คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 25

เช้าวันต่อมา

ด้านเจนิสร่างบางรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเวลาเก้า โมงกว่าๆ ดีหน่อยที่วันนี้ฉันไม่มีเรียน แต่ใบหน้าหวานกับต้องชะงัก ใช่สิเมื่อคืนฉันจำได้และมีอะไรกับเขามันไม่ใช่ความผิดพลาดแต่อย่างใด ฉันเองก็หลงไหลไปกับคนที่ฉันมีอะไรด้วย

ให้ตายเถอะยัยเจนิส เอ้ย...แบบนี้ฉันจะกล้าตื่นขึ้นมาได้ยังไง แค่รู้ว่าตื่นมาต้องเจอหน้าเขาฉันก็ไม่อยากจะลืมตาขึ้นมา แต่ในขณะที่ร่างบางยังคงหลับตาอยู่นั้น

!! พรึบ !! แขนแกร่งของคนที่เธอคิดว่าหลับกับดึงตัวฉันเข้าไปกอด พร้อมกับซุกใบหน้าของเข้าซุกที่หลังของฉัน

"นิ ปล่อยเลยนะ" เจนิสดิ้นและเอ่ยขัดขืน ขึ้นมาด้วยเสียงดุ แต่นั้นคนแกล้งหลับกับผงกหัวขึ้นมาพร้อมกับเสมองใบหน้าของคนตัวเล็กและยกยิ้มออกมาด้วยความพอใจ

"เอ้า นิเธอไม่ได้หลับอยู่หรอกเหรอ ฉันก็คิดว่าเธอยังหลับอยู่อีก สงสัยฉันจะละเมอเลยเผลอไปกอดเธอ" ริวยังคงตีหน้าซื้อ แต่นั้นร่างบางกับกระชับผ้าห่มปิดมิดถึงต้นคอ ร่างสูงถึงกับอดขำให้กับท่าทีของเธอไม่ได้ จะปิดตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วมัง เพราะเมื่อคืนยัยหน้าหยิ่งของเขาก็ร้อนแรงเล่นเอาซะเขาแทบหมดแรงอยู่เหมือนกัน แต่นั้นร่างสูงกับได้สายตาคู่ดุของเธอมาแทน

"ถ้าหลับฉันจะรู้ได้ไง ว่าพี่กำลังลวนลามฉัน" ร่างบางเอ่ยมาเสียงแข็ง

"เอ้า...นี้ฉันลวนลามเธอหรอกเหรอ ฉันคิดว่าเธอเต็มใจให้ฉันกอดเธอเสียอีก"

"คงไม่มีวันนั้น..." เจนิสจ้องมองคนตรงหน้าอย่างไม่ยอม แต่นั้นริวกับไม่สนใจร่างสูงกับกระชากร่างบางอยู่ตรงหน้าเข้าหาตัว ริวและเจนิสอยู่ในท่านั่ง ไม่มีวันงั้นเหรอหึ นิเธอกล้าพูดมันออกมาได้ยังไงกัน

"แต่เมื่อคืนเธอร้องขอฉันทั้งคืน" ริวเอ่ยมาราวกับว่าตนนั้นเหนือกว่า

"ไม่จริง..."

"งั้นทบทวนอีกซักรอบดีไหม เผื่อเธอจะได้จำได้ว่าเมื่อคืนเราสองคนทำอะไรกันบ้าง" ริวไม่พูดเปล่าร่างสูงกระชากร่างบางเข้าหาจนผ้าห่มที่คลุมตัวร่างบางนั้นแทบจะหยุด

"หยุดนะคนบ้า เลิกทำแบบนี้กับฉันซักที ในเมื่อๆ คืนพี่ก็ได้จนพอใจแล้วนิ เลิกยุ่งกับฉันสิ" เจนิส เอ่ยมาเสียงแข็ง ขณะที่ร่างสูงซุกใบหน้าเข้าหา ร่างบางที่โดนคนตัวโตเข้าระดมจูบเข้ามา เจนิสกับนิ่งและเสมองใบหน้าของริวด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ราวกับคนโกรธแค้นสุดๆ

ด้านริวเมื่อเห็นสายตานิ่งเย็นชาของร่างบาง ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงัก พร้อมกับรู้สึกสับสนภายในใจ

"ทำไม รับไม่ได้เหรอที่เธอมีอะไรกับฉัน" ริวเอ่ยพร้อมกับเสยปลายครางของคนตัวเล็ก เจนิสได้แต่มองร่างสูงมาด้วยสายตาดุดัน แต่ก็ยังคงนิ่งเงียบเช่นเดิม ริวสบตาเข้ากับสายตาที่เย็นชาของเธอ

