ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 188

“แต่ว่าก็น่ารังเกียจจริงๆ นั่นแหละ หลายปีนี้ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์หรือคอมพิวเตอร์ แต่ก็ยังจะใช้จดหมายแทน นี่มันแสดงให้เห็นว่าเธอมีหัวใจที่บริสุทธิ์มากเลยไม่ใช่เหรอ？”เชอร์รีนยักไหล่แล้วหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

ตอนที่ 2 คนยังคุยกันอยู่ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้น หลังจากนั้นก็เห็นหัสดินเดินเข้ามา ใบหน้าที่หล่อๆ ของเขาที่ยิ้มออกมา “ภรรยา กินข้าวเช้าหรือยัง？”

ยู่ยี่ยืนขึ้นแล้วก็ปากองจดหมายพร้อมกับสลิปธนาคารใส่หน้าเขา ร่างกายเธอสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ “ฉันต้องการคำอธิบาย หัสดิน！”

หัสดินมองลงไป แล้วสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าเห็นไม่ชัดเท่าไหร่นัก “นี่เธอค้นข้าวของฉันเหรอ？”

“ใช่”ยู่ยี่จ้องหน้าเขา แล้วก็พูดออกมา “รู้สึกว่าฉันเอาของมีค่าของนายไปโดยพลการ ก็เลยโมโหงั้นเหรอ？”

“เปล่า ฉันจะโมโหได้ยังไง ภรรยาจะค้นข้าวของสามีก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องและเหมาะสมอยู่แล้ว แล้วฉันจะโมโหได้ยังไงกัน？”หัสดินรีบเก็บสีหน้าในทันที แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ เขายื่นมือไปโอบไหล่ของยู่ยี่ ดูหวานและสนิทสนมกันผิดปกติ

ยู่ยี่สะบัดแขนของเขาออกในทันที เธอรู้สึกรังเกียจ “สลิปธนาคารนี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ทำไมนายต้องโอนเงินให้เธอด้วย หัสดิน！”

สามารถเห็นได้ชัดเจนจากสลิปธนาคารว่า หลายปีมานี้ เขาโอนเงินให้เรนนี่ทั้งหมด 4 ก้อน ถึงเงินมันจะไม่ได้มากเท่าไหร่นัก แต่มันก็มากกว่า 1 แสนขึ้นไป

ถึงแม้ว่าเชอร์รีนจะเป็นห่วงยู่ยี่ แต่ว่าเธอก็รู้ดีว่าการที่สามีภรรยาทะเลาะกัน เธออยู่ด้วยคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่นัก

เชอร์รีนลุกขึ้นแล้วก็บอกลายู่ยี่ หลังจากนั้นเธอก็หันไปมองหัสดิน “หวังว่านายจะอธิบายให้ดี อย่าให้ฉันเห็นยู่ยี่ร้องไห้ หรือว่าได้ยินเรื่องที่น่ารังเกียจอะไรออกมาจากปากของเธอ！”

พอพูดจบ เธอก็หันหลังเดินออกจากคอนโดไป พอเดินออกมาจากลิฟต์โทรศัพท์ก็ดังขึ้น องค์ชายเป็นคนโทรมา

“เชอร์รีน พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของผม คุณสามารถพาซารางออกมาด้วยได้ไหม? ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้ว ผมคิดถึงเด็กน้อยคนนั้นเหลือเกิน”

เชอร์รีนยิ้มแล้วตอบว่า “ได้สิคะ คุณนัดสถานที่มาเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาซารางไป”

หลายปีมานี้ สามารถพูดได้ว่าองค์ชายเห็นซารางเติบโตขึ้นทีละปี ทีละปี ในสายตาของซารางเขาได้กลายเป็นพ่อของเธอไปแล้วด้วยซ้ำ

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย พรุ่งนี้ต้องให้ผมไปรับคุณซารางไหม？”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันพาซารางไปเองได้ คุณไม่ต้องมาหรอก……”เชอร์รีนพูดต่อ “ถ้าเกิดว่าคุณเลือกสถานที่ได้แล้วก็โทรมาบอกฉัน เด็กน้อยนี่ก็คิดถึงคุณเหมือนกัน อืม พรุ่งนี้พวกเราจะไปให้ตรงเวลาค่ะ……”

“เออใช่สิ องค์ชาย คุณส่งเบอร์โทรศัพท์ทนายมาให้ฉันหน่อยสิ วันนี้ฉันมีเวลาพอดีเลย จะไปคุยกับเขาซะหน่อย”

ตอนนี้เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะยื่นคำร้องเปลี่ยนสิทธิ์เลี้ยงดูต่อศาล ดังนั้นก่อนเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้น เธอต้องเตรียมตัวไว้ก่อน

“โอเค เดี๋ยวผมจะส่งเบอร์ให้คนเดี๋ยวนี้”องค์ชายวางสายไป

ผ่านไปไม่กี่นาที ก็มีเสียงข้อความดังขึ้น เชอร์รีนดูทันทีว่ามีข้อความส่งมา เธอก็เปิดอ่านแล้วก็โทรไปหาเบอร์นั้นทันที

แล้วก็ประจวบเหมาะ ช่วงบ่ายวันนี้ทนายคนนั้นไม่ได้เข้าไปทำงาน หลังจากได้ยินในสิ่งที่เธอพูด ก็ตกปากรับคำ แล้วก็นัดกันที่ร้านกาแฟใกล้ๆ หลังจากรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง วีระก็เดินเข้ามาหาเธอ

ผู้ชายวัยกลางคน ดูแล้วคาดว่าอายุน่าจะประมาณ 40 กว่าปี สวมใส่เสื้อผ้าสบายๆ ใส่เสื้อแขนสั้นสีขาวและกางเกงขายาวสีดำ มันทำให้เขาดูเป็นคนมีความสามารถและเอาจริงเอาจังอยู่ไม่น้อยเลย

ทั้งสองคนนั่งคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง หัวข้อก็คือสิทธิ์การเลี้ยงดูของซารางนั่นเอง

ทนายวีระก็ไม่ได้ปิดบังเธอ เพราะว่าฝ่ายตรงข้ามคือคุณชายออกัส เขาก็เลยบอกให้เธอต้องเตรียมใจเอาไว้ เพราะอัตราความสำเร็จที่จะชนะในเรื่องนี้มีแค่ประมาณ 30% เท่านั้น