ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 257

ไม่นานก็มีหมอเพศชายมาถึง หลังทำการตรวจทั่วร่างกายและทำแผลเสร็จสรรพ จึงกล่าวว่า “ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงครับ แค่ร่างกายอ่อนแอ เสียเลือดเล็กน้อยและได้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจครับ”

ออกัสยืนอยู่ด้านข้าง ได้ยินคุณหมอพูดเช่นนี้ก็โล่งอก ยื่นมือดึงเนคไท จากนั้นก็ไปที่บริษัท

หลังจากเขาได้ทิ้งประโยคนั้นไว้ เขาก็ไม่กลัว่าแม่ของตนจะคิดสั้นอีก

“ไปตรวจสอบที่โรงพยาบาลให้ผมที ผมจะเอาผลลัพธ์เย็นนี้” ออกัสสั่งการผู้ช่วยเตโชเสียงเย็นเยียบ

ผู้ช่วยเตโชพยักหน้ารับ จากนั้นก็ถอยออกไป ตอนใกล้เลิกงานเขาก็เคาะประตูแล้วเข้ามา ก่อนจะรายงานข้อมูลที่สืบค้นได้ตามความเป็นจริง

บริจาคไขกระดูก……

ผู้หญิงโง่คนนี้ยังตอบตกลงอีกต่างห่าง

เชอร์รีนเลิกงานตอนเย็นแล้วก็เตรียมตัวจะไปรับซาราง ทว่ากลับเห็นรถยนต์เล็กซัสจอดรอนอกประตูโรงเรียน

ฝนยังคงตกหนักไม่หยุด และไม่มีทีท่าจะหยุดเลย เขานั่งรออยู่ในรถ เส้นผมและเสื้อผ้าเปียกปอยเล็กน้อย

“พวกเราไปรับซารางกันเถอะ พูดไว้ก่อนเลยนะ วันนี้ฉันกับซารางจะกลับบ้าน” เชอร์รีนแสดงจุดยืนของตน

ออกัสยกยิ้มเบาๆ“พึ่งทำงานสายหนึ่งวันก็กลัวแล้วเหรอ หา？”

“ไม่ใช่กลัว แต่ด้วยจรรยาบรรณครูไม่ควรพูดปดหรือไม่เข้าสอน มันทำตัวไม่เหมือนครูเลย”

“เป็นครูผู้มีจรรยาบรรณจริงๆเลย เห็นทีผมต้องเอาเป็นแบบอย่างแล้ว”

เชอร์รีนกล่าวอย่างไม่เอียงอาย พยักหน้า“แน่นอน”

“พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ มีความคิดจะออกไปเที่ยวด้วยกันไหม?” ออกัสชายตามองในขณะที่เคาะพวงมาลัยรถไปด้วย ทำให้เกิดเสียงใสเป็นจังหวะขึ้นมา “พาซารางไปทะเลกันดีไหม？”

ซารางพูดแต่จะไปเที่ยวทะเล และยังบอกว่าอยากดูนกนางนวลด้วย พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ สมาชิกครอบครัวทั้งสามคนยังไม่เคยออกไปเที่ยวด้วยกันเลย เชอร์รีนไม่อาจปฏิเสธได้ เกิดความอยากขึ้นมาแล้ว

“อย่ามั่วแต่อยากไปอยู่เลย ไปกันเถอะ ว่าไงจะไปไหม?” เวลานี้ดวงตาเรียวเล็กของออกัสหรี่ขึ้น หางตาเผยเสน่ห์ที่ยากจะพรรณนาได้ออกมา

หัวใจเธอเต้นรัวแรง“คุณขับรถดีๆ”

เห็นเธอเริ่มหน้าแดงก่ำ ออกัสก็ค่อยๆยกมุมปากขึ้น“รับซารางแล้วพวกเราก็ไปกันเลย”

เชอร์รีนพิงอยู่ที่เบาะรถ ดวงตาพลันวาวโรจน์ ตบใส่แขนเขาเบาๆ “นี่คุณ อันนี้ถือว่าเป็นบอกจะไปเที่ยวก็ไปเที่ยวทันทีไหม？”

เธออยากสัมผัสการออกท่องเที่ยวที่บอกจะไปก็ไปเลยตั้งนานแล้ว มันเป็นไลฟ์สไตล์ที่อิสระเสรี ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความสวยงาม

“ใช่”

พอรับซารางได้ก็ตัดสินใจไปยังสนามบินกะทันหัน จากนั้นก็ซื้อตั๋วรอบบินที่เร็วที่สุดไปที่ซานไบล์

ผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงซานไบล์ ทว่าก็ดึกมากแล้ว จึงไปที่โรงแรมห้องเพรสซิเดนสูท ซึ่งจองไว้ล่วงหน้าแล้ว

เชอร์รีนกับซารางเหนื่อยจนหมดสภาพเรียบร้อย เมื่อถึงโรงแรมก็โน้มตัวนอนที่เตียงทันที

ส่วนออกัสไม่ได้นอน ยืนอยู่หน้าบานหน้าต่างที่ถึงพื้นแล้วมองแสงสีเสียงยามค่ำคืนกลางเมือง ระหว่างนิ้วมีบุหรี่ที่จุดไฟแล้ว ทว่าเมื่อนึกถึงว่ามีสองแม่ลูกอยู่ในห้องด้วย เขาก็ดับก้นบุหรี่ ก่อนจะรินไวน์มาหนึ่งแก้ว แล้วเขย่าเบาๆ

ถ้าเขาจำไม่ผิด ผลตรวจไขกระดูกจะออกมาพรุ่งนี้

หากถึงเวลาเขาหาเชอร์รีนไม่เจอจะทำยังไงนะ？ซึ่งเขาที่ว่าก็คือสิงหานั่นเอง