ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 137

หญิงชรากลับเข้าใจ“ปกติออกัสก็ไม่ค่อยชอบถ่ายรูปอยู่แล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าจะไม่ได้ถ่ายรูปแต่งงานเลยสักใบ ยายผิดหวังมาก ใช่แล้ว พวกหนูยังไม่ได้ไปฮันนีมูนใช่ไหม ยายช่วยพวกหนูเลือกไว้แล้ว อีกสักสองสามวัน พวกหนูไปฮันนีมูนกันเถอะ ถือโอกาสที่ตอนนี้ดอกไม้บาน เวลาเหมาะเจาะ ……”

“ไม่จำเป็นค่ะ” ทันใดนั้น เธอเอ่ยปากปฏิเสธอย่างแรงกล้า จากนั้นก็รับรู้ว่าตัวเองใช้น้ำเสียงแข็งกระด้างเกินไป เอ่ยอีกครั้งว่า “ช่วงนี้เขากำลังยุ่งอยู่ค่ะ หนูก็ยุ่งมาก ดังนั้น ช่างเถอะค่ะ……”

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังสนทนากันอยู่นั้น ออกัสที่พับเสื้อคลุมไว้ที่แขนก้าวเท้ายาวเข้ามา “ช่างเถอะอะไร?”

หญิงชรากวาดสายตามองเขาอย่างไม่พอใจเล็กน้อย“ทำไมกลับดึกอย่างนี้ ปล่อยให้ผู้หญิงท้องโตอยู่ในบ้าน แกไม่เป็นห่วงบ้างเหรอ?”

ออกัสย่นคิ้วพลันปรายตามองเธอ ทว่าเธอกลับเบือนหน้าหลบสายตาเขา

“ตอนนี้เธอท้องสี่เดือนแล้ว ท้องก็โตขึ้นมาแล้ว หลานปล่อยให้เธออยู่บ้านคนเดียว พื้นก็ออกจากลื่น เธอหกล้มแล้วจะทำยังไง?”

หญิงชราทำหน้าจริงจัง เริ่มสั่งสอนอย่างเข้มงวด“คนท้องกับคนทั่วไปไม่เหมือนกัน เคลื่อนไหวลำบากกว่า หากท้องโตๆล้มขึ้นมา หลานคิดว่าจะลุกขึ้นยืนได้ง่ายๆเหรอ?หากรุนแรงก็จะกลายเป็นหนึ่งศพสองวิญญาณ หลานเข้าใจไหม?”

“เรื่องนี้ผมสะเพร่าจริง ๆ ครับ วันหลังผมจะใส่ใจครับ หัวหน้ามัทนาอย่าโกรธเลยครับ......”

ออกัสก้าวเท้ายาวตรงเข้าไป ร่างกายสูงโปร่งหย่อนตัวนั่งบนโซฟา จากนั้นก็ใช้มือใหญ่นวดหลังคุณยายมัทนา

ตอนนี้คุณยายมัทนาหายโกรธลงแล้ว ท่านรู้ว่า ตอนออกัสอยู่ต่อหน้าคนอื่น มักจะเย็นชา หยิ่งผยอง ซึ่งในความเย็นชายังเจือความเหินห่างหลายส่วน มีเพียงอยู่ต่อหน้าท่านถึงจะทำแบบนี้

แล้วจะไม่ให้ท่านรักหลานชายคนนี้ได้ยังไงไหว?

เขาเป็นคนที่ท่านภาคภูมิใจเสมอมา ขอแค่เอ่ยถึงเขา ใบหน้าที่มีรอยเหี่ยวย่นก็จะมีรอยยิ้มผลิบาน มีใครบ้างที่ไม่อิจฉาท่านที่มีหลานชายแบบนี้?

คุณยายมัทนาตบหลังมือเขาเบาๆ พลางกล่าวว่า“คำพูดแบบนี้หลานไม่ควรพูดกับยาย แต่ควรพูดกับคุณหญิงเชอร์รีน คนที่ตั้งท้องลูกของหลานสิบเดือนคือเธอ ไม่ใช่ยายแก่อย่างยาย”

ส่วนลึกของดวงตาออกัสเผยความสว่างไสว ทันใดนั้นก้นบึ้งหัวใจก็ใจอ่อน หันไปมองร่างบอบบาง พร้อมกับกล่าวเสียงแหบว่า “ขอโทษด้วยคุณหญิงเชอร์รีน แล้วก็.......ลำบากคุณแล้ว”

ร่างบอบบางชะงักชั่ววูบ ทว่าก็เป็นเพียงเวลาชั่ววูบเท่านั้น ต่อมา เชอร์รีนก็กลับมาเป็นปกติ ทว่านัยน์ตากลับคล้ายแสงจันทราที่เย็นเยียบ

หากพูดก่อนเรื่องพวกนี้จะเกิดขึ้น เธอก็อาจจะยิ่งไหวหวั่น ซาบซึ้งกินใจ ลุ่มหลงเสน่ห์ของเขา

ทว่าตอนนี้ เธอกลับอยากหัวเราะอย่างแดกดันเหลือเกิน เขาพึ่งไปหาผู้หญิงในดวงใจมาแล้วพูดจาหยอดคำหวานกับเธอ ไม่รู้ว่าใช้ความรู้สึกแบบไหนพูดออกมา?

ยังมีอีก เมื่อครู่ที่เธอชะงัก ไม่ใช่เป็นเพราะถ้อยคำที่เขาเอ่ย แต่เป็นเพราะเธอทำให้ผู้หญิงที่เขารักล้มจนบาดเจ็บ ซึ่งเขาไม่ได้ตัดพ้อต่อว่า คงเป็นเพราะอยู่ต่อหน้าคุณย่ามัทนาสินะ?

“อย่างนี้ก็ดี เวลาผู้หญิงท้องจะลำบากมาก การดูแลคนท้อง คือหน้าที่ผู้ชายอย่างพวกหลานนะ”

หญิงชรายิ้มชื่นมื่นอย่างพอใจ

“ยายดูในบ้านแล้วไม่เห็นรูปแต่งงานของหลานกับเชอร์รีนเลย ยังไม่ได้ถ่ายสิท่า ยังมีอีก ยายจำได้ว่าตอนพวกหลานไปเมืองบีเจบอกว่าจะถือโอกาสฮันนีมูนด้วย ตอนนั้นหลานอยู่เมืองบีเจไม่ถึงสามวันก็ทิ้งเชอร์รีนไว้คนเดียว ไม่ถือว่าฮันนีมูนนะ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง