คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 24

สรุปบท Chapter 23 ร่างกายไม่ปฏิเสธ: คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

สรุปตอน Chapter 23 ร่างกายไม่ปฏิเสธ – จากเรื่อง คลั่งรักร้ายนายวิศวะ โดย Kim Nayeol

ตอน Chapter 23 ร่างกายไม่ปฏิเสธ ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง คลั่งรักร้ายนายวิศวะ โดยนักเขียน Kim Nayeol เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

"อ่า...เจนิส เป็นไงบ้าง" เสียงทุ่มเอ่ยถามร่างบางด้วยความเป็นห่วง แต่นั้นใช่ว่าเขาจะหยุดริวยังคงขยับแกร่นกายหนาเคลื่อนท่อนเอ็นเข้าๆ ออกๆ

"ฉัน...ฉัน บอกไม่ถูก" ร่างบางเอ่ยมาด้วยเสียงสั่น ราวกับควบคุมความต้องการไว้ไม่ไหว

มันรู้สึกทั้งเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกัน ให้ตายเถอะทำไมฉันต้องกลายเป็นผู้หญิงที่ใจง่ายยอมมีอะไรกับคนที่ฉันเคยพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"เจนิส แน่นมาก ครับซี๊ด" ร่างสูงหลุดครางออกมาขณะที่ละใบหน้าออกจากอกอวบอึ๋มเด้งๆ ของคนตัวเล็ก

ด้านเจนิสที่โดนคนตัวโต ดูดและสัมผัสเรียวลิ้นร้อนเข้าและตวัดลิ้นร้อนไปทั่วทั้งเต้างาม ฉันเสียวจนควบคุมอารมณ์ไม่ไหว ปากบางจิ้มลิ้มเผลอกัดปากตัวเองเพื่อนเริ่มความเซ็กซี่ สิ่งเขาตวัดเข้ากับเม็ดยอดอกฉันถึงกับสะท้านไปทั้งตัว

"อ่า...พี่ริว" นับว่าเป็นครั้งแรกที่ฉันเผลอหลุดเรียกชื่อคนที่กำลังร่วมเตียงด้วย

"ครับ เจนิส ซี๊ด" ร่างสูงเอ่ยตอบด้วยความพอใจ ริวถึงนิ้วหน้ามา เมื่อเขาดันเข้าไปยังส่วนนั้นของเธอที่มันยังคงบีบรัดที่แกร่นกายของเขา แต่นั้นก็ยังคงเน้นเอวและเดินหน้าดันเข้าต่อ

!! ผับ ผับ !! เสียงเนื้อกระทบกันลั่นห้อง ร่างสูงกระแทกตัวตนเข้ามาอย่างสุดกำลัง ไม่ว่าคนใต้ร่างจะเมาหรือสติครบ เจนิสก็ทำให้เขานั้นคลั่งเธอได้เสมอ ร่องฟิตๆ แน่นๆ แค่บๆ ของคนเธอรัดเข้าที่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ มันทั้งเจ็บและเสียวจนคนตัวโตถึงกับปล่อยเสียงครางออกมาไม่หยุดปาก

!! อ่า...ซี๊ด !!

!! ผับ ผับ !! ริวดันเข้าๆ ออกๆ จนในที่สุดเขาก็พาร่างบางถึงขอบสวรรค์ในรอบแรก

!! ฟู่ ร่างสูงซุบหน้าเข้ากับคนตัวเล็กลงมาอย่างหมดแรง และพักได้ไม่กี่นาที มือหนาลูบเข้าที่เจ้าท่อนเอ็นไม่กี่นาทีส่วนนั้นก็ผงาดและพองตัวขึ้นมาอีกครั้ง

"อะ..." สงบได้ไม่ทันไร ก็ผงาดหัวขึ้นมาอีก ที่เป็นแบบนี้เพราะหลายวันมานี่เขาไม่ได้ปลดปล่อยกับใครเลยนี้สิ เพราะเจอคนถูกใจลูกรักถึงกับไม่ยอมสงบ แบบนี้ก็เข้าทางเขาละสิ คนที่กินรอบเดียวไม่เคยพอร่างสูงถึงกับผุดรอยยิ้มร้ายกาจออกมา พร้ิมกับสำรวจร่างบางที่นอนข้างๆ กับตน

