คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 33

"อืมม" หญิงสาวพยายามจะผลักเขาออกก่อน ถ้าขืนเขาทำอะไรในห้องนี้ มีหวังห้องข้างๆ ได้ยินเสียงหมดแน่

แต่มีเหรอที่แทนคุณจะฟัง มือข้างหนึ่งรวบแขนของเธอให้ขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ อีกข้างยื่นลงมาถอดกางเกงที่เธอสวมใส่อยู่ โดยไม่ได้ปล่อยจูบ

หญิงสาวดิ้นแรงก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นแคร่ไม้ที่พ่อทำขึ้นมาเองจากต้นไผ่หลังสวน ช่วงนั้นถ้าประหยัดอะไรได้ก็ช่วยกันประหยัด แต่ครั้นจะให้ลูกนอนพื้นก็กลัวแมลงหรือสัตว์มีพิษเข้ามากัดเอา เพราะบ้านไม่ได้แน่นหนาอะไร

"อื้อ!" น้ำอิงสะดุ้งไม่คิดว่าเขาจะทำเร็วขนาดนี้ พอกางเกงเธอหลุดออกเขาก็ควักเจ้าสิ่งนั้นออกมาสอดใส่ ทำเหมือนกับว่าหิวโหยมาจากไหนนักหนา "คุณแทน..คุณแทนคุณ" เผลอไปเรียกชื่อเล่นเดี๋ยวเขาก็ต่อว่าให้อีก เพราะเธอยังจำเรื่องนี้ได้ดี เรื่องที่เขาว่าเธอสนิทกับเขาตั้งแต่เมื่อไรจนเรียกชื่อเล่น

"ก็อย่าส่งเสียงดังสิ" เขารู้ดีว่าเธอจะว่าอะไร "อ้าา" จังหวะที่ความเป็นชายค่อยๆ จมหายเข้าไป มันก็สร้างความเสียวให้กับเจ้าของท่อนเอ็นมากจนเผลอพ่นลมออกมาเป็นเสียง

"อ๊อย" เขายังขนาดนี้แล้วเธอล่ะจะทนได้ไหม หญิงสาวกัดริมฝีปากตัวเองไว้ เพื่อที่จะเตือนว่าห้ามเปล่งเสียงออกมาเด็ดขาด

แต่พอเขาเริ่มกระแทก เตียงนั้นก็เริ่มมีเสียงดัง แอ๊ด แอ๊ด จนนิ้วเรียวหยิกเข้าที่เนื้อของอีกฝ่ายเพื่อให้หยุด

"แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว" ชายหนุ่มหยุดแล้วกระซิบถาม

"เอาออกสิ"

"ไม่" สิ้นคำพูดเขาก็โน้มลงมาจูบ ถึงแม้หญิงสาวจะพยายามหันหน้าหนี แต่ก็ถูกล็อคด้วยมือของเขา ขณะที่จูบสะโพกแกร่งก็ขยับแบบไม่ได้หยุดแต่ก็แค่ขยับช้าๆ

ถึงแม้จะทำช้า ทำเบา เสียงที่ดังออกมาก็ทำให้ข้างห้องได้ยิน เพราะมันเป็นเสียงเสียดสีโดยมีเสียงน้ำออกมาด้วย

พ่อกับแม่ที่เพิ่งจะเข้ามาในห้องนอนต่างก็มองหน้ากัน แต่ไม่มีใครเอ่ยพูดอะไร เพราะถึงยังไงลูกสาวก็แต่งงานออกเรือนไปแล้ว

งั่บ!!

"อึก" ชายหนุ่มรีบเม้มปากตัวเองไว้ไม่ให้ส่งเสียงเมื่อถูกเธอกัดเข้าที่ต้นแขน "กัดผมทำไม" จังหวะนั้นเขากำลังเร่งใกล้จะแตกอยู่แล้ว แต่ถูกเธอสะกัดดาวรุ่งไว้เสียก่อน

"คุณห้ามปล่อยข้างใน" หญิงสาวพอจะรู้จังหวะของเขาแล้ว ถ้าเร่งแบบนี้คือเขาใกล้จะปล่อยน้ำ

"ไม่รับปาก" ว่าแล้วร่างหนาก็ขยับอีกครั้ง โดยการจับขาเรียวขึ้นมาพาดลำแขนแกร่งไว้เพื่อไม่ให้เธอขยับหนีไปไหนได้

แอด แอด แอ๊ด แอ๊ด เสียงแคร่ไม้ไผ่ดังตามจังหวะที่คนร่างหนากระแทก และเพียงไม่นานเสียงนั้นก็หยุดลง "อ่าาซี๊ดด" ตัวของเขากระตุกเล็กน้อยเพราะมันเสียวมาก

ตุ๊บ!! กำปั้นเล็กๆ ทุบลงลำตัวอีกฝ่าย เธอคิดไว้แล้วเชียวว่าคนแบบเขาจะไม่ฟังเพราะตอนนี้สิ่งที่เขาพยายามทำอยู่ก็ได้หลั่งออกมาสู่ร่างกายของเธอ

"คนบ้า คนอะไรพูดไม่รู้เรื่อง!"