"ฉันไม่ต้องการเป็นเด็กเลี้ยงของใคร" คำพูดของเจนิสนั้นบาดลึกเข้ามาในจิตใจของเขา

"เธอไม่ยอมรับข้อเสนอของฉัน แต่ฉันมีอะไรกับเธอถึงสองครั้ง ฉันคงปล่อยเธอไปไม่ได้เหมือนกัน" ริวเอ่ยออกมาอย่างเห็นแก่ตัว ร่างสูงยันตัวลุกขึ้นออกจากเตียงนอนปล่อย

"หึ...เข้าหมายความว่ายังไง ไม่ปล่อยงั้นเหรอ" ร่างบางได้แต่ครุ่นคิดเพียงลำพัง

ภายในห้องน้ำ

!! ซ่า ซ่า !! ร่างสูงปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านเข้ามาเพื่อให้ความหงุดหงิดและความรุ่มร้อนภายในจิตใจนั้นเย็นลง

!! อ่า...!! เขากำลังสับสนอย่างบอกไม่ถูก ยอมรับว่าเป็นคนเห็นแกตัว สำหรับเขาไม่เคยมีแฟนหรือคบกับใครเลยซักคน เรียกง่ายๆ ว่าถนัดซื้อกินมากกว่า คู่ควงคู่นอนส่วนใหญ่เขาไม่เคยร่วมเตียงกับใครเกินสองครั้ง แต่กับเจนิสนั่นหรือเพียงแค่เขาเป็นคนแรกของเธอหรือเปล่า เขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอไป แต่อีกใจกับคล้านขึ้นมาเขาจะคบกับเธอได้ยังไง ในเมื่อในใจของเขานั้นมีผู้หญิงอีกคน ยอมรับว่ากับเจนิสเขาอยากได้เธอเป็นคนแก้เหงา นี้สิอีกปัญหาหนึ่งที่กำลังทำให้เขาสับสนภายในใจ

ร่างสูงซิกแพ๊คและกล้ามเป็นมัดๆ เสยเข้าที่ผมเปียกขึ้นมาด้วยความสับสบ

"อ่า...เจนิส ฉันควรจะทำยังไงกับเธอดี" ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับคิดหนัก เขาจะจัดการกับความรู้สึกนี้ได้ยังไง ปล่อยก็ไม่ได้เพราะเขานั้นไม่อยากใช้คำว่าแฟนกับใครยังรักสนุกไม่ชอบความผูกมัด เขามันคนรักอิสระ

ส่วนด้านเจนิส คำพูดของเขานั้นบาดลึกเข้ามาในจิตใจของฉัน ปล่อยไม่ได้งั้นเหรอเขามีสิทธอะไรมาพูดกับฉันแบบนี้ ร่างบางได้แต่บีบมือแน่นด้วยความโกรธจัด

แต่ฉันก็ไม่ควรจะอยู่ที่นี่ต่อ เมื่อคิดได้ดังนั้น ร่างบางลุกออกจากเตียงนอนแต่ขณะที่เท้าแตะถึงพื้นนั่น

ให้ตายเถอะฉันรู้สึกเจ็บแปลบๆ ขึ้นมาที่จุดนั้นของฉัน อ่า เมื่อคืนกว่าจะได้หยุดพัก เขาก็ต่อกับฉันอยู่หลายรอบเหมือนกัน เมื่อคิดได้ดังนั้นร่างบางก็เปิดเข้าที่ตู้เสื้อผ้าของเขาทันที ฉันเลือกหยิบเสื้อยืดตัวโตและกางเกงบ๊อกเซอร์ของเขาขึ้นมาสวมใส เพราะชุดของฉันนั้นใส่ไม่ได้แล้ว แต่ขณะที่จะเดินออกจากห้องนั้นฉันลืมไปเสียสนิทว่าห้องนี่จะเข้าออกต้องแสกน

"ให้ตายเถอะนี้ฉันต้องทนนั่งรอเขาไปอีกนานแค่ไหน ฉันไม่อยากเจอหน้าของคนใจร้ายอย่างเขาแล้วละ" เจนิสครุ่นคิดได้ไม่นาน จากนั้นร่างสูงของริวก็เดินตัวเปียกออกจากห้องน้ำมา

ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับซะงักที่เห็นคนตัวเล็กนั้นใส่ชุดของเขา เจนิสเสมองใบหน้าของเขา

"เปิดประตูให้ฉันด้วยคะ ฉันจะกลับ" ร่างบางเอ่ยพร้อมกับเสมองไปยังหน้าประตู

"ฉันพาเธอมา ฉันจะไปส่งเธอเอง" หลังจากที่ได้อาบน้ำไปแล้วนั้นร่างสูงกับรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาเล็กน้อย