พักได้เพียงไม่กี่นาที

แต่นั้นใชว่ารอบเดียวเขาจะพอ ริวพลิกตัวของคนใต้ร่างนั้นขึ้นมานอนทับที่ตัวของร่างหนา

ร่างบางถึงกับตกใจ นิอย่าบอกนะว่าเขายังไม่พอ ฉันรู้สึกอายมาก ที่ต้องมาเปลือยเปล่ากับคนตรงหน้า ที่ในตอนนี้หน้าอกของฉันมันแนบชิดเข้ากับหน้าอกขอเขา แบบเนื้อแนบเนื้อ หน้าอกสัมผัสที่หน้าอก

"นิพอทีเถอะ" เจนิสเอ่ยพร้อมกับจ้องใบหน้าของริว แต่นั้นคนมากอารมณ์กับ ขย้ำเข้าที่ก้นเด้งๆ ของเธอมาแทน เจนิสนั้นได้แต่มองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"ต่ออีกรอบนะฉันยังกินเธอไม่อิ่ม" เสียงทุ่มเอ่ยออกมาราวกับขอร้อง ร่างบางได้แต่มองตาเขาพริบๆ นี่เขาจะทำมันอีกแล้วงั้นเหรอ ให้ตายเถอะ เขาไม่คิดจะหยุดเลยหรือไง ทำไมเขาถึงได้หื่นหนักมากขนาดนี้

"นะครับ..." คนหื่นหนักไม่พูดเปล่า ใบหน้าอันหล่อเหลากับยื่นเข้าประกบปากจูบเข้ากับคนตัวเล็กอีกรอบ จากนั้นก็ค่อยๆไล่ริมฝีปากขบเข้าที่ซอกคอและใบหูของเธอ ไล่ต่ำลงมาจนถึงหน้าอกและวนเล่นลิ้นลากยาวไปมาราวกับเด็กอ่อน

"อ่า...อืม พี่..ริว"

"หึ...ชอบไหมครับ เจนิส เธอชอบไหม" ริวเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่

ให้ตายเถอะเขากำลังทำให้ฉันยอมและหลงเสน่ห์ของเขาอย่างสู้ไม่ได้ หน้าอกแอ่นเด้งรับกับเรียวลิ้นร้อนของหนุ่มรุ่นพี่ที่มากประสบการณ์ ร่างบางยอมรับว่าเธอปฎิเสธสัมผัสที่เขากำลังมอบให้เธอไม่ได้เลยซักนิด ฉันเกลียดตัวเองที่หลงไหลและเป็นใจไปกับเขาอย่างหน้าไม่อาย

ด้านเจนิสฉันอยากจะปฎิเสธเขานะ แต่ตอนที่เราแลกจูบกันฉันรู้สึกว่าร่างกายฉันไม่ปกติ ฉันรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว เมื่อฝ่ามือหนานั้นลืมอยู่ไม่นิ่ง เรียวนิ้วร้ายของคนใจร้ายไล่ลูบต่ำมาเรื่อยๆ จนถึงใต้สะดือ และไล่ต่ำลงมาถึงจุดรอยแยกสิ่งที่หวงแหนของฉัน

จากนั้นคนใจร้ายก็ใช้นิ้วของฉันสัมผัสเข้าที่ของฉันทันที ร่างบางเมื่อโดนล่วงลึกเข้าจุดอ่อนไหวต่อความรู้สึก ร่างบางถึงกับกระตุกวูบขนลุกซู่ขึ้นมาเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมนั้นสัมผัสเข้ามาด้านในของฉัน

!! อะ...อืม!! เจนิสส่งเสียงครางอู่อี้ออกมาเมื่อโดยนิ้วร้ายและปากหยักหนาของคนตัวโตนั้นจูบเข้า ทุกอย่างที่เขาทำมันมีแต่คำว่าเสียวและทรมาน จนร่างบางถึงกับยอมขยับตัวตาม

