ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 468

“เหมือนฉัน? งั้นนายยอมรับแล้วสินะว่านายรักษาไม่เป็น?” เปียนเฉียนฟานแค่นยิ้มเสียงเย็นแล้วเอ่ยกับเจียงเฉิง

“ฮ่าๆๆ ทุกคนดูสิ โป๊ะแตกแล้วไหมล่ะ?”

“นั่นสิ อะไรคือเหมือนกับของคนอื่น ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเลยสักนิด เป็นนักต้มตุ๋นจริงๆด้วย”

“หน้าไม่อายเกินไปแล้ว ถึงว่าทำไมถึงต้องให้เทวดาเปียนตรวจดูก่อน ที่แท้เขาก็รักษาไม่เป็นเลยนี่เอง”

คนมากมายที่ล้อมวงดูล้วนมองเจียงเฉิงด้วยสีหน้าเหยียดหยาม พวกเขาเกลียดหมอเถื่อนที่สุด ดังนั้นจึงอยากจะไล่เจียงเฉิงไปให้พ้นหน้าซะเดี๋ยวนี้

“ผลวินิจฉัยเหมือนกัน แต่วิธีรักษาไม่เหมือนกัน ผมสามารถทำให้คุณตากลับมาเป็นปกติได้ในทันที” เจียงเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ

แม้เสียงของเจียงเฉิงจะไม่ดังมาก แต่กลับทำให้ผู้คนรอบข้างล้วนหยุดวิพากษ์วิจารณ์ในทันควัน พลางมองเจียงเฉิงด้วยสีหน้าตกตะลึง

“เหลวไหล ความเย็นและน้ำสะสมในร่างกายเขามาหลายปี ไม่มีทางที่จะหายดีได้ในเวลาอันสั้น นายจะพูดโวก็ต้องดูน่าเชื่อถือหน่อย” เปียนเฉียนฟานได้ยินคำพูดของเจียงเฉิงก็พลันตำหนิเสียงเย็นอย่างโมโห

“ผมไม่ได้พูดโว” เจียงเฉิงส่ายศีรษะ

“งั้นดี นายลองพูดตำรับยาของนายมาดูสิ ฉันจะคอยดู ว่านายจะรักษาอาการป่วยที่สะสมความเย็นมานานหลายปียังไง” เปียนเฉียนฟานมาจากตระกูลแพทย์แผนจีน ย่อมเข้าใจดีถึงความร้ายแรงของอาการป่วยแบบนี้ ไม่มีทางที่จะหายดีได้ในเวลาอันสั้นโดยเด็ดขาด

“ไม่มีตำรับยา” เจียงเฉิงตอบ

“เหอะๆ!”

เปียนเฉียนฟานดูออกอย่างชัดเจนแล้ว ว่าเจียงเฉิงก็คือตัวตลกที่ชอบเรียกร้องความสนใจ ไม่เข้าใจว่าจะรักษาคนไข้ยังไงเลยสักนิด

“ไม่มีตำรับยา แล้วนายจะรักษายังไง?” เปียนเฉียนฟานเอ่ยเสียงเย็น

“ต้องการเพียงน้ำหนึ่งถ้วย กับยันต์หนึ่งแผ่น!”

ขณะที่เจียงเฉิงพูด เหยียนปิงหรูก็เอายันต์หนึ่งแผ่น พู่กันขนหมาป่าหนึ่งด้าม และน้ำหนึ่งถ้วยเดินมาหาเจียงเฉิง ยันต์แผ่นนี้เป็นยันต์ที่เจียงเฉิงเอามาจากโจวข่ายก่อนที่จะไปจากหลูหยาง เพราะคิดว่าอาจจะได้ใช้ และตอนนี้ก็ได้ใช้แล้วจริงๆ

แน่นอน ว่าเจียงเฉิงยังมียันต์สีน้ำเงินอีกแผ่นที่ฉวยมาจากมือหุ้ยจงเซวียน แต่ของมีค่าขนาดนั้น เขายังไม่ใช้หรอกนะ ใช้แค่ยันต์ธรรมดานี่ก็พอ

“นายล้อเล่นอยู่หรือไง ของแบบนี้จะรักษาอาการป่วยได้ยังไง?” เปียนเชียนหยวนเห็นของที่เหยียนปิงหรูเอามาก็พลันเอ่ยอย่างขบขันทันที

เจียงเฉิงไม่ตอบ กลับใช้พู่กันเขียนคาถาลงบนยันต์ เขาสะบัดมือเล็กน้อย ก่อนที่ยันต์จะแผดเผา กลายเป็นขี้เถ้าร่วงหล่นลงไปในน้ำถ้วยนั้น