ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 187

ความทรงจำที่แตกสลายค่อยๆ ประกอบเข้าหากัน เธอนึกออกแล้ว แล้วก็จำได้อย่างชัดเจนด้วย

และก็เพราะว่าจำได้ เธอถึงได้โมโหตัวเองขนาดนี้ ทั้งรู้สึกโมโหและอับอาย

“ไม่ต้องให้ผมเตือนต่อแล้วเหรอ？”เขาให้คำแนะนำอย่างใจดีและเอาใจใส่ หลังจากนั้นก็พูดว่า “ตอนที่เจอกันครั้งแรก มันเป็นเพราะว่าผมเมาแล้วเข้าห้องผิด ก็เลยเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น แล้วครั้งนี้ก็เปลี่ยนกลายเป็นคุณทำผมแทน……”

นอกจากความเจ็บปวดทางร่างกายแล้ว เชอร์รีนก็รู้สึกปวดหัว เห็นได้ชัดว่ามันเป็นผลจากอาการเมาค้างเมื่อคืนนี้

ตอนนี้ เธอไม่อยากจะได้ยินคำพูดอะไรที่เอามาจากปากเขาแม้แต่คำเดียว！มันเป็นความจริง ที่สาเหตุส่วนใหญ่ของเหตุการณ์เมื่อคืนนี้มันมาจากเธอ！

ถ้าเกิดว่า เมื่อคืนเธอไม่ได้ดื่มจนเมา เรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นได้ยังไง?

เชอร์รีนเอาผ้าห่มบางๆ ห่อตัวเองไว้ ไม่ได้สนใจเขาอีก เธอค่อยๆ พยุงร่างของตัวเองไปที่ห้องน้ำ รู้สึกไม่สบายตรงระหว่างขาของตัวเองเท่าไหร่นัก

แล้วอีกอย่าง เธอนี่เป็นคนที่ดื่มเหล้าไม่ได้เลยจริงๆ ถ้าเกิดว่าดื่มเข้าไปแล้ว ก็จะเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นตลอดเวลา！

สายตาที่ลึกซึ้งมองไปที่เธอขณะที่เธอเข้าไปในห้องน้ำ ออกัสเก็บสายตาของตัวเอง กวาดสายตาไปที่พื้นนั้น ก็ขมวดคิ้วเข้าหากันในทันที แล้วก็กดโทรศัพท์โทรออก

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็รู้สึกสบายตัวขึ้นเยอะ แต่ว่าก็ยังเดินลำบากนิดหน่อย ร่างกายของเธอทั้งอ่อนแรงและเพลีย！

ตอนที่กำลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำนั้น เชอร์รีนก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอถึงพึ่งนึกขึ้นได้ว่า เธอไม่มีเสื้อผ้าที่จะสามารถสวมใส่ได้ แต่ว่าเธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ถึงแม้ว่ามันจะสกปรก แต่่ก็ไปเอามาใส่ก่อนเถอะ

แต่ว่า เมื่อเธอออกจากห้องน้ำ เธอเห็นชุดชั้นในชุดใหม่และชุดเดรสสีเขียววางอยู่ข้างเตียง

คิ้วของเธอกระตุกเล็กน้อย เธอรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนเตรียมข้าวของพวกนี้ และก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องเย่อหยิ่งอะไร เธอเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว แล้วก็เปลี่ยนใส่เสื้อฉันในกับชุดเดรส ไซซ์กำลังพอดีกับตัวเธอ

เธอเดินเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นด้วยร่างกายที่อ่อนแอ ป้าบัวได้เตรียมข้าวเช้าไว้หมดแล้ว ซารางนั่งสั่นขาที่สั้นๆทั้งสองข้างของเธอ พอเห็นว่าเธอเดินออกมา ก็เรียกด้วยเสียงหวาน “หม่ามี๊！”

เชอร์รีนตอบรับแล้วก็ค่อยๆ เดินเข้าไปหาเธอ นั่งลงข้างๆ ซาราง แล้วก็ไม่ได้สนใจผู้ชายที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่เลย

ออกัสมองมาที่เธอ หรี่ตาลง แล้วก็จ้องมอง

ชุดเดรสสีเขียว ยาวจนถึงข้อเท้า ผิวของเธอค่อนข้างขาวสวย แล้วชุดสีเขียวก็ยิ่งทำให้ผิวของเธอดูกระจ่างใสมากขึ้น ทำให้ดูใสสะอาด ตอนที่เดินเข้ามาจากระยะไกล ทำให้คนที่เห็นรู้สึกสดชื่น เปิดหูเปิดตา รอบเอวที่พอดีกับเอวของเธอทำให้เอวของเธอนั้นดูบางมากยิ่งขึ้น สง่างาม

เขาจิบกาแฟ ลูกกระเดือกที่เซ็กซี่ของเขาขยับ เขาเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับพูดด้วยความหมายที่คลุมเครือว่า “ดูเหมือนว่าขนาดจะพอดีมาก สัมผัสจากมือผมเนี่ยค่อนข้างแม่นยำเลยนะ……”

“พวกโจรและพวกวิปริต สัมผัสจากมือก็ค่อนข้างจะแม่นยำตลอดแหละ”

เชอร์รีนตอบเขาอย่างเย็นชา เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา ได้แต่ดื่มนมลงไป แล้วก็ตักโจ๊กให้ซาราง

หมายความว่า คำพูดนี้ของเธอเป็นการด่าเขาว่า ถ้าเขาไม่ใช่พวกโจร ก็เป็นคนวิปริตอย่างนั้นเหรอ?

ดวงตาของเขาขยับ แต่ว่าออกัสกลับไม่ได้รู้สึกโกรธเลยแม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้ามเขากลับอารมณ์ดีอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาจิบกาแฟลงไปและคลี่ยิ้มออกมา

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เชอร์รีนก็อุ้มซารางกลับไปที่ห้องของตัวเอง ให้ซารางเขียนหนังสือไป แล้วเธอก็พักผ่อน ร่างกายของเธอยังไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเท่าไหร่เลย