คนเสเพล นิยาย บท 1

"ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าเธอท้อง"

"เรื่องนั้นนายไม่ต้องกังวลหรอก และนายก็ไม่ต้องรับผิดชอบเด็กคนนี้ด้วย"

"ทำไม? ก็ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกของฉัน"

"ทำไมงั้นเหรอ ฉันว่านายรู้ดียิ่งกว่าใคร"

สายตาคมมองจ้องใบหน้าของหญิงสาวแบบสงสัยว่าเธอกำลังจะพูดอะไรต่อ

"ขนาดจังหวะเต้นหัวใจของนายยังดังออกมาเป็นชื่อผู้หญิงคนนั้น แล้วนายจะให้ฉันกับลูกไปแทรกอยู่ตรงไหน"