คนเสเพล นิยาย บท 56

"อือ ดิน" ทอรุ้งกำลังจะขยับออกเมื่อเขาคุกเข่าลงตรงหน้า แต่ถูกมือหนาโอบสะโพกล็อคไว้ก่อน

"จะถอยไปไหนขอชื่นใจหน่อยสิ"

"จะชื่นใจอะไรตรงนี้ไฟก็ไม่ปิด"

"ปิดแล้วจะเห็นเหรอ" ว่าแล้วใบหน้าคมก็ซุกลงไปที่น้องสาว ของคนร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้า

นิ้วแกร่งคลี่สองกลีบออกจากกัน แล้วส่งเรียวลิ้นเข้าไปเพื่อทักทายความน่ารักที่อยู่ตรงหน้า

"ดิน อื้อออ"

"แยกขาออกหน่อยสิ"

"ไปที่เตียงไม่ดีกว่าเหรอ" ทอรุ้งกลัวว่าถ้าอยู่ในท่านี้เขาจะสังเกตเห็นรอย เพราะไฟห้องเปิดสว่าง

และเหมือนดินจะรู้ว่าเธอกำลังเป็นกังวลเรื่องอะไรอยู่ "ยังเจ็บอยู่ไหม" มือหนาลูบแผลเป็นที่ยังคงทิ้งร่องรอยไว้ให้เห็นอยู่

"ไม่เจ็บแล้ว แต่จะจับทำไม" มันคือแผลเป็นที่เธอผ่าลูกออก คุณหมอบอกว่ามันจะค่อยๆ จางไป ในปีแรกยังคงจะเห็นร่องรอยอยู่

ชายหนุ่มลุกพร้อมกับช้อนร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้น

"จะอุ้มทำไม แค่นี้ฉันเดินเองได้" หญิงสาวรีบโอบต้นคอของเขาไว้เพราะกลัวตก

แต่ดินไม่ตอบ พอวางร่างของเธอลงที่เตียง ชายหนุ่มก็เดินไปปิดไฟพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วก็ค่อยๆ คลานเข่าขึ้นเตียง

มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกันพร้อมกับชันเข่าขึ้น ใบหน้าคมโน้มลงไปใต้หว่างขา

"อ๊อย อืออ " สะโพกงามเด้งขึ้นรับลิ้นสากนั้น เธอไม่ปฏิเสธที่เขาจะใช้ลิ้นกับมัน "อ่ะ อ่ะ อื้ออ" เสียงครางเริ่มดังขึ้นพร้อมกับเรียวลิ้นอุ่นที่ตวัดวนรอบปลายยอดเม็ดที่ไวต่อความรู้สึก

"หวานจัง" ที่เขาชมว่าหวานเพราะอยากจะกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้มากขึ้น ยิ่งได้ฟังเสียงครางกระเส่าแล้ว มันยิ่งทำให้เลือดในกายชายหนุ่มเพิ่มสูงขึ้น "ขออีกนิดนะ" ว่าแล้วใบหน้าคมก็ซุกลงไปที่เดิม พร้อมกับนิ้วแกร่งที่แทรกเข้าไปในร่อง

"อ๊อย..พะ..พอแล้ว" ถ้าเขายังคงมัววุ่นอยู่กับตรงนั้น มีหวังเธอคงทนไม่ไหวแน่

"กำลังอร่อยเลย จะรีบพอไปไหน" ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาพูดในขณะที่นิ้วของเขายังคงขยับไม่ได้หยุดหย่อน เพราะเห็นใบหน้าที่บิดเบี้ยวของอีกฝ่ายแล้วมันทำให้เขาพึงพอใจ

