คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 55

เจนิสเสมองใบหน้าของคนใจร้ายทั้งโกรธและโมโห

"ตบติ ถ้าอยากตบฉันมากนักก็ เอาเลย" ร่างสูงเอ่ยมาเสียงแข็งพร้อมกับกดทับคนตัวเล็กลงกับรถด้วยแรงของตน ร่างสูงจ้องมองเจนิสมาอย่างลอยหน้าลอยตา

ด้านเลย์ที่เดินออกมาเพื่อหวังจะคุยและเข้าหากเจนิสนั้น เพียงแค่ไม่กี่นาทีเขากับตามเธอไม่ทัน

"หายไปไหนของเธอนะเจนิส" เลย์เอ่ยพึมพำขึ้นมาขณะที่เดินมายังลานจอดรถ และสายตากับเหลือบไปเจอรถยนต์ของแซมมี่ที่ยังคงจอดอยู่ ซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากรถสปอร์ตคันหรูของริวมากนัก

" เจ...เจนิส" เมื่อเห็นตรงจุดนั้นมีเงาตะขุบ เลย์ก็เอ่ยเสียงเรียกเจนิสดังขึ้นมา เมื่อเห็นว่าไม่ใช่เจนิส เลย์จึงหันหลังกลับทางเดิม

ด้านริวที่เห็นเลย์นั้นเดินออกมาตามเจนิส จากที่โกรธและเดือดอยู่แล้วร่างสูงโกรธและเดือดจัดถึงกับเลือดขึ้นหน้า ที่กำลังเข้าใจคิดว่าเจนิสและเลย์นั้นนัดออกมาเจอกัน ริวถึงกับขบกรามแน่นด้วยความโกรธจัด

"บอกฉันมาสิว่าเธอนัดกับไอ้ห่านั้น เธอเป็นชู้กับมันบอกฉันมา" ริวเอ่ยน้ำเสียงรอดไรฟันมาด้วยท่าทีเดือดจัด แค่ห่างเขาไม่กี่วันนิกล้านัดกับมันงั้นเหรอ มือหนากดแขนเล็กล็อคเอาไว้แน่น เจนิสเขาบีบแขนฉันเจ็บถึงกับน้ำตาคลอเบ้า ตอนนี้เขาน่ากลัวมากๆ แบบที่ฉันไม่เคยเจอ

"เป็นชู้อะไร ใครกันที่ทำตัวแบบนั้น แฟนก็ไม่ใช่จู่ๆ ก็กล่าวหา และยัดเยียดคำว่าชู้ให้กับฉันชะที" เจนิสวนริวกลับอย่างไม่ยอมให้ริวนั่นมาว่าเธออยู่ฝ่ายเดียว

"สถานะที่ไม่ชัดเจน และพี่ยังเอาแต่ต่อว่าฉัน พี่ทำกับฉันราวกับเป็นคนโง่ ที่รอเวลาให้พี่มาหาฉันงั้นเหรอ ถ้าพี่ลังเลกับฉันอยู่แบบนี้ก็ออกไปจากชีวิตฉันเถอะ" เจนิสเอ่ยออกมากับสิ่งที่อยู่ในใจที่เธออัดอั้นมันมากนานตั้งแต่ที่เธอนั่นเมาและพลาดมีอะไรกับเขา

ริวได้ยินเช่นนั้นถึงกับชะงัก แต่นั้นใช่ว่าเขาจะยอมรับ

"ฉันไม่ใช่แฟนแล้วไง เธอเอากับฉันข้ามขั้นเกินคำว่าแฟนไปแล้ว" ริวเอ่ยน้ำเสียงรอดไรฟันออกมา พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของเจนิส ยิ่งเจนิส บอกให้ปล่อย ริวกับบีบแขนเล็กหนักมากขึ้น จนร่างบางถึงกับนิ้วหน้าขึ้นมาด้วยความเจ็บ

"เธอนัดกับไอ้เชี้ยนั้นใช่ไหม ตอบฉันมาสิ" ริวถามมาด้วยความโมโห

"ปล่อยนะพี่ริว ฉันบอกให้ปล่อย ฉันไม่ได้นัดใครมาทั้งนั่น" คนหูตาปิดก็ยังไม่คิดจะเชื่อเธอเลยซักนิด แต่นั้นมันกับยิ่งทำให้เจนิสนั่นรู้สึกเจ็บใจ

"ฉันไม่เชื่อ ก็เห็นอยู่เต็มตาว่ามันมาตามเธอ" ริวขบกรามแน่นด้วยความโกรธและหัวเสียสุดๆ

"ต่อหน้าฉัน ขนาดนี้แล้วเธอยังกล้าปฎิเสธฉันอีกหรอ เธอกล้ามากนะเจนิส ที่เล่นลับหลังฉันเป็นชูกับมัน" ร่างสูงยังคงพ้นวาจาอันน่ารังเกลียดปรักปรำคนตัวเล็กไม่มีท่าทีจะหยุด ด้านเจนิสความอดทนในตัวของฉันมันมีจำกัดอยู่เช่นกัน พอกันที

"เพี้ยะ" เจนิสฟาดฝ่ามือเข้ากับใบหน้าของคนริวด้วยความแรง ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับหันไปตามแรงตบ ถึงกับเลือดซึมนิดๆ ที่มุมปาก ฝ่ามือเช็ดเลือดออกที่มุมปาก จากที่เมากรึบๆ โดนคนมือหนักอย่างเจนิสตบเข้าที่ใบหน้า

ร่างสูงถึงกับสะลัดหัว ส่างเมาขึ้นมาทันที อ่า..เจ็บชิบ กล้ามากที่ตบหน้าเขา เคยแหกไปครั้งนึ่งแต่ก็ไม่คิดจะจำ ไม่ได้จับกดมาหลายวันพยศเก่งชิบหาย ริวจ้องมองเจนิสด้วยสายตาดุดัน

"สารเลว " คำพูดของเจนิสราวกับน้ำมันเชื้อเพลิงที่สาดใส่เข้ากองไฟที่ร้อนเดือดระอุภายในจิตใจของริว

"เออ ฉันมันคนเลว จะเลวแค่ไหน แต่ก็ผัวเธอ และไม่มีวันที่ฉันจะปล่อยให้เธอไปสมสุขกับไอ้ตัวเหี้ยหน้าไหนทั้งนั้น " ในเมื่อเห็นว่าเขาเลวแล้วแม่งกับเจนิสก็อย่าหวังเป็นคนดีเลย เลวให้สุด ความอดทนของริวถึงกับขาดลงทันที ความหึงหวงเมื่อเขามาครอบงำ ร่างสูงก็ไม่รีรอ

"เก่งนักกับผัว ใครจะปล่อยให้เธอมายืนตบและเถียงฉอดๆ ละวะ"

!! แก๊ก !! ฝ่ามือหนากดเปิดประตูพร้อมกับดันเจนิสเขาไปในรถด้วยความแรง

" กรี๊ด ปล่อยนะ" จากนั้นคนใจร้ายก็ตามขึ้นมาคร่อมร่างคนตัวเล็กเอาไว้ไม่ให้หนีตน ริวจ้องมองเจนิสที่ถีบเข้าที่หน้าอกเขามา ด้วยท่าทีที่โกรธจัด แม่ง ถีบจุกชิบหาย

"นี้มันในรถ พี่อย่าทำอะไรบ้าๆ นะพี่ริว" เจนิสเอ่ยพร้อมกับจ้องมองคนใจร้ายที่โน้มใบหน้าเข้าหาเธอด้วยความโกรธและโมโห