ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 107

จากนั้นไม่นาน เชอร์รีนก็ได้สติกลับคืนมา เธอเดินไปที่ห้องครัว และทำซุปไก่มันฝรั่ง จากนั้นก็นั่งทานอยู่บนโต๊ะอาหาร เห็นเขาเป็นคนที่ไร้ตัวตนอีกครั้ง

ออกัสดื่มน้ำอุ่นต่อไปไม่ไหวแล้ว ความเย็นชาและเฉยเมยของเธอได้กลับคืนมาอีกครั้งในทันที

อารมณ์เบิกบานก็ได้ถูกเมฆหมอกปกคลุมภายในชั่วพริบตา ดวงตาลึกล้ำของเขาจ้องเขม็งไปที่แผ่นหลังของเธอ: “คุณเชอร์รีน พวกเรามาคุณกันหน่อย”

ทานซุปร้อน ๆ ลงไป แม้แต่มือและเท้าก็พลอยอุ่นขึ้นมาด้วย เธอเงยหน้า มองดูเขา และกล่าวทีละคำอย่างเน้นย้ำ

“คุณออกัสต้องการคุยอะไรกับฉันเหรอคะ?

หรือว่าจะจัดการความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราสามคนให้จบสิ้น? ในเมื่อไม่ยอมอย่า เช่นนั้นความหมายของคุณออกัสก็คือรักษาสภาพอย่างปัจจุบันนี้เอาไว้ สภาพอย่างปัจจุบันที่ว่าหมายถึงอะไร นั่นก็คือการแต่งงานระหว่างพวกเราเป็นเพียงแค่ข้อตกลงสินะ

คุณออกัสมีสิทธิ์ที่จะมาก้าวก่ายเรื่องของฉัน แต่ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะไปก้าวก่ายเรื่องของคุณออกัส ในเมื่อเป็นแบบนี้ เช่นนั้นก็ไม่มีอะไรจำเป็นต้องคุยกันอีก ไม่ใช่เหรอคะ?”

ออกัสหรี่ตาแน่น เขาพบว่า คุณหญิงเชอร์รีนไม่ได้ฉลาดอย่างธรรมดา แถมยังมักจะพูดแทงใจดำอย่างตรงจุด

“นอกเสียจากว่าคุณออกัสจะตัดสินใจอย่างสิ้นเชิงแล้ว ตัดสินใจที่จะหย่ากับฉัน หรือตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยกันกับเธอ แบบนี้ พวกเราถึงมีความจำเป็นที่จะต้องคุยกัน อีกอย่างในตอนที่คุณออกัสบอกว่าอยากจะคุยกับฉัน คุณคิดดีแล้วหรือยังว่าจะคุยกับฉันเรื่องอะไร? คงจะไม่ใช่เพราะทนไม่ไหวกับสีหน้าและท่าทางของฉันในตอนนี้ ดังนั้น ถึงคิดอยากจะคุยกับฉันขึ้นมาชั่วขณะหรอก ใช่ไหม?”

เขาคนนี้ถึงแม้ค่อนข้างจะลึกล้ำ ทำให้คนคาดเดาไม่ได้ราวกับหลุมที่มองไม่เห็นก้น แต่ฟังคำพูดในหลายวันมานี้ของเขา เธอก็พอจะเดาออกได้บ้าง

คุณชายใหญ่ของตระกูลสิริไพบูรณ์ที่มีเชื่อเสียงโด่งดังในเมืองs มีเมื่อไหร่กันที่คนอื่นไม่เยินยอ ประจบประแจง เลียแข้งเลียขาเขา?

