ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 34

ไกรวิทย์เป็นคนที่ทำให้คนอื่นเกรงขามเหลือเกิน ให้คนมีปฏิกิริยาตอบโต้กลับตามสัญชาตญาณ

“หลังจากนี้ครึ่งชั่วโมง มารวมตัวกันที่ห้องรับแขก คุณกับออกัสก็ลงมาด้วย”

น้ำเสียงอันกระฉับกระเฉงและทรงพลัง ไกรวิทย์มองอากัปกิริยาของเชอร์รีน จากนั้นก็หันหลัง และเดินหนีไป

เธอถอนหายใจโล่งอก พอตอนที่เธอกลับเข้ามาในห้องแล้ว ผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียงก็ตื่นแล้ว พร้อมทั้งใช้แขนยันคางเอาไว้ แถมยังแสดงท่าขี้เกียจมาก

ท่าทางเหมือนเขายังไม่ตื่นนอน พร้อมทั้งทำตาสะลึมสะลือ และเหลือบมองเธอ มีเสียงแหบพร่าปะปนมาเป็นลักษณะเฉพาะ “Morning คุณหญิงเชอร์รีน…”

สันใบหน้าหนุ่มหล่อของเขาดูอ่อนโยนและดูเป็นกันเอง กว่าปกติ ยิ่งเมื่ออยู่ใต้แสงไฟสีเหลืองอ่อนแล้วด้วย ยิ่งมีเสน่ห์จับใจขึ้นมาก

หัวใจของเชอร์รีนมันเต้นโครมครามจนบังคับไม่อยู่ จนแก้มร้อนผ่าว พลันหันข้างทันที “คุณตาให้ไปรวมตัวกันที่ห้องอาหารหลังจากนี้ครึ่งชั่วโมง”

จากนั้น เธอหันตัวมุ่งหน้าเดินไปยังห้องน้ำ จัดการล้างหน้าล้างตา ตอนที่กำลังแปรงฟันอยู่นั้น ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก

ชายหนุ่มตัวเปล่าล่อนจ้อน ไหล่กว้าง สะโพกสอบถูกกางเกงในตัวรัดติ้ว มันยิ่งทำให้เห็นเจ้าลูกกลมๆ และท่อนยาวตรงแน่ว แถมยังแยกเป็นชิ้นส่วนอย่างชัดเจน แท่งเรียวยาวมันตั้งลำตรง ซึ่งมันเพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้หญิงหัวใจเต้นโครมคราม

เชอร์รีนเหลือบมองตอนที่เขาเดินเข้ามาแต่ละก้าว พลันย่นคิ้วหา ในปากยังมีฟองยาสีฟันอยู่ จึงทำให้เวลาพูดออกมามันดูไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ “นี่คุงเข้ามาทำอะไย?”

“แปรงฟัน...” เขายืนเคียงบ่าเคียงไหล่อยู่ข้างๆ เธอ พลันเหลือบมองเธออย่างสงบนิ่ง “คุณหญิงเชอร์รีนคิดว่าผมเข้ามาทำอะไรเหรอ?”

“คุณออกไปก่อนได้ไหม ฉันจะเสร็จอยู่แล้ว!”

ออกัสเลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าอันหล่อเหลาแสดงความหมายปล่อยตัวตามสบาย “ตรงหน้าอ่างล้างหน้ามันยืนสองคนไม่ได้เหรอไง?”

เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีท่าทีจะออกไป เชอร์รีนเองก็ไม่อยากเปลืองแรงให้เปล่าประโยชน์ พลันเขยิบตัวไปทางด้านข้าง และรีบแปรงฟันให้เร็วขึ้นกว่าเดิม

ริมฝีปากของเขากระตุกขึ้น นัยน์ตาพลันมองมาที่เธอ และมองเห็นติ่งหูของเธอยาวจนถึงลำคอแดงแจ๋ไปทั่วจนถูกใจ ทำราวกับมีความสุขมากที่สุด

“ลามก!” พลันสบถด่าพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์ ใบหน้าเธอแดงเป็นปื้น พร้อมทั้งรีบออกไปจากห้องน้ำทันที ส่วนเขานั้น ริมฝีปากบางฉีกยิ้มกว้าง จนดวงตาก็ยังยิ้มตามไปด้วย

ตอนแรกเธอคิดว่าไกรวิทย์ต้องมีเรื่องที่สำคัญมาก สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือ เขาให้ออกกำลังกายตอนเช้าตรู่

หกนาฬิกาสี่สิบนาที ท้องฟ้ายังไม่ทันสว่าง ยังครึ้มอยู่เล็กน้อย แต่ที่มากกว่านั้นก็คือความหนาวเย็น

เนื่องจากตั้งครรภ์อยู่ ดังนั้นไกรวิทย์เลยให้สิทธิพิเศษแก่เธอ เธอจะเดินช้าๆ หรือจะเดินเล่นก็ได้ แต่ต้องเดินให้ครบสี่รอบ

เธอใส่เสื้อขนเป็ด พร้อมทั้งแต่งกายมิดชิดมาก แต่กลับรู้สึกลมหนาวมันพัดเข้ามาด้านใน

แต่ ออกัสกลับใส่ชุดกีฬาสีเทา นอกจากความหล่อแล้ว ยังมีความผ่อนคลายเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย

แค่ใช้พละกำลังพริบตาเดียว เขาก็ทิ้งห่างไกรวิทย์ไปมากแล้ว

ร่างกายที่สั่นสะท้านด้วยความเย็นเฉียบ จนเชอร์รีนพ่นควันสีขาวออกจากปาก ทว่าสายตาของไกรวิทย์ก็กวาดตามองมาพอดี เธอเป็นคนมีไหวพริบดี ไม่กล้าขี้เกียจอีกแล้ว และจัดการขยับตัวอย่างรวดเร็ว

ดังนั้น ภาพของทั้งสามคนก็กลายเป็นภาพที่มีลักษณะพิเศษมาก

เพราะออกัสวิ่งนำหน้า ไกรวิทย์อยู่ตรงกลาง ส่วนเชอร์รีนนั้นรั้งท้ายเหมือนกับหอยทาก

เธอไม่ค่อยได้วิ่ง แต่เดินจนครบทั้งสี่รอบ จนรู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนไปทั่วตัว แถมยังสบายตัวมากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอากาศที่แสนสดชื่น มันทำให้เป็นตัวของตัวเองมาก

สายตาสบตากับผู้ชายที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เธอมองไปทางนั้น

ขายาวๆ ของเขาวิ่งก้าวไปทางด้านหน้าด้วยเรี่ยวแรงที่มี และแขนที่เคลื่อนไหวไปทางด้านหน้าและหลังจนเป็นมุมที่แสนงดงาม ราวกับเจ้าสิงโตอันทรงพลังที่กำลังวิ่งอยู่ มันช่างงดงามและแข็งแรงกระฉับกระเฉง

บริเวณต้นคอ เสื้อกล้ามสีขาวที่อยู่ด้านในเสื้อกันหนาวเปียกเหงื่อจนชุ่ม จนมันรัดแนบติดกับร่างกาย จนทำให้คนรู้ว่ามันเซ็กซี่เหลือเกิน

เธอไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย ที่แท้ เวลาผู้ชายวิ่งก็เซ็กซี่ถึงเพียงนี้