ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 189

หลังจากท่าายชราพูดเช่นนั้น รอยยิ้มของเฉียวเหลียนเหลีย ก็หายไปในทันที

ไม่มีใครชอบที่จะถูกแอบจ้องมอง นับประสาอะไรกับเด็ก ๆ

แต่การหลบหนีไม่ใช่คำตอบ

“คุณผู้หญิง ข้าทำเพื่อประโยชน์ของเจ้า อย่าไปสู้คน ๆ นั้น เจ้าเดาใจเขาไม่ได้หรอก” ชายชราเคราแกะยังคงพูดอยู่ข้าง ๆ

เฉียวเหลียนเหลียนเลิกเกลียดชายชราผู้นี้ทันที "ผู้อาวุโศ ลูกชายของข้ายังเด็ก ดังนั้นข้าอยากให้ท่านช่วยดูแลเขา"

เธอผลักกู้จงตัวน้อยเข้าไป

เด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่อายุเพียงหกเจ็ดขวบบอบบางเหมือนเด็กผู้หญิง เขามีดวงตากลมโต และเขาไม่สามารถโกหกได้

ชายชราเคราแพะพูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง

เขาจับไหล่กู้จงด้วยมือข้างหนึ่ง พร้อมกับกัดฟัน และพูดว่า "ต่อจากนี้ไป ข้าจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้ในสำนักศึกษาย่อยแห่งนี้"

แต่หลังจากออกจากสำนักศึกษาย่อยแล้วเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้

เฉียวเหลียนเหลียนโค้งคำนับชายชราเคราแพะ "ข้าขอตัวก่อน ฝากกู้จงด้วย"

กู้จงรู้สึกไม่เต็มใจจากแม่เลี้ยงไปนัก

แต่เขาต้องไปโรงเรียนเพื่อเตรียมการสอบและปกป้องแม่เลี้ยงของเขา ดังนั้นเขาติดตามแม่เลี้ยงตลอดเวลาไม่ได้

กู้จงโบกมือให้เฉียวเหลียนเหลียน และเข้าไปในสำนักศึกษาย่อยทีละก้าว

เฉียวเหลียนเหลียนยืนดูพร้อมกับหายใจเข้าลึก ๆ เข้าไปในรถม้าเพื่อเดินทางกลับ

ตอนแรกเธอไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติ แต่ตอนนี้เธอสังเกตว่าเธอถูกชายชราเคราแกะจ้องมอง เธอรู้สึกว่ามีใครบางคนติดตามเธออยู่

เฉียวเหลียนเหลียนตกใจ แต่เธอก็อดทนแล้วเดินกลับไปที่ลานบ้านอีกหลัง

ปี้ซงและเจียงชุนกำลังสอนศิลปะป้องกันตัวให้กับเด็กอ้วน ทั้งสามคนเหงื่อออกและหอบขณะฝึกศิลปะการต่อสู้

ทันทีที่เฉียวเหลียนเหลียนเข้ามา เธอก็รีบพูดว่า "ปี้ซง เจียงชุน มีคนตามฉันมา"

เด็กอ้วนตัวน้อยงุนงง ไม่เข้าใจ

ปี้ซงกระโดดทันที "ใคร ? ใครทำร้ายคุณนาย ?"

นายท่านบอกให้ทั้งสองปกป้องนายหญิงให้ดี ถ้านายหญิงบาดเจ็บ พวกเขาจะต้องเร่ร่อน

“ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ฉันตั้งใจจะตามหาคน ๆ นี้” เฉียวเหลียนเหลียนพูดซ้ำ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า