แต่เธอกลับเย็นชาต่อเขาติดต่อกันอยู่หลายครั้ง เป็นธรรมดาที่คุณชายใหญ่ออกัสจะทนไม่ได้

เขาขมวดคิ้วทั้งสองข้าง ออกัสชำเลืองตามองเธอ สายตาสามารถมองเห็นเงาสะท้อนของตัวเองจากนัยน์ตาดำสนิทของเธอ

ในเวลานี้ ซุปไก่มันฝรั่งถ้วยนั้นก็ได้ถูกทานจนมาถึงก้นถ้วย เชอร์รีนลุกขึ้น และวางถ้วยเอาไว้ตรงนั้น แล้วไปแปรงฟันในห้องน้ำ

จากนั้นไม่นาน ก็เดินออกมา กวาดสายตาผ่านร่างของเขา: “ถ้าคุณออกัสก็อยากทานซุปเหมือนกัน งั้นก็รบกวนล้างถ้วยช้อนเอง แล้วตัดเอาซุป ฉันเหนื่อยแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนล่ะ”

การแต่งงานในครั้งนี้จะสิ้นสุดลงไม่ได้ เธอคงไม่อาจพูดจาเย็นชากับเขาในทุก ๆ วันได้ แบบนี้ นับเป็นการทำลายอารมณ์ของตัวเองเท่า เปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์ ให้เรื่องราวดำเนินไปอย่างอิสระ

ในท้องของเธอยังมีทารกอยู่ หมอบอกว่าให้เธอรักษาอารมณ์ที่มีความสุขเอาไว้ แบบนี้ไม่เพียงดีต่อเธอ และยังดีต่อเด็กด้วย

เมื่อพูดจบ เธอก็เข้าไปในห้องนอน ขึ้นเตียง แล้วพักผ่อน

ออกัสเหลือบมองเงาร่างของเธอหายไป แต่คำพูดที่เธอทิ้งเอาไว้นั้น กลับทำให้เขารู้สึกดีเป็นพิเศษ รู้สึกสบายตั้งแต่หัวจรดเท้า

เดินเข้าไปในห้องครัว ล้างถ้วยที่เธอใช้จนสะอาด และตักซุปออกมาถ้วยหนึ่ง

ซุปนั้นข้นข้างจะจืด และเปรี้ยวเล็กน้อย แต่ทานแล้วรู้สึกสดชื่น สำหรับอาหารที่เธอทำ เหมือนว่านับวันเขาจะเคยชินขึ้นมาเรื่อย ๆ

เครื่องทำความร้อนภายในห้องรับแขกยังไม่ทันอุ่นสักเท่าไหร่ ยังคงมีความเหน็บหนาวอยู่เหมือนเดิม เขามองผ่านห้องนั่งเล่น สายตาหยุดลงที่ประตูห้องนั่งเล่นอย่างช้า ๆ ดวงตาของออกัสขยับเล็กน้อย ร่างสูงโปร่งเดินไปทางประตู เพียงแต่ว่าฝีเท้านั้นเบามาก เหมือนกลัวว่าจะทำให้เธอตื่น

เชอร์รีนที่อยู่บนเตียงในตอนนี้ได้หลับอย่างสนิท นับจากที่เธอได้ตั้งครรภ์ เธอก็ง่วงนอนเป็นพิเศษ ตอนกลางคืนนอนเร็ว พอตอนเช้านอนยังไงก็นอนไม่พอ

เขาเดินเบา ๆ ออกัสยืนอยู่ที่ข้างเตียง และจ้องมองดูเธอ เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

ใบหน้าที่ใหญ่พอ ๆ กับฝ่ามือ ขาวอมชมพู ดูสงบเสงี่ยมรีบร้อย แต่กลับดื้อรั้นแบบนั้น ทันทีที่เอ่ยปาก กลับช่างพูดช่างจา

นอกจากนี้แล้ว เมื่อมีอารมณ์ขึ้นมา ก็เย็นชา แม้แต่มองยังไม่มองคุณเลยสักนิดติดต่อกันหลายวัน ยิ่งไม่ต้องคิดว่าจะคุยกับคุณเลย มันทำให้คนเคียดแค้นจริง ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้