ด้านริวเมื่อเห็นว่าคนตัวนั้นนั้นกำลังต้องการ ร่างสูงถึงกับลุกขึ้นและดึงคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งทับตัวตนของตน ร่างบางได้แต่มองที่ส่วนนั้นของเขาที่มันผงาดหัวขึ้นมาชี้ต่อหน้าของเธอ

"สอดเข้าเจนิส และนั่งทับมัน อ่า..." ริวไม่พูดเปล่าร่างสูงยังคงซุกใบหน้าและเรียวลิ้นร้อนตวัดเข้าที่หน้าอกของเธอไปมา

"มะ...ไม่ ฉัน ทำมันไม่ได้ ฉันทำไม่เป็น" อ่า...เล้าโลมซะแซะและเยิ้มเต็มนิ้วขนาดนี้ แต่เธอก็ยังคิดปฎิเสธผม

!! อ่า...!! จากนั้นฝ่ามือหนาของริวก็จับเข้าที่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของตนพร้อมกับดันเอวเข้าที่ร่องแคบอีกครั้ง

ริว เริ่มกระแทกเข้ามาอย่างดุดัน จนฉันนั้นแทบจะหายใจไม่ทัน ร่างบางถึงกับเริ่มตัวสั่นคลอไปตามแรงกระแทก

!! อ่า...เจนิสครับ ซี๊ด ยัยตัวแสบ นิเธอกะจะทิ้งให้ฉันค้างใช่ไหม ฉันรู้ทันนะ" ด้านเจนิสนิเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

"อะ...ไม่นะ มันไม่ใช่...อะ แบบนั้น นิเบาๆ หน่อยได้ไหม"

"ผ่อนแรงลงเยอะแล้วนะผับ ผับ ซี๊ด แน่น เสียวหัวชิบหาย" ริวเอ่ยเสียงออกมาไม่ขาดปาก นิเขาทำกับฉันนานไปแล้วนะ และตอนนี้ฉันทั้งง่วงและเพลียที่โดนคนใจร้ายนั้นกระแทกเข้ามาไม่หยุด

!! อ่า...เขาทั้งซอยเอวเข้ามาอย่างดุดัน ฉันเริ่มรู้สึกแปลบๆ เขาตรงส่วนนั้นของฉัน เจ็บและแสบๆ เสียวๆ

!! ผับ ผับ ใกล้และ ทนอีกหน่อยละกัน ตั้งแต่ที่ฉันเอาเธอวันนั้น ฉันก็ยังไม่ได้กินเด็กที่ไหนอีกเลย" ริวเอ่ยเสียงออกมา

"หยี่คนบ้า เพี้ยะ..." เจนิสรัวฝ่ามือตีเข้าที่แขนของริวอย่างลืมตัว

"อ่า...นิยัยหน้าหยิ่งเธอกลายเป็นคนที่ชอบความรุ่นแรงทั้งแต่เมื่อไหร่กัน"

"พี่หยุดมันซะทีสิ ฉันเหนื่อยและเพลียมากแล้วนะ" เจนิสเอ่ยน้ำเสียงสั่นขาดๆ หายๆ ยิ่งเธอรัวมือใส่ริวยิ่งขยับเข้ามาอย่างดุดัน

"ไม่หยุดง่ายหรอกนะ ยันหว่างเลยครับ" ริวเอ่ยมาอย่างแกล้ง รอบนี้เขาจะหยุดและให้เธอพัก

!! ผับ ผับ !!

!! ซี๊ด !! ในที่สุดน้ำขาวขุ่นทุกหยาดก็พุ่งเข้าใส่หาร่องแคบของฉัน เจนิสฉันพึ่งได้สติที่มองตรงจุดเชื่อมต่อของฉันและเขาที่มันยังคงเชื่อมต่อกัน

"นิพี่ไม่ได้ป้องกันมันหรอกเหรอ" ร่างบางเอ่ยถามออกมา

ร่างสูงได้แต่ยกยิ้มแห้งๆ ให้กับเธอ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักร้ายนายวิศวะ