"จะเสียงดังทำไมเดี๋ยวพ่อกับแม่ก็ได้ยิน"

"คิดว่าพวกท่านไม่ได้ยินหรือไง" มีหลายครั้งที่เธอก็ได้ยินเสียงที่พ่อกับแม่ทำอะไรกัน ..ถ้าวันไหนเป็นช่วงกลางวันเธอก็จะออกจากห้องไปก่อน แต่ถ้าวันไหนที่พวกท่านทำกันดึกๆ หญิงสาวก็รีบนอนให้หลับ

พอเขาถอดเจ้าสิ่งนั้นออก น้ำอิงก็รีบเอากางเกงมาใส่แล้วรีบออกจากห้อง จนแทนคุณต้องหยิบเอาผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันรอบเอวไว้แล้วเดินตามเธอออกไป

"คุณตามฉันมาทำไม"

"แล้วคุณจะไปไหน"

"จะไปเข้าห้องน้ำ"

"ใครจะไปรู้รีบขนาดนั้น ก็เล่นออกมาไม่บอกไม่กล่าว" ชายหนุ่มแค่พูดพึมพำแต่เธอก็ได้ยิน

"ฉันจะบอกคุณทำไม!" มาถึงห้องน้ำหญิงสาวก็เข้าไปล้างทำความสะอาดสิ่งที่เขาทิ้งไว้ น้ำอิงไม่รู้ว่ามันจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน แต่ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

พอเปิดประตูออกมาก็ยังเห็นเขายืนอยู่แถวนั้น คิดว่าเขาคงจะรอเข้าห้องน้ำ เธอก็เลยรีบเดินเข้าบ้าน แต่พอเข้ามาแทนคุณก็เดินตาม เขายืนรอเราเหรอ? เราเข้าห้องน้ำตั้งนานเนี่ยนะ

เข้ามาถึงในห้อง แทนคุณก็เลยเดินไปเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อที่จะนำออกมาใส่ เพราะห้องของเธอไม่เหมาะกับการแก้ผ้านอน

เช้าวันต่อมา..

ไปไหนแล้ว ..หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็ไม่พบเขา "กลับแล้วเหรอ?" เธอรีบลุกขึ้นแล้วเดินออกมา ..ทำไมเราต้องอยากรู้ด้วยว่าเขาจะไปไหน

"มาแล้วเหรอลูก ไปดูพ่อกับตาแทนให้แม่หน่อย หาปลากันไปถึงไหนแล้ว"

"อะไรนะคะแม่?!"

"ก็ลูกเขยกับพ่อตาน่ะสิชวนกันออกไปหาปลามาทำอาหารเช้า"

"เขาไปหาที่ไหนกันคะ"

"คลองส่งน้ำที่ท้ายหมู่บ้านโน้นแหละ"

น้ำอิงรีบไปเอาจักรยานคู่ใจ แล้วก็รีบปั่นไปท้ายหมู่บ้าน

"หึหึ.." มาถึงก็อดขำไม่ได้ เมื่อเห็นเขากำลังเก็บปลาออกจากแหที่พ่อหว่าน "ได้เยอะไหมคะพ่อ" หญิงสาวแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเขา แล้วตะโกนลงไปถามพ่อ

"มาพอดีเลยลูก เอาปลาที่ได้ไปให้แม่ทำกับข้าวก่อนไป"

"ค่ะ" หญิงสาวก็เลยค่อยๆ ก้าวเดินลงไปเพราะมันเป็นทางชัน

จังหวะที่เธอเดินขาเกิดพลาดลื่นไถล แทนคุณรีบปล่อยถังปลาออกจากมือแล้วกระโจนเข้าไปรับร่างของเธอไว้

"อิงเป็นยังไงบ้างลูก" พ่อซึ่งอยู่ในน้ำก็เป็นห่วงลูกไม่แพ้กัน

"ปลาไปหมดเลย" พอหญิงสาวตั้งหลักได้ก็โวยวายให้เขา เพราะตอนนี้ถังที่ใส่ปลาคว่ำลงไปในคลองน้ำแล้ว

"คุณเป็นอะไรไหม"

"คุณจะบ้าเหรอทิ้งถังปลาทำไม" ถ้าเป็นแบบข้องก็คงไม่เป็นอะไรเพราะมีฝาปิด แต่นี่เป็นถังน้ำธรรมดาที่นำมาใส่ปลา

"คุณนั่นแหละบ้า ถ้าไม่ทิ้งจะรับคุณทันเหรอ"

"ไม่ทันก็แค่ตกน้ำ แต่ดูปลาสิไปหมดเลย" หญิงสาวเสียดายปลาที่พ่อหามา

"ช่างมันเถอะลูก เดี๋ยวพ่อหว่านให้ใหม่"

น้ำอิงก็เลยต้องได้นั่งรอ..

รอบนี้แทนคุณต้องลงไปงมแหช่วยพ่อตา เพราะกลัวว่าเธอจะโวยวายอีก

"อึก"

"ได้ปลาเหรอคุณ" หญิงสาวเห็นท่าทางเหมือนเขาหอบอะไรสักอย่าง เพราะน้ำอยู่ประมาณเอวของเขา แถมตอนนี้น้ำก็ขุ่นมาก จนไม่รู้ว่าเขาจับอะไรได้

ชายหนุ่มหันหลังกลับไปมองดูพ่อตาว่าตอนนี้สนใจเขาและเธอไหม พอเห็นท่านกำลังดำผุดดำว่ายเพื่อลงไปงมปลาที่อยู่ในแห เขาก็เลยยกสิ่งที่จับได้ขึ้นมา

"ตัวใหญ่เลย" ชายหนุ่มค่อยๆ เผยมันขึ้นมาจากน้ำทีละน้อย..

"ไอ้บ้า!!" หญิงสาวรีบหันไปมองดูพ่อ ..มองพ่อไม่พอเธอรีบมองไปข้างหลังกลัวว่าชาวบ้านจะมายืนอยู่แถวนี้ เพราะสิ่งที่เขาจับขึ้นมามันคือไอ้เจ้านั่น...