ข้ามมิติรักขุนนางกังฉิน นิยาย บท 83

“เยี่ยนอี๋เหนียง!” เซวียซื่อจำได้ก่อนแล้วตัวสั่น “เจ้า......เป็นคนหรือผี?”

ซือไท่กวาดตามองทุกคนสุดท้ายจ้องฮูหยินเฒ่า จากนั้นอ้าปากกระแอมเสียง ทันใดนั้นสุนัขดำตัวหนึ่งเข้ามาเห่าทุกคนในบ้าน

สุนัขตัวนั้นสูงถึงเอวคน แข็งแรงเหมือนหมีตัวหนึ่ง ชนเด็กรับใช้ที่หลบไม่ทันกระเด็นออกไป และมันอ้าปากกว้างกัดคอคนขาดได้

คนในบ้านตกใจเสียงดังโหวกเหวก นายบ่าวไม่มีสูงต่ำรีบวิ่งออกไป เวลาชั่วพริบตากลุ่มคนนั้นก็วิ่งไปไกลแล้ว

เซี่ยจื่ออันยังฝืนตะโกนอย่างแสดงอำนาจข้างนอก “หลิวอวิ๋นเซียง เจ้าเก็บของพรุ่งนี้เจ้า หนังสือหย่าส่งมาถึง เจ้ารีบไสหัวออกจากจวนโหวไป!”

“โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง!”

เสียงสุนัขเห่า ข้างนอกก็เงียบไปในทันที

สุนัขตัวใหญ่เล่นงานคนเหล่านั้นเสร็จ หมุนตัวเดินไปทางพวกหลิวอวิ๋นเซียง เจ้าหนูห้าตกใจตัวสั่นไม่หยุดเบียดอยู่ในอ้อมกอดหลิวอวิ๋นเซียงตลอด

หลิวอวิ๋นเซียงกอดเจ้าหนูห้าเอาไว้ ถึงในใจจะกลัวเหมือนกัน แต่ว่าสุนัขใหญ่ตัวนี้วนรอบตัวนางก็นั่งอยู่ข้างตัวซือไท่อย่างเชื่อฟัง ยังเอียงหน้ามองนางจามหนึ่งครั้ง ดูลักษณะซื่อ ๆ ไม่ค่อยฉลาดนัก

หลิวอวิ๋นเซียงมองทางซือไท่พูดอย่างดีใจนิดๆ “ตอนที่ภูเขาถล่ม ทำให้อารามจื่ออวิ๋นพังลงมาโชคดีที่ท่านปลอดภัย”

ซือไท่มองนางนิ่งๆ หมุนตัวเดินออกไปแล้ว

สักพักต่อมา จิ่นเยียนวิ่งเข้ามายืนยันว่าหลิวอวิ๋นเซียงไม่เป็นไร ในเวลาที่นางถอนใจโล่งอกก็ร้องไห้อย่างโมโห

“จะรังแกคนแบบนี้ไม่ได้!”

หลิวอวิ๋นเซียงให้จิ่นเยียนประคองนางไปบนเตียง หลังจากนอนลงนางถึงหายใจสะดวก

“เจ้าไปต้มยาบำรุงครรภ์อีกสักถ้วยเถอะ เกิดเรื่องแบบนี้ข้ากลัวจะกระทบกระเทือนถึงทารกในครรภ์”

พูดถึงยาบำรุงครรภ์ จิ่นเยียนนึกออกแล้ว “ข้าอยู่ร้านยาเจอหลิ่วอีสาวใช้ของบ้านสามเรา ตอนนั้นบ่าวประหม่าไปจริงๆ ไม่ได้ระวังนางหยิบยาก็ไปแล้ว”

หลิวอวิ๋นเซียงเบาใจ “ตอนนี้หลิ่วอีรับใช้ใคร?”

“นางยังอยู่บ้านสาม หลายวันก่อนเจอนางบอกว่าทำงานที่เรือนของลี่เหนียง”

หลิวอวิ๋นเซียงหรี่ตาดูท่านางประเมินลี่เหนียงต่ำไปแล้ว หน้าตาใสซื่อ แต่เจ้าแผนการ นางรู้เรื่องนี้แล้วไม่ได้แสดงตัวตน แต่ปล่อยข่าวให้เซวียซื่อที่เกลียดตนเอง

เซวียซื่อโกรธออกหน้าออกตา แต่นางหลบดูความสนุกอยู่ในที่มืด และนั่งตำแหน่งของฮูหยินสามอย่างเสพสุข

“ตอนนั้นบ่าวคิดว่า แม้หลิ่วอีไม่ได้ติดตามพวกเรามาเรือนข้าง แต่ฮูหยินเมตตานางตลอดเลยไม่ได้ระวัง” จิ่นเยียนทั้งโกรธทั้งเสียใจ

เห็นท่าทางหลิวอวิ๋นเซียงเหนื่อยล้า จิ่นเยียนก็เงียบไม่พูดต่อ ให้เจ้าหนูห้าเฝ้าอยู่ที่นี่นางไปต้มยา

เจ้าหนูห้าเกาะขอบเตียง ดวงตากลมโตมองท้องของหลิวอวิ๋นเซียง

หลิวอวิ๋นเซียงยิ้มแล้วลูบศีรษะนาง “ในท้องแม่สามมีน้องแล้ว”

เจ้าหนูห้าเบิกตาโต “จริง ๆ หรือ?”

“อืม”

“แล้วเป็นพี่ชายหรือพี่สาวเจ้าคะ?”

“เจ้าชอบพี่ชายหรือพี่สาว?”

เจ้าหนูห้าคิดแล้ว “พี่สาว ข้าพานางเล่นได้”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน