ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 73

เฉียวเหลียนเหลียนเกาศีรษะของเธอ

เธอไม่คิดว่าคนๆหนึ่งทีเธอได้ช่วยไว้จะทำให้เธอเดือดร้อน

หญิงสาวสองคนนี้ หลี่ชุนฮัว หญิงสาวที่มีรูปร่างสูง หญิงสาวที่อารมณ์เกรี้ยวกราดก็คือหลี่ชุนฮัว ทำไมตอนนี้เธอถึงยืนสงบเสงี่ยมเหมือนแมวอยู่ข้างๆเฉียวเหลียนเหลียน

เรียกได้ว่า...นกใหญ่อาศัยคน

“ไปส่งฉันเถอะ ไปส่งฉันได้ไหม?” หลี่ชุนฮัวดึงแขนเสื้อของเฉียวเหลียนเหลียน น้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย

เฉียวเหลียนเหลียนเบิกตากว้าง และในที่สุดเธอก็พยักหน้าตกลง “ตกลง ฉันจะเอาตะกร้าไม้ไผ่ไปเก็บในบ้านก่อน ฉันออกไปค่อนข้างนาน เดี๋ยวเด็กๆจะงอแง"

หลี่ชุนฮัวยิ้มและเดินตามเธออย่างใกล้ชิดไม่ปล่อยห่างแม้แต่ก้าวเดียว

ณ บ้านป้าหลิว

เมื่อกู้เชวี่ยได้ยินเสียง เธอก็รีบวิ่งไปปิดประตูอย่างรวดเร็ว

เมื่อเธอเห็นเฉียวเหลียนเหลียน ดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้น แต่เมื่อเธอเห็นหลี่ชุนฮัวที่ยืนอยู่ข้างๆหน้าเธอก็เย็นชาขึ้นมาทันที

เธอเปิดประตูเปิดออกและพูดเสียงดังว่า “พ่อคะ มีคนมาหาพ่อค่ะ”

กู้เส้ากำลังสนุกกับงานของเขาในบ้านหลังเก่า เมื่อได้ยินเสียง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเป็นหลี่ชุนฮัว

เฉียวเหลียนเหลียน "..."

คิดว่าไปที่ ๆคนเยอะ ๆ ผู้หญิงที่ชอบคุณจะตัวติดคุณไหม?

ตัวไม่ติดจริงๆ

หลี่ชุนฮัวไม่ได้มองกู้เส้า ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อเธอเห็นผู้ชายจำนวนมากที่ทำงานอยู่ในบ้านหลังเก่า เธอรีบวิ่งเข้าไปในบ้านของเฉียวเหลียนเหลียนอย่างรวดเร็ว

กู้เชวี่ยกำลังจะพูด และเมื่อเหลือบไปที่เฉียวเหลียนเหลียน

เฉียวเหลียนเหลียนยิ้ม และไม่ได้บอกลูกสาวคนโตว่าเกิดอะไรขึ้น

แม้ว่าหลี่ชุนฮัวจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แต่มันก็เป็นเรื่องเลวร้าย และเธอต้องปกปิดมันไว้เพื่อไม่ให้ทำลายชื่อเสียงของหลี่ชุนฮัว

“แม่” กู้เกอกำลังเล่นอยู่คนเดียวในบ้าน และเมื่อเธอเห็นเฉียวเหลียนเหลียนกลับมา เธอโยนของที่อยู่ในมือของเธอ และเดินโซเซไปทางเฉียวเหลียนเหลียน “แม่ เสี่ยวเกอเอ๋อร์คิดถึงแม่”

เฉียวเหลียนเหลียนอุ้มเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไว้ในอ้อมแขน และทั้งสองคนก็หมุนตัวและนั่งลงบนขอบเตียงด้วยกัน

“วันนี้เสี่ยวเกอเอ๋อร์เป็นไงบ้าง?” เฉียวเหลียนเหลียนถาม

“ดีมาก ดีมาก เสี่ยวเกอเอ๋อร์อยากจะร้องไห้คิดถึงแม่หลายครั้ง แต่พี่สาวบอกว่าร้องไห้ไม่ได้ เสี่ยวเกอเอ๋อร์ไม่ร้องไห้เลย” กู้เกอกระซิบ

หัวใจของเฉียวเหลียนเหลียนกำลังละลาย

เธอลูบศีรษะของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ และจูบเธอที่หน้าผากอีกครั้ง “เกอเอ๋อร์เด็กดี เด็กดีที่สุด”

กู้เกอหัวเราะอย่างมีความสุข และจูบหน้าผากแม่ของเธอเบาๆ

สองแม่จูบกันไปมา

หลี่ชุนฮัวมองจากด้านข้าง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉา

เฉียวเหลียนเหลียนเล่นกับกู้เกออยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดกับเธอเบา ๆ ว่า “เสี่ยวเกอเอ๋อร์ แม่จะไปส่งป้าชุนฮัวกลับบ้าน ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมง เกอเอ๋อร์รออยู่บ้านนะ”

“อ๊า? แม่จะออกไปข้างนอกอีกแล้วเหรอ?” กู้เกอดูไม่เต็มใจ “เกอเอ๋อร์ไม่อยากให้แม่ของเธอออกไปข้างนอก”

กู้เส้าเพิ่งเข้ามาในบ้านเพื่อหยิบคีม เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้เขาก็ขมวดคิ้ว "หมู่บ้านตระกูลหลี่อยู่ไม่ไกลจากเรา ไปส่งทำไม?"

เฉียวเหลียนเหลียนชำเลืองมอง และพูดเบา ๆว่า "ได้ยินว่าช่วงนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับเธอในฐานะผู้หญิงที่จะกลับบ้านคนเดียว"

“ถ้าเช่นนั้น เธอก็ไม่ควรไปส่ง” กู้เส้าพูดโดยไม่รู้ตัว “ถ้าเธอตกอยู่ในอันตรายจะทำอย่างไร?”

แต่ลูกสาวของอา ไม่ไปส่งไม่ได้

กู้เส้ากวาดสายตามองไปรอบๆ เห็นกู้จงนั่งเงียบ ๆ อยู่ที่หัวเตียง "ฉันจะไปส่งเธอกับกู้จง"

ถ้าเป็นเช่นนี้ เฉียวเหลียนเหลียนก็จะไม่เป็นอันตราย

กู้จงผู้ถูกเรียก "..."