ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 279

คนจากตระกูลจ้าวได้สังหารทั้งพ่อและลูกชายของตระกูลเฉียว

ได้ยินว่าพ่อและลูกชายถูกฆ่าโดยการเฉือนเข้าที่ลำคอเหมือนกับนิยายฆาตกรของ《อีจ้าวปี้มิ้ง》โดยทั้งสองไม่สามารถตะโกนร้องขอความเมตตาได้เลย

ในคืนนั้นเฉียวเหลียนผู้ซึ่งตกอยู่ในความฝัน

ในความฝัน เฉียวเจี้ยนซานพาเฉียวต้าเป่าไปฆ่า ที่ลําคอนั้นยังมีเลือดติดอยู่ และค่อยๆคลานเข้าหาเธอด้วยความยากลำบาก

พวกเขาเอื้อมมือออกไปและตะโกนอย่างสิ้นหวัง "ลูกสาว ลูกสาว!"

อีกคนหนึ่งก็แลบลิ้นแล้วร้องอย่างความยากลําบากว่า "น้องสาว น้องสาว"

เฉียวเหลียนเหลียนถอยกลับด้วยความกลัว แต่ไม่สามารถดึงขาออกมาได้ ร่างกายเหมือนถูกตึงไว้ตรงจุดเดิม

ทั้งสองค่อยๆ เข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

ทันใดนั้นเฉียวเจี้ยนซานก็โผล่เข้าหาเธอและตะคอกใส่เธออย่างรุนแรง "เจ้าบอกว่าจะส่งข้ากลับไปที่หมู่บ้านของตระกูลตู้ เจ้าบอกว่าจะปกป้องข้า เจ้ามันคนขี้โกหก!"

เฉียวเหลียนเหลียนสะดุ้งตื่นแล้วลุกขึ้นนั่ง เหงื่อเย็นชุ่มและหอบ

หลี่ชุนฮัวที่นอนอยู่ข้างเธอตื่นขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหว"เหลียนเหลียน เจ้าคงจะฝันร้ายสินะ"

เฉียวเหลียนเหลียนพยักหน้ากันและไม่ได้พูดอะไร

หลี่ชุนฮัวเทชาอุ่น ๆ ให้เธอและตบหลังเธอเบา ๆ

หลังจากดื่มน้ำชาหมดไปสองสามแก้วนั้น อารมณ์ของเฉียวเหลียนเหลียนก็ค่อยๆสงบลง เธอได้รวบผมยาวที่กระจัดกระจายและพูดเบา ๆ ว่า "ชุนฮัว ทําไมเจ้ายังไม่หลับ"

"เมื่อบ่ายข้าเห็นท่าทางเหม่อลอยของเจ้า เดาได้ไม่ยากเลยว่าเจ้าอาจจะฝันร้าย " หลี่ชันฮัวหยุดพูดไปชั่วคราว “ฝ่าบาท... ปล่อยให้ข้าอยู่เคียงข้างเจ้า เนื่องจากเกรงว่าเจ้าจะยังหวาดกลัว”

ปรากฏว่าเป็นเขา

ในของหัวใจของเฉียวเหลียนเหลียนนั้นยังมีคงความอบอุ่นปรากฏมา ให้เห็นในที่สุดจิตใจก็ฟื้นตัวแล้ว "ข้าไม่เป็นไร แค่ฝันถึงพวกเขา... ด่าว่าข้าเป็นคนโกหก"

เธอเป็นคนขี้โกหกจริงๆ เธอบอกว่าจะส่งพวกเขากลับไปที่หมู่บ้านเฉียว แต่เธอกลับปล่อยให้พวกเขาต้องอยู่ในเมืองหลวงไปตลอดกาล