมาจากในรถ เมื่อพวกแฟนคลับของอานเยว่เห็น รวบรวมเอาไข่เน่าที่เตรียมเอาไว้ตั้งนานออกมา ก็ปาไปที่เซี่ยเชียนเกอ

เซี่ยเชียนเกอ: "......"

แฟนคลับกลุ่มนี้ ก็มีสติกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ?

เซี่ยเชียนเกอหลบไปอย่างรวดเร็ว เธอมาถึงข้างกายของอานเยว่ ตอนนี้พวกแฟนคลับปาไข่เน่ามาทางตัวเอง เซี่ยเชียนเกอก็ดึงอานเยว่มาจากด้านข้างโดยไม่รู้ตัว และบังอยู่ที่ข้างกายของตัวเอง

"ผลัวะ!"

ไข่เน่าทีละฟอง ก็กระแทกไปที่บนใบหน้าของอานเยว่ทั้งหมด ยังมีเสื้อผ้าด้วย อานเยว่แทบจะถูกกลิ่นนี้เหม็นจนจะอ้วกแล้ว

"เซี่ยเชียนเกอ!"

พวกแฟนคลับเห็นว่าปาใส่ผิดคน พวกเขาทยอยก็หยุดการกระทำที่ไร้สติ

หลังจากที่เซี่ยเชียนเกอแน่ใจว่าแฟนคลับของอานเยว่ไม่โยนไข่เน่าใส่ตัวเอง เธอผลักอานเยว่จากตรงหน้าของตัวเองไปด้านข้าง

ทุกคน: "......."

นักข่าว: "เซี่ยเชียนเกอ คุณรู้มั้ยว่าตอนนี้กำลังถ่ายทอดสดอยู่ในงาน?"

"ฉันรู้ค่ะ"

นักข่าว: "รู้ ไม่นึกเลยว่าคุณยังกล้ารังแกอานเยว่แบบนี้?"

เธอรังแกอานเยว่เหรอ?

เซี่ยเชียนเกอวิจารณ์อย่างไร้ความปรานี: "พวกคุณตาบอดเหรอ? เมื่อกี้นี้เหมือนอานเยว่จะยุยงพวกแฟนคลับของเธอ เตรียมไข่มาปาใส่ฉัน ฉันแค่ปกป้องตัวเอง ถือว่ารังแกยังไง?"

นักข่าว: "เซี่ยเชียนเกอ เมื่อกี้นี้อานเยว่ไม่ได้พูดสักคำ ไม่ได้ยุยงแฟนคลับ ให้ปาไข่เน่ามาทางคุณด้วยซ้ำ ดังนั้น คุณบอกว่าอานเยว่ยุยงให้แฟนคลับปาไข่เน่าใส่คุณ ก็คิดว่าพวกเราทุกคนเป็นคนโง่ไม่ใช่เหรอ? เซี่ยเชียนเกอ พวกเราสงสัยมาก คุณหน้าด้านแค่ไหนกันแน่?"

นักข่าวคนนี้ถูกซื้อตัวไปแล้วเหรอ?

เอะอะก็พูดแขวะเธอ

รังแกเธอพูดเหน็บแนมคนไม่เป็นเหรอ?

เซี่ยเชียนเกอพูดอย่างเยือกเย็นว่า: "อย่างแรก เหตุผลที่ฉันบอกว่าอานเยว่ยุยงแฟนคลับให้ใช้ไข่เน่าปาใส่ฉัน ไม่ใช่คำพูดที่ไม่มีแหล่งที่มา เพราะว่าฉันมีหลักฐาน พิสูจน์ว่าอานเยว่จงใจทำเรื่องนี้ อย่างที่สอง ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด คุณมีสิทธิ์อะไรมาว่าให้ฉันหน้าด้านเหรอ?"

หลักฐาน?

นักข่าว: "เซี่ยเชียนเกอ พวกเราไม่ฟังพูดลอยๆของคุณ คุณบอกว่าคุณหลักฐานยืนยันว่าอานเยว่ยุยงให้แฟนคลับใช้ไข่เน่าปาใส่คุณใช่มั้ย? ถ้าใช่ คุณรีบปล่อยหลักฐานออกมา!"

รีบร้อนอะไร?

วันนี้ เธอก็จะทำให้คนทั่วโลก มองเห็นธาตุแท้ของอานเยว่อย่างชัดเจน

เซี่ยเชียนเกอหยิบโทรศัพท์ออกมา ก็ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อทำให้พวกชาวเน็ตทั่วโลกรู้ธาตุแท้ของอานเยว่ เซี่ยเชียนเกอได้โพสต์ภาพที่เธอเพิ่งได้รับมาลงบนอินเทอร์เน็ต

รูปภาพบนอินเทอร์เน็ต เป็นภาพจับหน้าจอคุยกัน

นี่เป็นสิ่งที่เธอได้รับมาก่อนหน้านี้ ฝู้อวี้สิงส่งมาให้ ภาพจับหน้าจอ เป็นกลุ่มแฟนคลับของอานเยว่ บันทึกการแชตในนั้นน่าจะหมายถึง อานเยว่บอกเป็นนัยๆให้พวกแฟนคลับของตัวเองปาไข่เน่าใส่เธอ

อานเยว่: "ที่รักทุกคน แม้ว่าฉันจะถูกเซี่ยเชียนเกอทำร้าย แต่ว่า ฉันก็ไม่โทษเธอหรอก พวกคุณอย่าโกรธนะ พรุ่งนี้อย่าได้ซื้อไข่เน่ามาปาใส่เธอเด็ดขาด"

พวกแฟนคลับ: "พระจันทร์ไม่พูด ฉันก็ไม่รู้ว่า วิธีจัดการกับคนเลวในโลกนี้ ก็คือไข่เน่า พรุ่งนี้ฉันจะซื้อไข่เน่าตะกร้าหนึ่งไปปานังสารเลวเซี่ยเชียนเกอ"

อานเยว่คิดถึงตรงนี้ ปล่อยให้เซี่ยเชียนเกอเช็ดน้ำตาให้ตัวเอง: "เซี่ยเชียนเกอ อันที่จริงฉันไม่อยากทำให้เรื่องราวบานปลายใหญ่โตขนาดนี้ ถ้าหากตอนนี้เธอขอโทษฉัน เรื่องราวที่เธอทำร้ายฉัน ฉันก็จะไม่ถือสาเธอ"

ฟังดูสิ เข้าใจผู้อื่นมากแค่ไหน!

ดูสิ ท่าทางแบบนี้ แล้วก็เป็นผู้หญิงใสซื่อบริสุทธิ์มากแค่ไหน

เซี่ยเชียนเกอมองดูใบหน้านั้นของอานเยว่ที่ถูกตัวเองเช็ดทำความสะอาด เธอพูดหยอกล้อว่า: "ฉันคิดว่าคนที่ควรขอโทษฉัน คือเธอ ไม่ใช่ฉัน"

อานเยว่พูดด้วยน้ำเสียงงุนงง: "เซี่ยเชียนเกอ เธอหมายความว่ายังไง?"

"ความหมายตามตัวหนังสือข้างบน"

เซี่ยเชียนเกอดันร่างกายของอานเยว่ให้ตรง นักข่าวและพวกแฟนคลับ มองดูใบหน้าที่สะอาดสะอ้านของอานเยว่ พวกเขาต่างคนต่างก็นิ่งอึ้ง

ตอนนี้อานเยว่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ใบหน้าของตัวเองถูกเซี่ยเชียนเกอเช็ดจนสะอาด ดังนั้น เมื่อเห็นเซี่ยเชียนเกอพูดจาแบบนี้ เธอโกรธมาก: "เซี่ยเชียนเกอ ฉันก็ไม่ได้ถือสาเรื่องที่เธอทำร้ายฉันแล้ว แต่ทำไมขนาดขอโทษ เธอก็ไม่ยอมให้กับฉัน? แบบนี้ ยังให้ฉันยกโทษให้เธอยังไง?"

เซี่ยเชียนเกอมองดูดราม่าควีนอย่างอานเยว่ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

"เธอแน่ใจเหรอ บาดแผลบนใบหน้าของเธอเกิดจากฉันทำร้าย?"

"ไม่อย่างนั้น เธอคิดว่าบาดแผลบนใบหน้าของฉัน ฉันทำร้ายตัวเองงั้นเหรอ?"

เซี่ยเชียนเกอพูดด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยว่า: "เธอหวงแหนใบหน้าของเธอขนาดนี้ ดังนั้น เธอจะลงมือกับใบหน้าของตัวเธอเองได้ยังไง? แต่ว่า แม้ว่าเธอจะไม่ลงมือกับใบหน้าของตัวเธอเอง แต่ว่า เธอสามารถทาสมุนไพรบางอย่าง บนใบหน้าของเธอ มาทำให้เธอถูกฉันทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นประสบความสำเร็จ ทำให้นักข่าวและพวกแฟนคลับของเธอเห็นใจเธอ ใส่ร้ายสภาพของฉัน"

"อานเยว่ ฉันเพิ่งช่วยเธอเช็ดรอยแผลบนใบหน้าของเธอสะอาดแล้ว ตอนนี้ใบหน้าของเธอไม่เห็นรอยแผลเลยสักนิด ด้วยเหตุนี้ เธอไม่จะอธิบายให้พวกนักข่าวหน่อยเหรอ ว่าทำไมจะต้องใส่ร้ายเรื่องที่ฉันทำร้ายเธอด้วย?"

เมื่อกี้นี้เซี่ยเชียนเกอพูดอะไรน่ะ??

รอยแผลบนใบหน้าของเธอถูกเซี่ยเชียนเกอเช็ดออกแล้วเหรอ?

อานเยว่รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา มองดูแวบหนึ่ง ใบหน้าของเธอ ถูกเซี่ยเชียนเกอเช็ดให้สะอาดหมดจดแล้ว อานเยว่เผชิญหน้ากับนักข่าว และแฟนคลับทั้งหมด รีบพูดอธิบายว่า: "แม้ว่ารอยแผลบนใบหน้าของฉัน ไม่ได้เกิดจากเซี่ยเชียนเกอทำร้าย แต่แผลบนหน้าผากของฉัน เกิดจากเซี่ยเชียนเกอทำร้ายอย่างแน่นอน และเหตุผลที่ตอนนี้ฉันดูเหมือนไม่เป็นไร อาการบาดเจ็บไม่รุนแรงมาก ทั้งหมดเป็นเพราะว่า ฉันทานยาแก้ปวด ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ ลองตบฉันดู ฉันไม่รู้สึกเจ็บอย่างแน่นอน!"

"เพียะ"ดังมาเสียงหนึ่ง เซี่ยเชียนเกอตบไปบนใบหน้าของอานเยว่อย่างรุนแรง ต่อจากนั้นอยู่ตรงที่นักข่าวมองไม่เห็น กดไปตรงจุดความเจ็บปวดของอานเยว่อย่างรุนแรง อานเยว่เจ็บจนกรีดร้อง: "โอ๊ย!"

"เจ็บจัง"

ตบหน้าได้อย่างไม่ทันตั้งตัว