"พ่อ!!"
"แกไม่ต้องพูดอะไรแล้ว พ่อคิดดีแล้ว"
"นี่คุณพ่อฟั่นเฟือนไปแล้วหรือไงครับ อย่าลืมสิว่าเราทั้งสองเป็นญาติกัน แม้แต่นามสกุลก็ยังใช้นามสกุลเดียวกันเลย"
"เรื่องนั้นลูกไม่ต้องไปใส่ใจ แค่เตรียมตัวรอเป็นเจ้าบ่าวเท่านั้นพอ"
"อะไรวะ!!" ชายหนุ่มแสดงอาการฉุนเฉียวโมโหออกมาต่อหน้าทุกคนที่อยู่ตรงนั้น แบบไม่มีความเกรงใจใครเลย
"พาลุงเข้าห้องได้แล้ว" ทัตเทพ เทพประทาน ชายพิการที่นั่งรถเข็นมาได้หลายปีแล้ว เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์
"ค่ะคุณลุง" น้ำอิงสาวน้อยที่เติบโตจากบ้านนา ถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นลุงรับมาอุปถัมภ์เลี้ยงดูได้ระยะหนึ่งแล้ว
แม่ของน้ำอิงเป็นน้องสาวต่างมารดากับทัตเทพ ที่น้ำอิงเติบโตจากบ้านนานั้นเพราะว่าแม่หนีตามผู้ชายไป พ่อของเธอเป็นแค่คนสวนของที่นี่ ที่แม่หนีตามพ่อไป เพราะตอนนั้นผู้ใหญ่กำลังจะให้แม่แต่งงานกับผู้ชายที่มีฐานะเท่าเทียมกัน
ส่วนเรื่องนามสกุล พ่อกับแม่ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน และน้ำอิงก็ใช้นามสกุลของแม่ เผื่อว่าสักวันลูกสาวจะได้กลับมาจุดที่นางเคยอยู่
อีกสถานที่หนึ่ง..
"ไม่จริงใช่ไหมคะ" หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยงาม ส่วนหนึ่งเพราะการพึ่งมีดหมอ ได้ซบลงแผ่นอกของชายคนรัก
"ผมจะพยายามหยุดคุณพ่อไว้ให้ได้ คุณไม่ต้องห่วงนะ" มือหนาลูบไล้ใบหน้างามนั้นพร้อมให้คำมั่น ว่าจะพยายามขัดขวางพ่อทุกวิถีทาง เพื่อไม่ให้งานแต่งในครั้งนี้เกิดขึ้นได้
"ฉันจะเอาแรงที่ไหนไปสู้พ่อของคุณ ถ้าท่านให้เลือกระหว่างฉันกับท่าน คุณจะเลือกใครคะ" เสียงออดอ้อนออเสาะยังคงพูดต่อ
ครื่นนน ครื่นนนนน
แต่ชายหนุ่มยังไม่ทันได้ตอบก็มีสายเรียกเข้า ..พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของใครที่โทรมา เขาก็ต้องได้รับถ้าไม่งั้นเป็นเรื่องใหญ่แน่
{"ครับพ่อ"}
{"ค่ำแล้วเมื่อไรจะกลับบ้าน"}
{"คืนนี้ผม.."}
{"พ่อให้เวลาครึ่งชั่วโมง"} ว่าแล้วทัตเทพก็ตัดสายไป
"อะไรอีกล่ะคะเนี่ย เพิ่งจะได้กอดเอง" นาเดียรีบลุกขึ้นเมื่อฝ่ายชายควานหาเสื้อผ้ามาสวมใส่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักเมียแต่ง