ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 8
เขาอยู่ที่นั่นและคงจะดื่มสุราเช่นเคย
เป็นอย่างที่คาดเอาไว้ เมื่อนางขึ้นไปบนชั้นสองก็เขาเอนกายอยู่บนเก้าอี้ยาวพลางดื่มบางอย่าง จะพูดเช่นนี้คงไม่ถูกต้องนัก ต้องบอกว่าที่จริงมีภาพแขวนอยู่ไม่ไหล และเขาเอาแต่มองคนในภาพวาดนั้น
เจ้าคนสารเลวคนนี้เป็นคนที่คลั่งไคล้ในความรักจริงๆ
หญิงในภาพวาดดูอ่อนโยนเรียบร้อย โดยเฉพาะดวงตาเมล็ดซิ่งคู่นั้นช่างสดใสมีเสน่ห์เหลือเกิน
นางเองก็มีดวงตาเมล็ดซิ่ง เช่นเดียวกับหยวนชิงเย่ว์ อันที่จริงหญิงสาวที่เหยียนมู่พามาสวนกล้วยไม้แห่งนี้ต่างก็ดูคล้ายกับคนในภาพวาดนั้นทั้งสิ้น
ชาติที่แล้วจวนโหวเคยขอประทานซุ้มประกาศเกียรติคุณให้กับนาง และเคยได้พบหญิงคนนี้ตอนเข้าวังไปขอบพระคุณในพระเมตตา
เพลานั้นนางได้ขึ้นเป็นจินไทเฮาแล้ว แต่หลังจากที่เหยียนมู่ช่วยให้บุตรชายขึ้นครองบัลลังก์ นางก็ใส่ร้ายเขาจนจบลงด้วยการตัดศีรษะต่อหน้าสาธารณชน
“เจ้ายิ้มอะไร”
หลิวอวิ๋นเซียงหันไปเห็นเหยียนมู่กำลังจ้องมองมาด้วยดวงตาเรียวที่เปล่งประกาย
ยิ้มที่เจ้าต้องตายไม่ดีอย่างไรเล่า!
หลิวอวิ๋นเซียงเดินไปนั่งที่อีกฝั่งของเก้าอี้ “ปล่อยแม่นางหยวนคนงามไว้อย่างนั้น แล้วมานั่งดื่มคนเดียวทำไมล่ะ”
เหยียนมู่ยิ้ม “วันๆ เอาแต่ทำหน้าตาบูดบึ้ง เวลาแตะเนื้อต้องตัวก็ทำเหมือนจะเป็นจะตาย ทำให้ข้ารู้สึกว่ากำลังบีบนางให้ค้าประเวณีอย่างนั้นแหละ”
“ท่านชอบคนเอาแต่ใจเช่นนั้นไม่ใช่หรือ”
“รสชาติดีกว่าเจ้าอยู่นะ”
หลิวอวิ๋นเซียงยิ้มตอบ “เช่นนั้นขอแสดงความยินดีกับใต้เท้าเหยียนด้วย”
เหยียนมู่เทเหล้าและผลักแก้วให้กับหลิวอวิ๋นเซียง “เหล้าองุ่นชั้นเลิศ”
“ข้าไม่ดื่ม”
“ถ้าข้าให้เจ้าดื่มล่ะ”
หลิวอวิ๋นเซียงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาและเทกลับเข้าไปในเหยือก
“โกรธแล้วหรือ”
“ไม่เคยโกรธ ข้าเพียงขี้เกียจเกินกว่าจะตอบท่าน”
เหยียนมู่ยิ้ม ก่อนเงยหน้าดื่มเหล้าคำใหญ่
เพลานั้น สาวรับใช้คนหนึ่งรีบเข้ามารายงานทันที “ใต้เท้า แย่แล้วเจ้าค่ะ แม่นางหยวนกำลังแขวนคอฆ่าตัวตาย”
เหยียนมู่หรี่ตาลงเล็กน้อย “ให้นางทำจนกว่าจะพอใจ”
เมื่อเห็นว่าเหยียนมู่ไม่มีความตั้งใจไปหยุดยั้ง สาวรับใช้จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอยออกไป
“ดูสิ แม่นางหยวนคนนี้ซื่อสัตย์มากกว่าเจ้าเสียอีก”
หลิวอวิ๋นเซียงยิ้มและคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อยากเดิมพันหรือไม่”
เหยียนมู่มองหลิวอวิ๋นเซียงด้วยความรู้สึกว่านางเปลี่ยนไปจากปกติ แต่บอกไม่ได้ว่าคือสิ่งใด
“เดิมพันอย่างไร”
หลิวอวิ๋นเซียงยืนขึ้นและเดินไปที่หน้าต่างห้องใต้หลังคา ลมยามค่ำคืนพัดผ่าน ทำให้ผมของนางปลิวไหวไปตามสามลม
“ข้าขอพนันว่าแม่นางหยวนไม่แขวนคอตายหรอก”
เหยียนมู่ส่ายหน้าพร้อมหัวเราะ “วันนี้พ่อแม่ของนางสิ้นใจตายในคุก ข้าบอกข่าวร้ายกับนางไปแล้ว”
หลิวอวิ๋นเซียขมวดคิ้วเล็กน้อย “ท่านไม่เห็นใจนางบ้างเลยหรือ”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน