คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 29

ด้านเจนิสหลังจากที่ฉันเดินออกจากร้านอาหารเพื่อที่จะเรียกแท็กซี่กลับคอนโด แต่กับมีมือของคนใจร้ายที่เดินเข้ามากระชากแขนฉันไว้ ฉันเสมอง ใบหน้าของคนใจร้ายที่เขาพูดจาไม่ให้เกียรติฉันพร้อมกับสะบัดมือออกจากการรัดกลุมของเขา

"ปล่อย..." ร่างบางเอ่ยด้วยเสียงแข็งพร้อมกับเสมองใบหน้าของริวด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"ฉันจะไปส่ง ฉันพาเธอออกมาฉันจะพาเธอกลับเอง" ริวเอ่งเสียงแข็งมาอย่างไม่ยอมให้เจนิสนั่นกลับเอง อีกอย่างเขากลัวว่าเธอนั้นจะไปกับไอ้ห่านั้นมากกว่า เรื่องอะไรจะยอมละวะ สายตาคมเข้มของริวจ้องมองใบหน้าของเจนิสมาด้วยสายตาดุดัน

"ฉันไม่อยากไปกับคนนิสัยไม่ดีอย่างพี่" เจนิสเอ่ยพร้อมกับจ้องมองใบหน้าของคนใจร้าย แต่นั้นใช่ว่าคนอย่างเขาจะยอมรับ

"ฉันไม่ดีตรงไหนๆ เธอลองพูดมาสิ ถ้าเธอไม่บอกฉันก็ไม่รู้ตัวหรอกนะ" เมื่อคนตัวเล็กมองเขามาด้วยสายตาโกรธและแฝงไปด้วยความเย็นชา ริวถึงกับชะงักเพราะครั้งนี้เขาอาจจะพูดจารุนแรงกับเธอจนเกินไป ถึงทำให้เธอนั้นโกรธเขา แล้วไงละก็ไอ้ห่านั้นอยากเข้ามาวุ่นวายกับคนของเขาเอง

"ฉันจะบอกให้นะ ว่าฉันไม่เคยมีผัว และก็ไม่เป็นเมียใคร" เจนิสเอ่ยมาด้วยเสียงแข็ง แต่นั่นกับทำให้ริวนั้นรู้สึกใจเย็นลง

!! หึ หึ !! ร่างสูงได้แต่หลุดเสียงออกมา ที่เธอโกรธเขาถึงกับฟาดงวงฟาดงาใส่หนีออกมา ก็เพราะคำพูดนี้สินะ

"เค...ไม่อยากเป็นก็ไม่ต้องเป็น ฉันรู้ว่าเธอคงโกรธที่ฉันแสดงตัวเป็นผัวเธอต่อหน้าไอ้หน้าหอกนั่น จึงทำให้เธอไม่พอใจฉัน" เขาเอ่ยกับฉันมาด้วยสีหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร

"แต่ยังไงก็เถอะ ฉันจะไปส่งเธอถึงคอนโด" ริวเอ่ยออกมาพร้อมกับจับเขาที่แขนของเจนิส ร่างบางมองที่ท้องฟ้าในเวลาดึกที่อีกไม่กี่นาทีสายฝนที่หยุดไปเมื่อไม่นาน ก็คงจะกระหน่ำตกลงมาอีกรอบ ร่างบางจึงยอมขึ้นรถไปกับเขาอีกครั้ง โดยที่เจนิสไม่รู้ถึงสายตาของแป้งและดลดนัยที่มองตามรถสปอร์ตคันหรูของริวที่ขับพาเจนิสนั้นออกไปจากร้าน

ด้านแป้งไม่ผิดอย่างที่ฉันคิด เจนิส กับริว ไม่กำลังคบกัน แป้งได้แต่โกรธเคียงน้องสาวต่างสายเลือด

ด้านดลดนัย อ่า...ผมคงจะก้าวช้าไปเพียงหนึ่งก้าว ที่โดนลูกชายนักธุรกิจชื่อดังนั้นตามจีบเจนิสตัดหน้าเขาไป เขานั้นพอจะคุ้นหน้าคุ้นตาริวบ้างเพราะริว นั้นมักจะออกงานกับบิดาของเขาอยู่บ่อยๆ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวที่ตนสนใจนั้นออกไปกับคนอื่น ดลดนัยถึงกับเดินคอตกกลับโต๊ะ เขาอุส่าห์ได้ไลน์เจนิส มาจากมารดาเมื่อไม่กี่วัน ผมต้องกินแห้วซะแล้ว

ขณะที่อยู่ในรถ ใบหน้าของริวเสมองร่างบางเป็นพักๆ พร้อมกับผิวปากออกมาด้วยความรู้สึกอารมณ์ดี ที่ร่างบางนั้นยอมกลับเข้ามานั่งในรถของตน ด้านเจนิสเอาแต่นั่งหน้าบึ่งโดยที่ไม่พูดจาอะไรกับเขาตั้งแต่ออกมาจากร้านอาหาร

"เจนิส เราเอากันสองรอบแล้วนะ ฉันยังไม่เป็นผัวเธออีกเหรอ" ริวแกล้งถามคนตัวเล็ก ร่างบางที่เสมองไปยังกระจกรถ ถึงกลับหันควบมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ เขาชั่งกล้าถามอะไรแบบนี้กับเธอนะ นิไม่อายบ้างหรือไงกันคนบ้า เจนิสได้แต่มองค้อนให้กับคนปากเสีย

"ฉันไม่มีผัว และพี่ก็ไม่ใช่ผัวฉัน" ร่างบางเอ่ยเสียงแข็ง พร้อมกับใบหน้าแดงซ่านขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

"หึ...ฉันคิดว่าเธออยากให้ฉันเป็น...ผัวเธออย่างที่สาวๆ อีกหลายคนใฝ่ฝันซะอีก" ริวเอ่ยพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ ขณะที่รถยังคงติดไฟแดง

"แต่คงไม่ใช่ฉัน..." เจนิสเอ่ยมาเสียงแข็ง แต่นั้นกับทำให้ริวนั่นผุดรอยยิ้มร้ายกาจขึ้นมา

"ฉันจะทำให้เธอยอมรับฉันให้ได้ คอยดูนะเจนิส"

"คงยากหน่อยนะคะ เพราะฉันไม่ชอบผู้ชายสำส่อนและเจ้าชู้เหมือนพี่" เจนิสสวนกลับอย่างไม่ยอมเช่นกัน

"เธอเอาอะไรมาตัดสินว่าฉันเป็นผู้ชายเจ้าชู้ หรือฟังคนอื่นเล่าต่อๆ กันมา" ใบหน้าอันหล่อเหลาขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย

"ว่าไงเจนิส เธอเอาอะไรมาปรักปรำ และหาว่าฉันเจ้าชู้" ริวถามมาอย่างเอาเรื่อง วันนี้เขาต้องได้คำตอบจากเธอ

"สงสัยพี่คงจะไม่รู้ตัวว่ามีคนพูดถึงเรื่องของพี่กันเยอะมาก" เจนิสเอ่ยพร้อมกับเสมองใบหน้าของเขา

"ฉันจะเตือนเธอไว้ก่อนนะ เจนิส เธออย่าเชื่อคนอื่น ตราบใดที่เธอยังไม่ได้สัมผัสฉัน และรู้จักฉันให้ดีพอ" แต่นั้นคำพูดของริวทำเอาร่างบางถึงกับใจสั่นไหวขึ้นมา ใบหน้าอันหล่อเหลาของริวทำให้เจนิสนั้นตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