คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 41

"เพราะฉันชอบเธอไง ฉันจึงปล่อยเธอไปไม่ได้" ร่างสูงเอ่ยจบพร้อมกับกระชากคนตรงหน้าเข้ามาจูบอย่างรุนแรงและป่าเถื่อน เขาที่ไม่คิดจะเอ่ยคำๆ นี้กับเธอ ใบหน้าหวานถึงกับชะงัก เจนิสได้ยินมันเต็มสองหู

ด้านริว เด็กที่คิดจะเลี้ยงไว้ตอบสนองความใคร่ แต่พอพาตัวเข้ามายุ่งกับเกี่ยวเธอ กับเป็นเขาเสียเองที่ตกหลุมพลางตัวเอง ยากที่จะถอนตัว

แต่นั้นใช่ว่าคนตัวเล็กจะยอมให้ริวนั่นจูบเธออย่างง่ายดาย ทั้งสองร่างยื้อกันไปมา เรียวลิ้นสากหนาแทรกเข้าที่โพล่งปากของฉัน ฟันคมของคนใจร้ายกระแทกเขามาที่ปากบางจิ้มลิ้ม เจนิสถึงกับรู้สึกเจ็บจี๊ด ได้รสชาติของเลือดที่ซึมขึ้นมาในปาก จูบที่ดุเดือดและรุนแรงที่สุดตั้งแต่ฉันเคยเจอมา

ฝ่ามือหนาล็อคมือเข้าที่ต้นคอของคนตัวเล็กที่เอาแต่ต่อต้านและหลบจูบของตน

เสียงอู้อี้ของคนตัวเล็กที่ดังออกมา และดิ้นให้หลุดพันธะการของคนใจร้าย แต่นั่นก็ไม่เป็นผล ร่างสูงแทรกเรียวลิ้นเข้าปากบางของคนตัวเล็กจนสำเร็จ ทั้งดูดและเลีย ปากหยักหนาขบปากเขาลิ้นของคนตัวเล็กถึงกับเป็นรอยแผล ริวรู้สึกถึงรสชาติของเลือดที่ซึมออกมาปะปนกับน้ำลายจางๆ นั่นถึงกับทำให้ร่างสูงนั้นได้เริ่มสติ ว่าตนนั้นเผลอทำร้ายและทำรุนแรงกับเธอจนเกินไป

ด้านคนที่โดนริวจูบทั้งโดนกัดปากจนเป็นรอยแผลและแดงเจ๋อ ร่างบางรู้สึกเจ็บจี๊ดที่มุมปากของตน ด้านริวถอนจูบออกไม่เพียงกี่นาทีนั้น

"ถ้าเธอยังดื้อเช่นนี้ ก็จูบให้ตายเลยเป็นไง" คนใจร้ายหลายอารมณ์ไม่พูดเปล่า และยังกระหน่ำจูบแทรกลิ้นเข้ามาอย่างดุเดือด ราวกับให้คนตัวเล็กนั่นหลาบจำ จูบที่หนักหน่วงที่รุ่นแรงราวกับกระชากวิญญาณของฉันนั้นหลุดลอยออกไป

"จ๊วบ จ๊าบ" เสียงร่างสูงทั้งดูดและเลีย ยิ่งจูบหนักยิ่งยากที่จะถอนตัว ในที่สุดร่างสูงของคนใจร้ายก็ถอนจูบออกจากปากของฉัน ริวสบตากับคนตรงของเจนิส เธอมองเขามาด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและเย็นชา ราวกับไม่รู้สึกและไม่มีความพิศวาสในตัวของเขา แต่มันกับมีแต่ความเกลียดจังที่เธอนั้นมีให้

"ออกไป" ร่างบางตวาดริวมาเสียงดังลั่น พร้อมกับสบตาคนใจร้าย

"ฉันไปแน่ แต่ก่อนไปฉันต้องได้พิสูจน์กับเธอก่อน ว่าไม่ได้มีอะไรกับไอ้หน้าหอกจริง " จากที่อารมณ์เย็นลงก่อนหน้านี่กลับเปลี่ยนไป เมื่อร่างบางเอาแต่ไล่ตน ริวถึงกับโมโห

"มานี่" ร่างสูงระเบิดอารมณ์ออกมา พร้อมกับกระชากคนตัวเล็กอย่างรุนแรง ซ้อนตัวร่างบางขึ้นมาและ โยนลงบนเตียงนอนของเธอ

!! ตุบ !! แรงหึงหวงในตัวของเขาที่มีต่อคนตัวเล็กนั้นมีมากมายถึงกับควบคุมอารมณ์ที่ร้อนที่เดือดนั้นไม่ได้

"วันนี้ถ้าไม่ได้ฉันกระแทกเธอ ฉันก็ไม่ไปไหนทั้งนั้น" ริวประกาศเสียงดังออกมาลั่น ด้วยอารมณ์ที่ร้อนเดือด ร่างสูงยืนเต็มความสูง จากนั้นก็จัดการถอดเข็มขัดราคาหกหลัก พร้อมกับชุดเสื้อสูทราคาแพง เขวี้ยงออกจากตัว เผยให้เห็นซิกแพคและกล้ามหนาเป็นมัดๆ

ฝ่ามือหนาของคนใจร้ายจับเข้าที่ข้อเท้าของคนตัวเล็ก พร้อมกับร่างบางที่ขัดขืนต่อต้านและดิ้นหนีตน

"ปล่อยนะพี่ริว พี่จะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ"

"ทำไม ในเมื่อฉันเคยอ่อนโยน ดีกับแล้วเธอก็ไม่เห็นหัวผัวอย่างฉัน" ริวเอ่ยมาเสียงดังพร้อมกับกระชากชุดนักศึกของเจนิส กระดุมหลุดลุ่ยออกอย่างไม่เป็นชิ้นดี ริวถอดสิ่งกรีดขวางออกจากร่างบางจนสำเร็จ เผยให้เห็นเรื่อยร่างของคนตรงหน้าอย่างชัด แต่นั้นใช่ว่าเจนิสจะไม่ต่อต้าน กี่ครั้งแล้วที่เธอยอมเขาแต่ครั้งนี้ในเมื่อเธอเจ็บมากถึงเพียงนี้แล้ว ก็ขอให้ฉันได้สู้คนใจร้ายไม่มีหัวใจอย่างเขาบ้างเถอะ เท้าเล็กๆ ที่ริวนั่นคิดไม่ถึง

!! ปรึก !! ถีบเข้าที่หน้าอกแกร่งของคนตัวโต อย่างไม่คิดจะออมแรง ริวที่โดนเจนิสถีบมาอย่างตั้งใจและเต็มแรงเช่นนั่นร่างสูงถึงกับนิ้วหน้าด้วยความเจ็บและจุกเข้าที่หน้าอก

!! อ่า เจ็บชิบ !! ริวได้แต่สถบออกมาด้วยความโกรธ ร่างสูงกัดฟันกอด ครั้งนี้ไม่มีผ่อนแรงจะบอกก่อน

"ยัยตัวแสบ มานี้อย่าหวังว่าคืนนี้ฉันจะอ้อมแรงนะ กล้ามากที่ถีบ อกฉัน" ริวขบกรามแน่นด้วยความโกรธจัด แม่ง เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ไหนบ้าเลือดได้เท่าเธอ เจนิสยัยบ้าเขาประเมินเธอต่ำไป ผู้หญิงบ้าที่ไหนถีบมาทีแทบตกเตียง

เมื่อเป็นเช่นนั่นร่างสูงไม่รู้ช้า คอนดอมอะไรแม่ง ก็ไม่คิดจะใส่หรือป้องกันแล้ว เจนิสทำให้โกรธและโมโหจนเลือดขึ้นมา

ริวล็อคมือคนตัวเล็กใต้ร่าง ยิ่งเจนิสดิ้นเขานั่นยิ่งเห็นไปถึงรอยแยกสามเหลี่ยม วันนี้เขาจะกระแทกเธอให้ตายกันไปข้างหนึ่ง