ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ในครั้งนั้น เธอก็ไม่ได้เจอกับปี้ซงอีกเลย และไม่ได้ตอบแทนในสิ่งที่เขาช่วยเหลือ
เฉียวเหลียนเหลียนเขินอายเล็กน้อย "พี่ปี้ซงนี่เอง ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก ไม่มีเวลาได้ตามหาพี่"
“ไม่เป็นไร ผมพอจะรู้” ปี้ซงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณเฉียวยุ่งเพราะสามีกลับมาแล้วใช่ไหม?”
เฉียวเหลียนเหลียนก้มหน้าอย่างเขินอาย เธอเอือมระอาต่อคำซุบซิบนินทา
โดยเฉพาะระหว่างคู่รักหนุ่มสาว
“ผมเข้าใจ” ปี้ซงกระพริบตาและถอนหายใจ “ไม่รู้ว่านายท่านของผมไปอยู่ที่ไหน ให้ผมรอเขาอยู่นี่ตั้งนาน”
สายตาที่อ่อนล้าของเขาทำให้เฉียวเหลียนเหลียนเห็นใจ
โชคดีที่ปี้ซงยิ้มและหันกลับมาพูดว่า “คุณเฉียว คนพาลสองคนนั้นถูกลงโทษอย่างรุนแรง และพวกเขายังอยู่ในคุก”
เฉียวเหลียนเหลียนถอนหายใจเบา ๆ "ขอบคุณพี่ปี้ซงมาก ต่อไปฉันจะต้องทำอาหารอยู่ที่ภัตตาคารซื่อสี่ ถ้ามีการทดลองอาหาร พี่ไปชิมได้นะ ? ”
อาหารหนึ่งจานดูธรรมดา แต่หากเป็นจานแรกที่เพิ่งวิจัยใหม่ มันมีความหมายมาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักชิมตัวยงอย่างปี้ซง
“ดีจัง” แววตาของปี้ซงเป็นประกายขึ้นมาทันที
เฉียวเหลียนเหลียนพยักหน้าอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม เธอคว้าแขนกู้เส้าและเดินออกไป
ตั้งแต่ต้นจนจบ กู้เส้าก้มหน้าและไม่พูดอะไร
แต่ถึงกระนั้น ปี้ซงก็จ้องไปด้านหลังของเขาอย่างสงสัย
ทำไมคนนี้...ดูคุ้นๆ
เขาพยายามตามไป แต่ถูกดึงดูดโดยขาแกะพะโล้อันหอมหวล
วันนี้ยังไม่ได้กินพะโล้
เอาซักชิ้นละกัน!
เฉียวเหลียนเหลียนไม่สังเกตถึงการเปลี่ยนไปของกู้เส้า จนกระทั่งเขาเดินออกจากภัตตาคารซื่อสี่
แต่ใครๆต่างก็มีเรื่องแปลกๆทั้งนั้น
เฉียวเหลียนเหลียนคิดเรื่องโจรสองคนนั้นก็ไม่คิดอะไร
ทั้งสองกลับไปที่หมู่บ้านตระกูลกู้ด้วยเกวียนลาของลุงหนิว
เป็นอย่างที่คาดคิดไว้ กู้เกอนอนอยู่ที่หน้าบ้าน เขากระตือรือร้นที่จะมองทะลุผ่าน และเมื่อเห็นพ่อแม่ของเธอ เธอก็วิ่งเหมือนกระต่ายตัวน้อย
กู้เส้าเหยียดมือออก และมองดูอย่างช่วยไม่ได้ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ รีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของแม่ของเธอ
พอกันที หมาป่าตาขาวตัวน้อย
กู้เส้าเป็นคนช่วยชีวิตเด็กๆ แต่เด็กๆกลับสนใจเพียงเฉียวเหลียนเหลียน
กู้เส้าหัวใจเดือดพล่าน
เฉียวเหลียนเหลียนต่างหากที่ไม่รู้เรื่องนี้ เธอเดินเข้าไปพร้อมกับลูกสาวตัวน้อยของเธออย่างมีความสุข และเริ่มคิดถึงอาหารจานใหม่ในเดือนนี้
ใกล้ปีใหม่แล้ว อาหารจานเล็กๆนั้นไม่เหมาะ ดังนั้นต้องมีอหารจานใหญ่ที่ใคร ๆ ก็สามารถใช้ในงานเลี้ยงปีใหม่ได้
แล้วอะไรถึงจะเหมาะหล่ะ
เธอเดินเล่นในบ้านของป้าหลิวพร้อมกับเสี่ยวเกอเอ๋อร์ที่อยู่ในอ้อมแขน และสายตาของเธอก็ตกลงไปที่เบคอนสองสามชิ้นที่เธอทิ้งไว้ และดวงตาของเธอก็เบิกกว้างขึ้น
หมูนึ่งแป้ง
หมูนึ่งแป้งนี้เป็นอาหารค่อนข้างเรียบง่าย กล่าวคือ นำหมูมาหั่นบางๆ และหมักด้วยส่วนผสมที่ใช้กันทั่วไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า
ตอนที่ 21-25 เนื้อหาหายไปค่ะรบกวนแก้ไขให้หน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ลุ้นๆๆๆ ขนมอบต้องมา...
รัททายาทเป็นพ่อที่เลวมากๆ...
สนุกๆ รอตอนต่อไปค่ะ...
เริดๆๆ...
รอต่อค่าาา...
หลงเมียน้อยจนทำร้ายเมียเอก แถมลูกๆต้องกลายเป็นคนตายทั้งหมดอีก พอมาเจอก็สงสัยอีกว่าไม่ใช่ลูกตัวเอง ไม่ควรเป็นพ่อใครเลยจริงๆ...
gเอาล่ะสิๆๆ...
ง้อเมียว่ายาก ง้อลูดยากที่สุด 5555...
คนไม่ซื่อสัตย์...