ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 238

“ไม่รีบ ช่วงนี้เขากำลังเร่งเอกสารสัญญาบริษัท ได้ยินว่าต้องการด่วนมาก หลายวันมานี้เขาก็นอนอยู่ที่ที่ทำงาน ที่บ้านมีฉันคนเดียว กลับไปก็เหงา อยู่กับพวกเธอยังพอมีชีวิตชีวาขึ้นบ้าง ”

ต้องอยู่คนเดียวในห้องขนาดใหญ่ เสียงที่ได้ยินก็น่าจะมีแค่เสียงสะท้อนของตัวเองเท่านั้น นอกนั้นก็คือความเหงา กับความโดดเดี่ยว

พอสี่ทุ่มครึ่ง เชอร์รีนกับยู่ยี่ก็ไปพาตัวนาโนกลับมานั่งที่ “พอได้แล้ว เธอเต้นมานานพอแล้วนะ ！”

หลังจากที่ได้ระบายออกมา ในใจก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ออกจากสถานบันเทิงไป ทั้งสามคนก็แยกย้ายกัน

ช่วงนี้ซารางเอาแต่งอแงอยากจะกินทาร์ตไข่ เชอร์รีนจึงคิดว่าจะไปซื้อทาร์ตไข่กลับบ้านสักหน่อย พอดีกับ ข้างๆนี้มีร้านทาร์ตไข่อยู่ร้านหนึ่ง

พอซื้อทาร์ตไข่เสร็จ ก็ซื้อขนมปังที่ซารางชอบไปด้วย เธอเดินไปข้างหน้า ในตอนที่เดินผ่านสี่แยก ก็บังเอิญเห็นสิงหากับสุนันท์

ดูเหมือนว่าทั้งสองจะเพิ่งกลับจากเมืองบีเจ สิงหาลากกระเป๋าเดินทางสองใบ รถเบนท์ลีย์สีดำคันหนึ่งหยุดจอด สุนันท์ก็ขึ้นรถไป

สิงหายังไม่ได้ขึ้นรถ พูดอะไรบางอย่างกับสุนันท์ด้วยเสียงเบา จากนั้นรถเบนท์ลีย์คันสีดำก็ขับออกไป

หลังจากนั้น ก็มีร่างที่เพรียวบางเดินเข้าไปหาสิงหา เห็นเพียงแค่ด้านหลัง ดูรู้ว่าเป็นผู้หญิง

รูปร่างของผู้หญิงคนนั้นเพรียวบาง และสง่างาม อรชรอ้อนแอ้น ส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน แต่ เธอสวมหมวก และใส่หน้ากาก ดังนั้นก็จึงมองใบหน้าของเธอได้ไม่ชัดเจน

พฤติกรรมของคนทั้งสองก็ดูสุภาพ รักษาระยะห่างที่เหมาะสม ไม่ห่างกันเกินไป ดังนั้นก็จึงไม่ได้ยินว่าทั้งสองคนคุยอะไรกัน

ก้มหน้าลง ใกล้จะห้าทุ่มแล้ว เชอร์รีนละสายตาออก โบกรถแท็กซี่ ไม่ได้เก็บมาคิดมากอะไร แล้วจากไป

“เที่ยวบินกี่โมง ? ” สิงหามองดูผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า

“เที่ยงคืนค่ะ เหลือเวลาไม่มากแล้ว ”หญิงสาวยกมือขึ้น แล้วมองดูนาฬิกาบนข้อมือ

ขมวดคิ้ว สิงหาพูดว่า “เปลี่ยนเที่ยวบินไหม เที่ยวบินตอนกลางคืนรู้สึกเหมือนจะไม่ค่อยปลอดภัยยังไงไม่รู้ เปลี่ยนเป็นตอนเช้า ”

“จองตั๋วไปแล้ว นั่งตอนกลางคืนนี่แหละ ฉันขี้เกียจมายุ่งยาก ”น้ำเสียงของหญิงสาวเกียจคร้าน เห็นเพียงดวงตาเรียว นัยน์ตาคม หลากหลายอารมณ์

“อย่างนั้นเดี๋ยวผมจะเปลี่ยนให้เอง ”สิงหายังคงไม่วางใจ

“พอเถอะค่ะ อย่าทำให้มันยุ่งยากเลย นี่ก็ดึกมากแล้ว คุณกลับไปพักผ่อนได้แล้ว”

สิงหาไม่มีทางเลือก เดินเข้าไปในตรอกมืดที่อยู่ข้างๆ หญิงสาวก็เดินตาม

ตรอกลึกมาก และมืดสนิท พอเข้ามาได้ สิงหาก็ดันร่างของหญิงสาวแนบชิดเข้ากับผนัง ประกบจูบอย่างดุเดือด

ผ่านไปสักพัก มือของหญิงสาวก็ค่อยๆดันร่างของสิงหาออก ริมฝีปากแดงยกหยักขึ้น ยกยิ้มเล็กน้อย “ไปได้แล้วค่ะ ”

สิงหายังคงอาลัยอาวรณ์

......

กลับมาถึงบ้าน ทุกคนต่างเข้านอนกันหมดแล้ว เชอร์รีนเดินอย่างระมัดระวัง แล้วเข้าไปที่ห้อง จู่ๆโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ทำเธอตกใจจนหัวใจเต้นแรง

รีบหยิบขึ้นมา เธอกดรับสายทันที กดเสียงต่ำ “ ฮัลโหล？”

“นอนหรือยัง ? ”เสียงที่ทุ้มต่ำและมีเสน่ห์ของชายหนุ่มดังขึ้น

“ยังค่ะ ฉันเพิ่งกลับถึงบ้าน แล้วคุณล่ะ ?”ระหว่างที่คุย เธอก็เปลี่ยนรองเท้าแตะไปด้วย ซารางไม่ได้อยู่ในห้อง น่าจะไปนอนกับกนกอร

“ผมคิดถึงคุณ……”

“นี่คุณ！”แก้มของเชอร์รีนเห่อร้อน“ เมื่อก่อนคุณก็หน้าด้านแบบนี้เหรอ ？”