ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 139

"สว้าบบบ" เสียงมีดแทงเข้าที่เนื้อ

เฉียวเหลียนเหลียนตาแดงด้วยความโกรธจัด

เดิมทีเธอรู้สึกว่ามีคนมากเกินไป​ และเธอไม่เคยกล้าเปิดเผยความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอต่อหน้าผู้คน นอกจากนี้ เธอยังลังเลที่จะเปิดเผยปืนสั้นในมือของเธอ

แต่ในขณะนี้ ขณะที่เธอเห็นเลือดของกู้เส้า​ เธอรู้สึกสมเพชในใจของเธอ และทันใดนั้นก็เหนี่ยวไกด้วยนิ้วชี้ของเธอ เล็งไปที่ชายในชุดดำ

นัดเดียว

ร่วง

สองนัด

ร่วง

เฉียวเหลียนเหลียนยิงหกนัดติดต่อกัน

ชายชุดดำที่ถือไพ่เหนือกว่าตอนนี้ล้มลง เลือดกระเซ็นออกจากอก

ทุกคนมองไปทางเฉียวเหลียนเหลียนด้วยความฉงน

เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังจะฆ่าคนเหล่านี้ และทุกอย่างกำลังจะจบลง แต่จู่ๆ ก็มีบางอย่างพุ่งออกมา พลังทำลายล้างสูงมาก พวกเขาเกือบถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

แม้ว่าจะมีบางคนที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เสียงก็หยุดลงภายในครึ่งชั่วโมง

ชายชุดดำทั้งหกกลายเป็นศพทันที

หานมู่กลัวเกินกว่าจะพูด แต่เฉียวเหลียนเหลียนและกู้เฉิงสงบมาก

เฉียวเหลียนเหลียนไม่กลัวว่าความจริงจะเปิดเผย​ แต่ครั้งนี้กู้เฉิงรู้ความจริงแล้ว

เขารู้ว่าแม่ของเขามีความลับ แต่เขาไม่เคยถาม

“ตายแล้ว… ตายแล้ว” คนขับรถม้าเพิ่งลุกขึ้นจากหญ้าเมื่อเห็นฉากนี้และหันไปอีกครั้ง

เฉียวเหลียนเหลียนไม่สนใจเขาและพูดอย่างเย็นชาว่า "เฉิงเอ๋อร์ มาช่วย"

เธอและกู้เฉิงโยนหลอดสั้นเข้าไปในห้องปฏิบัติการ เธอและกู้เฉิงพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยกู้เส้า

ในตอนนี้ มีดสามเล่มเจาะเลือดบนร่างกายของเขา และมีดเล่มหนึ่งแทงทะลุหน้าอกของเขา

กู้เส้าสลบไปด้วยความเจ็บปวด

เฉียวเหลียนเหลียนเหลียนหยิบเครื่องมือฆ่าเชื้อออกมา ฉีกเสื้อผ้าของกู้เซ่าอย่างรวดเร็ว ฆ่าเชื้อเขาด้วยยา และพันผ้าก๊อซแน่นเพื่อห้ามเลือด

หลังจากทำทั้งหมดนี้แล้ว เธอก็ถอดแจ็คเก็ตบุนวมออกมาคลุมหน้าอกของชายคนนั้นที่สัมผัสกับอากาศ

“ท่านแม่” กู้เฉิงขมวดคิ้ว “ควรทำอย่างไร?”

เฉียวเหลียนเหลียนเม้มริมฝีปาก "ฉันสบายดี เตรียมตัวกลับบ้าน"

เธอเดินไปที่ศพ หยิบถุงมือยางและแหนบออกมาจากห้องปฏิบัติการเพื่อหยิบกระสุนออกจากศพ

หลังจากทำสิ่งนี้เสร็จ เธอถอดถุงมือออก กระโดดขึ้นไปบนรถม้าอย่างรวดเร็ว และตะโกนใส่คนขับรถม้าที่เพิ่งตื่นว่า "ไป"

คนขับรถม้ารู้สึกปั่นป่วนจากก้นบึ้งของหัวใจ เขาไม่สามารถแม้แต่จะดึงบังเหียนให้มั่นคงด้วยมือทั้งสองข้าง

อย่างไรก็ตาม รถม้าก็เริ่มแล่นต่อไป เฉียวเหลียนเหลียน สูดลมหายใจยาวและสั่งว่า "พยายามไปให้เร็วที่สุด พ่อของเด็กได้รับบาดเจ็บ"

"ได้...” คนขับรถม้ายังคงจมอยู่ในความตื่นตระหนกในตอนนี้ “คุณผู้หญิง จู่​ ๆ ทำไมคนพวกนั้นถึงตายกันหมด?”

เขาสลบไปเพียงแค่พลาดช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด

เฉียวเหลียนเหลียนฉวยโอกาสจากสถานการณ์นี้และพูดว่า "ใช่ มีวีรบุรุษผ่านมาเพื่อช่วย ไม่เช่นนั้นเราคงตายไปนานแล้ว"

คนขับรถม้าตกใจมาก เขาประสานมือแล้วพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า "ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณวีรบุรุษ ขอบคุณจักรพรรดิ พระมารดา พระแม่กวนอิม..."

การเทิดทูนบูชาค่อนข้างยุ่งยาก

เฉียวเหลียนเหลียนไม่สนใจเขาและหันไปมองหานมู่