"ดิน..รุ้ง..อื้อ" ร่องคับแคบของเธอเริ่มบีบรัดตัวหนักหน่วงขึ้น

"อยากได้แล้วเหรอ ขอก่อนสิ" ขณะที่พูดเขาก็ยังคงขยับนิ้ววนอยู่รอบเม็ดเสียว

ถึงแม้อารมณ์ของเธอจะไม่คงที่แล้ว แต่ความอายก็ยังคงมีอยู่จะให้ขอได้ยังไง

"ไม่ขอใช่ไหม ถ้างั้นต่อนะ" เขาหมายถึงว่าเขาจะลงลิ้นต่อ ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมาอีกครั้ง

"ดิน รุ้งไม่ไหวแล้ว อ๊อยย" เสียงพูดที่กระเส่ามันยั่วยวนชายหนุ่มมาก

"ทนไม่ไหวแล้วโว้ย" คนที่อดทนไม่ไหวกลับเป็นเขาเอง คิดว่าจะแกล้งต่ออีกสักหน่อย ..ร่างหนารีบขยับขึ้นมา "อ้าาา ซี๊ดดด" ดินไม่รอช้าที่จะส่งความเป็นชายของตัวเองเข้าไป

"อื้อ อื้อ" เสียงครางกระเส่าเริ่มดังขึ้น มือเรียวเกาะร่างหนาไว้แน่นในขณะที่เขากำลังโยกสะโพกขึ้นลง

"เสียวจัง อ้าา รุ้งจ๋าา" ชื่อของเธอเล็ดลอดออกมาแทบจะทุกช่วงที่เขาส่งเสียง

"อ๊อย ดินเบาๆ ก่อน"

"เบาไม่ได้แล้วว"

"อื้อออ" ที่เธอบอกเขาเบาๆ เพราะใกล้จะถึง แต่ดินกลับไม่เบา เขาก็ใกล้แล้วเช่นกัน มือเรียวจิกร่างหนาไว้แน่น เพราะตอนนี้ความเสียวของเธอกำลังถึงจุดสุดยอด แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้หยุดที่จะกระแทกเพราะเขาก็.. "อ้าาาซี๊ดดดด"

ตุ๊บ!

"โอ๊ย จะตีทำไม"

"แล้วนายปล่อยเข้ามาข้างในทำไมล่ะ"

"ก็มันเสียวดีนี่"

"เสียวแต่นายน่ะสิ ไปซื้อยาคุมเลยนะ" เพราะวันนั้นไม่ได้ซื้อยามาเผื่อด้วย

"ใครเขาจะให้กินยาคุมอีกล่ะ"

"ไม่คุมก็ท้องป่องน่ะสิ"

"ป่องก็ป่องไปสิ"

"ไม่เอา เดี๋ยวไม่สวย"

"จะสวยไปให้ใครเห็นนักหนา"

"ดิน!" เพิ่งจะได้แต่งตัวสวยแค่ไม่กี่เดือน ถ้าท้องโย้ขึ้นมาอีกล่ะ..ที่เธอสวยไม่คิดจะสวยให้ใครดูหรอก ก็แต่งให้เขานั่นแหละดู

ทันใดนั้นหญิงสาวก็นึกอะไรขึ้นมาได้ "นายอย่าลืมสิว่าฉันผ่าคลอด ไม่รู้ว่าคุณหมอจะให้ท้องได้อีกตอนไหน" เพราะเธอเพิ่งจะคลอดฟ้าใสได้หนึ่งปีเอง

"เรื่องนั้นเดี๋ยวพาไปปรึกษาคุณหมอดู แต่ตอนนี้ขออีกนะ"

"อ๊อย! อื้อออ ดิน"

"จ๋าา อ๊าาา เสียวจังเลยรุ้ง" สิ่งที่เชื่อมต่อกันยังไม่ถูกถอดออกเลยด้วยซ้ำ ดินก็เริ่มครั้งที่สองต่อ

เช้าวันต่อมา

"รุ้งไม่ไปทำงานเหรอลูก" เดือนเห็นว่ามันสายแล้วแต่ลูกสาวยังไม่ได้ออกจากห้องเลย

"ดินไม่ให้ไปทำงานแล้วค่ะแม่"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คนเสเพล