คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 44

ด้านเจนิสหลังจากที่ร่างบางลงจากรถสปอร์ตคันหรูของริกที่ริวนั่นเป็นคนขับมาส่งเธอยังหน้าตึกคณะแล้วนั้น และตอนนี้มีสายตาของรุ่นน้องและเหล่าเพื่อนๆ พี่ๆ ร่วมคณะที่อยู่บริเวรนี้นั้นสายตาจับจ้องมายังร่างบางกระโปรงพลีทยาวที่เดินเข้าตึกคณะ

"แก่ เมื่อกี้รถที่วิ่งมาจอดที่หน้าคณะ รถของพี่ริกคณะวิศวะใช่ปะ แกเห็นไหมว่าน้องเจนิส ปีสองลงจากรถของพี่ริก" รุ่นพี่ปีสามคุยกันขณะที่ร่างบางนั้นกำลังเดินเข้าตึก

หึ...นี้พวกเขาเมาท์กันระยะเผาขนเลยงั้นเหรอ ฉันที่ถูกนินทาระยะประชิดถึงกับขนลุก แต่นั้นก็รีบเดินสาวเท้าหนีคนพวกนั้น เพราะไม่อยากตกเป็นขี้ปากของใคร

แต่ขณะที่เดินมาถึงหน้าห้องที่เรียนกำลังจะเข้านั้น กับโดนฝ่ามือของใครบางคนที่กระชากมา ร่างบางที่โดนกระชากถึงกับชะงักที่หันไปต่อว่าเพื่อนทันที

"แซมมี่ แกนี้อะไรกัน" เจนิสมองค้อนให้กับแซมมี่และสองสาวที่ดึงร่างบางนั้นออกมายืนคุยที่บันไดทางหนีไฟ

"เล่ามา แกกับพี่ริวมาด้วยกันได้ไง" เมื่อต่อหน้าเธอทั้งสามสาวถึงกับคาดคลั้นถามมาทันที ไม่ทันจะถึงห้องเรียน

"ข่าวเร็วมาก พวกแกทราบได้ไง" แต่นั้นเจนิสกับถามเพื่อนกลับ ด้วยท่าทีสงสัย

"ยัยน้ำฟ้าสิ ส่งเข้าไลน์กลุ่มรายงานพวกเรา" ยัยน้ำอุ่นไม่พูดเปล่าพร้อมยื่นสมาร์ตโฟนของนางมาให้ฉันดู

"ตายจริง...นี้ฉันถูกแอบถ่ายภาพงั้นเหรอ" เจนิสเอ่ยมาด้วยสีหน้าคิดหนัก

"ก็เออนะสิ ฉันจะบอกให้นะ พวกยัยน้ำฟ้าคลั่งไคล้กลุ่มพวกพี่ริวมากๆ ซะพวกนางรู้ทุกเรื่อง" ยัยเฟย์เอ่ยมาฉันถึงกับใจเต้นตุบตับขึ้นมาทันที

"ฉันว่านะ ตอนนี้ข่าวแกกับพี่ริวนะ คงดังไปทั่วทั้ง มอ.B แล้วแหละ แกดูนี้สิ ทั้งกลุ่มไลน์และเพจมหาลัย คอมเม้นท์กันให้แชด หนักกว่าพี่ริวกับอีพี่แป้งของแกเมื่อวันก่อนอีก" ยัยแซมมี่เอ่ยกับฉันมา

#ใครกันคือตัวจริงของพี่ริวกัน #รถที่วิ่งมาหน้าตึกบริหารรถพี่ริกแต่พี่ริวเป็นคนขับฉันเห็นหน้าคนขับชัดมาก #วันก่อนพี่เจนิสกับพี่ริวไปทานข้าวด้วยกันที่หลังมอ #เออ บวกหนึ่งเลยคะวันนี้เมื่อตอนสิบเอ็ดโมงก็เจอมาด้วยกันที่หน้ามอ #พี่เจนิสเลิกกับพี่เลย์แล้วเหรอ นี้คือพวกคอมเมนท์มากมายที่อยากรู้เรื่องของฉัน

