ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 111

รถม้าแล่นผ่านภัตตาคารซื่อสี่เมืองอันหยาง

หานมู่รออยู่ที่ประตูแล้วพร้อมกับกล่องใหญ่สองกล่องอยู่ในอ้อมแขนของเขา

เมื่อเห็นรถม้าของพวกเขาใกล้เข้ามา เขากำลังจะพุ่งไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น แต่หานจ้าวคว้าตัวไว้

“คราวนี้ฉันอนุญาตให้แกไปสอบระดับต้นกับคุณเฉียว แต่แกอย่าลืมที่สัญญาไว้นะ” ดวงตาของเขาลึกล้ำ “ถ้าหากทำไม่ได้ ต่อไปแกจะไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นใดๆ"

หานมู่หน้าบึ้ง “ไม่ใช่ว่าในห้าปีต้องสอบซิ่วไฉ ในสิบปีสอบจิ้นซื่อเหรอ? ผมต้องทำได้แน่”

หานจ้าวพยักหน้า แล้วปล่อยมือลูกชายของเขา

หานมู่รีบเข้าไปในรถม้า และนั่งไขว่ห้างตรงข้ามกับกู้เฉิงอย่างตื่นเต้น

เฉียวเหลียนเหลียนอดหัวเราะไม่ได้ เธอลงจากรถม้า จากนั้นก็ทักทายหานจ้าว "คุณหาน สวัสดีค่ะ"

หานจ้าวมองรถม้า และเมื่อเขาเห็นม่านปิดลง จากนั้นเขาก็บอกเฉียวเหลียนเหลียนเบา ๆ ว่า “คนร้ายพวกนั้นถูกจัดการแล้ว มีสองคนเพิ่งออกมาจากคุก น่าจะเป็นคนที่เธอส่งเข้าไปครั้งก่อน”

เฉียวเหลียนเหลียนพยักหน้าอีกครั้ง “ขอบคุณคุณหานมากค่ะ”

หานจ้าวส่ายหัว “คนเลวถูกจัดการ แต่ภัตตาคารหยุนซียังคงเป็นภัตตาคารหยุนซี”

หมายความว่า หม่าจือเซี่ยนไม่อาจดำเนินคดีกับภัตตาคารหยุนซีได้ ทำได้เพียงจัดการเพียงเล็กๆน้อยๆ

สีหน้าเฉียวเหลียนเหลียนหดหู่ลง

มือเพียงข้างเดียวปิดฟ้าไม่มิด อำนาจจักรพรรดิครอบงำคน

แต่เธอไม่มีทางเลือก

“ตอนนี้ภัตตาคารหยุนซีรู้ว่าเธอทำผงอร่อย” หานจ้าวขมวดคิ้ว “ครั้งนี้ผมให้หานมู่ไปกับคุณก็เพราะอยากให้อำนาจคนตระกูลหานปกป้องคุณ”

ข้อตกลงที่เขาคุยกับหานมู่เป็นเพียงการสร้างความกระตือรือร้น

เฉียวเหลียนเหลียนขยับตัวเล็กน้อย “คุณหาน ให้หานมู่เข้ามายุ่งทำไม เขายังเด็ก หากเกิดอะไร…”

หากมีอันตราย หานมู่จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย

“คุณเฉียวอย่างพูดเช่นนั้น” หานจ้าวรีบห้ามไว้ “ก่อนอื่น ผู้คุ้มกันตระกูลหานไม่กินมังสวรัติ ครั้งนี้เป็นการสอนบทเรียนแก่หานมู่ สำคัญคือคุณเฉียวมีความสำคัญต่อภัตตาคารซื่อสี่ของเรา ”

และเขาคิดว่าเฉียวเหลียนเหลียนไม่ใช่คนไร้ความสามารถ

เท่าที่เขารู้ เฉียวเหลียนเหลียนตกอยู่ในอันตรายเพราะภัตตาคารซื่อสี่ถึงสี่ครั้ง แต่เธอปลอดภัยดี ไม่มีบาดแผลแม้แต่ครั้งเดียว

หากจะบอกว่าเธอไร้ความสามารถก็ไม่ใช่

สุดท้ายก็เป็นความเห็นแก่ตัวของเขา

หานจ้าวรู้สึกเสมอว่า กู้เฉิงไม่ใช่คนที่จะมีอายุสั้น ในทางกลับกันเขามีแสงสว่างในตัวเองและสามารถยืนอยู่ในตำแหน่งที่เขาไม่อาจอธิบายได้

“ในวันนี้ ถือเป็นวันที่หานจ้าวพนันไว้วันหนึ่ง” หานจ้าวยักไหล่ “ยังไงฝากคุณเฉียวดูแลหานมู่ด้วย พวกเรารอพวกคุณกลับมา!”

เฉียวเหลียนเหลียนมองดูนักธุรกิจผู้กล้าหาญ และเจ้าเล่ห์ จากนั้นพยักหน้า “แน่นอน”

นี่ก็สายแล้ว เฉียวเหลียนเหลียนก้าวขึ้นรถม้า

คุณหูมาพร้อมกับกล่องเสบียงอาหารกล่องใหญ่ "คุณเฉียว นี่เป็นอาหารที่เราเตรียมให้จากภัตตาคารซื่อสี่เพื่อให้คุณได้เอาไปกินยามหิวระหว่างทาง"

เฉียวเหลียนเหลียนยิ้มและหยิบกล่องอาหารแล้วใส่ในรถม้า

รถม้าเคลื่อนออกไป และมีรถม้าตระกูลหานสองคันอยู่ข้างหลัง ในนั้นมีหานมู่และผู้คุ้มกันที่แข็งแกร่งหกคนอยู่ในนั้น

หานจ้าวและคุณหูยืนอยู่ที่ทางเข้าภัตตาคารซื่อสี่เฝ้าดูพวกเขาจากไปอย่างเงียบ ๆ

หานมู่เสียสติไปแล้วจริงๆ เขาเอาแต่พูดตลอดทาง ไม่ว่าจะถามกู้เฉิงหรือคุยกับเฉียวเหลียนเหลียน

ในที่สุดเขาก็หยุดพูด และพูดขึ้นว่า "ผมหิวแล้ว"

เฉียวเหลียนเหลียนบอกใหคนขับหยุด เธอเปิดกล่องเสบียงของคุณหู และวางอาหารบนโต๊ะเล็กที่นำขึ้นรถม้ามา