ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 134

“อาสะใภ้สาม...”

หลิวอวิ๋นเซียงแบมือ "ทำไมวันนี้คุณชายรองไม่ไปทำงานที่สำนักราชบัณฑิต"

เซี่ยหลินเฉิงต่อยพื้น "ข้าถูกหางเลขเพราะเรื่องยุ่งๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในจวนโหว ถูกลดขั้นไปรับตำแหน่งที่จวนผู้ว่าราชการมณฑล ถ้าในบ้านไม่มีคนช่วยปูทาง เกรงว่าอีกสักพักคงจะถูกส่งไปนอกเมืองหลวง”

“ไประดับท้องถิ่น สร้างความดีความชอบ ไม่ดีหรือ”

“อาสะใภ้สามพูดง่าย เกิดเป็นที่ห่างไกลกันดาร จะทำอย่างไรดี”

“คุณชายรองทนความยากลำบากไม่ได้หรือ”

“ข้าเป็นลูกชายตระกูลสูงศักดิ์ มีสถานะสูงส่ง ย่อมมีแต่ก้าวหน้าขึ้นไปที่สูงกว่าเท่านั้น”

หลิวอวิ๋นเซียงส่ายหน้าหัวเราะ "ได้ยินมาว่าตอนนี้ซูผิงอ๋องซื่อจื่อก็อยู่ที่จวนผู้ว่าราชการมณฑล เขาสถานะสูงกว่าท่าน ซ้ำยังเป็นจอหงวน ทำไมเขาเดินลงไปที่ต่ำกว่าเล่า"

เซี่ยหลินเฉิงอับอาย พูดอย่างโมโห "ข้าคุกเข่าขอร้องท่านแล้ว ทำไมถึงยังพูดประชดแบบนี้!"

หลิวอวิ๋นเซียงหรี่ตาลง "คุณชายรองไม่จำเป็นต้องลดเกียรติ ข้าไม่มีความสามารถจริงๆ ท่านไปหาคนอื่นเถิด"

เซี่ยหลินเฉิงลุกขึ้น เดินปั้นปึ่งออกไป

จิ่นเยียนก็โกรธเช่นกัน “เมื่อก่อนเห็นคุณชายรองยังรู้สึกว่าเขามีการศึกษา กิริยามารยาทดี ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้”

“สันดานเป็นแบบนี้ เพียงแต่เราไม่เคยเห็นชัดเจนมาก่อนก็เท่านั้น”

ระหว่างกินมื้อค่ำ หลิ่วอีวิ่งร้องไห้เข้ามาในเรือน

“ฮูหยินช่วยด้วย ลี่อี๋เหนียงจะฆ่าคนแล้ว!”

จิ่นเยียนเพิ่งจะประคองหลิวอวิ๋นเซียงยืนขึ้น ได้ยินข้างนอกเอะอะก็ด่าเบาๆ "ปล่อยคนอยู่สงบๆ ไม่ได้หรืออย่างไร"

หลิวอวิ๋นเซียงตบมือจิ่นเยียนพูดว่า "ประคองข้าออกไปดูหน่อย"

ยังไม่ทันถึงห้องหน้า หลิ่วอีก็วิ่งเข้ามาแล้ว ตามมาด้วยลี่อี๋เหนียงที่ในมือถือมีดทำครัว

จื่อจินรีบปกป้องหลิวอวิ๋นเซียง ไม่ยอมให้หลิวอวิ๋นเซียงเข้าใกล้

“ฮูหยิน ช่วยด้วย!” หลิ่วอีร้องไห้โฮ

ลี่อี๋เหนียงไล่ตามนางมา หลิวอวิ๋นเซียงตะคอก "ลี่เหนียง เจ้าทำอะไร"

ลี่อี๋เหนียงไม่แยแสนาง วิ่งไล่ตามฟันหลิ่วอี

“เจ้าพูดมาเจ้าท้องกับใคร”

"แน่นอนว่านายท่านสาม!"

“พวกเจ้าสองคนไปมีอะไรกันตอนไหน”