"เออ เป็นแฟนคนดังก็แบบนี้แหละแก อยู่ๆ แกก็กลายเป็นคนดังไปซะแล้ว" ยัยน้ำอุ่นเอ่ยมาพร้อมกับยกยิ้มให้กับฉัน

"แฟนไรของแก ไม่ไช่ซะหน่อย" ฉันปฎิเสธเพื่อนไป

"นี้แกกับพี่ริวไม่ใช่แฟนกันหรอกเหรอ" ยัยแซมมี่ถามฉันเช่นกัน

"ไม่อะ เขาไม่ได้ขอคบฉัน" เจนิสเอ่ยเสียงเรียบ

"เอากันยัง" แต่นั้นกับเป็นเฟย์ที่เอ่ยถามขึ้นมา เจนิสใบหน้าสวยถึงกับชะงักไปทันที

"ล้อเล่นนะ" เฟย์ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ให้กับเพื่อน คำว่าล้อเล่นของยัยเฟย์แต่ทำเอาฉันถึงกับสะอึกขึ้นมาทันที และตอนนี้ไม่ใช่แค่พวกเพื่อนๆ ของฉันหรอกนะที่สงสัยเรื่องฉันและพี่ริว รวมถึงเพื่อนๆ ในคลาสที่พวกเราเรียนด้วยกัน ร่างบางเดินเข้ามาในห้อง เรียนพร้อมกับสามสาว สายตาทุกคู่จับจ้องมาทีฉัน ราวกับฉันเป็นดาราท่านหนึ่งที่คอยตอบคำถามนักข่าว

แต่นั้นโชคดีหน่อยที่มีคนคอยกันพวกเพื่อนๆ กลุ่มอื่นให้ฉัน ก็คือยัยแซมมี่นั่นเอง จนกระทั้งชั่วโมงเรียนในช่วงบ่ายผ่านพ้นไป ขณะที่ฉันกำลังจะออกจากห้องวันนี้กลุ่มฉันส่งงานช้าสุด เลยเป็นพวกเราทั้งสี่คนที่ออกจากห้องกลุ่มสุดท้าย

"ฉันขอบใจแกมากนะ ที่ช่วยกันเพื่อนๆ ไม่ให้ถามเรื่องฉัน" ฉันเอ่ยกับพวกยัยแซมมี่

"เออ น๊า พวกฉันไม่ยอมให้คนอื่นรุมแกหรอกน๊า ถ้ามีฉันอยู่ด้วยแกสบายใจได้เลย ฉันเนี้ยจะเป็นไม้กันหมาให้แกเอง" ยัยแซมมี่เอ่ยมา ฉันถึงกับยกยิ้มให้กับเพื่อนและรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

2 ชั่วโมงก่อนหน้านี้

ด้านแป้งขณะที่ร่างบางนั่งเมาท์มอยทานขนมและผลไม้ในช่วงเวลาพักรอเรียนชั่วโมงถัดไปกับเพื่อนๆ ของเธอนั้น

"แก พวกแกเห็นภาพนี้ยัง" นิสา ยกสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาพร้อมกับเปิดภาพของริวและเจนิสนั้นให้กับเพื่อนๆ ของเธอนั้นได้ดูกัน

ด้านแป้งที่เห็นภาพพวกนั้นชัดเต็มสองตา แป้งหยิบสมาร์ตโฟนของนิสาขึ้นมาเปิดดู และเลื่อนไปอีกสองภาพ มือเรียวบางถึงกับสั่นระริกขึ้นมาด้วยความโกรธเคียงน้องสาวต่างสายเลือด ใบหน้าสวยถึงกับซีดเผือกขึ้นมาทันที

"ไหนแกบอกว่า ริวกำลังตามจีบแกไง" ด้านนิสาที่เห็นสีหน้าของแป้งถึงกับเอ่ยถาม