ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 506

เธอแอบสูดหายใจเข้าลึกๆ เธอทำให้หัวใจกลับมาเต้นอย่างคงที่ในทันที แล้วพูดอย่างมีความสุขอย่างห้ามไม่อยู่ว่า "คืนนี้คุณจะกลับมานอนที่ห้องนอนเหรอ?"

"มาหยิบข้อมูล..." ท่าทีของหัสดินเย็นชามาก จากนั้นก็ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ ในห้องมีกลิ่นไหม้ "คุณเผาอะไรในห้องนอน?"

เรนนี่พูดอย่างใจสั่นว่า "เศษกระดาษนิดหน่อย"

สายตาหัสดินจ้องมองที่เธอนิ่งไม่พูดอะไร เมื่อถูกมองจนตื่นตระหนก เรนนี่หลบสายตาไปแล้วเปลี่ยนหัวข้อสนทนา "คุณต้องการข้อมูลอะไร เดี๋ยวฉันหาให้"

"ไม่ต้อง!" เขาเก็บสายตา หยิบข้อมูลมาจากลิ้นชักแล้วเดินออกไป

ร่างกายเรนนี่ชาไร้เรี่ยวแรง เธอเสียใจในภายหลัง ว่าทำไมเมื่อกี้เธอถึงต้องนำรายงานการทดสอบกลับมาด้วย เธอควรจะมันโยนทิ้งไป

ที่จริงแล้วหากจะทิ้งไว้ข้างนอกเธอก็ไม่วางใจ ยังไงซะหัสดินก็ชื่อเสียงมากในเมืองS หากมีเห็นเข้าก็ยิ่งพูดยาก สู้นำกลับมาเผาเองเสียดีกว่า!

แต่ทว่าอาศัยเพียงกลิ่นเผากระดาษ เขาคงไม่สามารถเดาอะไรได้ คิดได้เช่นนี้เรนนี่ก็รู้สึกโล่งใจชั่วคราว แต่เพียงชั่วคราวเท่านั้น

ตอนเย็นคนใช้เรียกไปทานอาหารเย็น หัสดินไม่อยู่ บอกว่าไปผับแล้ว ชฎารัตน์ไปเล่นไพ่นกกระจอก คฤหาสน์ภูษาธรเหลือเธอเพียงคนเดียว

เรนนี่คิดว่าแบบนี้มันค่อนข้างดีมาก อยู่คนเดียวก็สบายเป็นอิสระ

ขณะเตรียมจะกินข้าว รัดเกล้าก็มาถึง แน่นอนว่ายังมีซาฮาร่าด้วย

นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น ความสัมพันธ์ของเรนนี่และซาฮาร่าก็ลดฮวบลงราวกับน้ำตก ตอนนี้เวลาเจอกันพวกเขาไม่ได้แม้แต่จะทักทายกัน

ทันเวลาอาหาร แน่นอนว่าต้องกินด้วยกัน ซาฮาร่าไม่เห็นชฎารัตน์ หลังจากถามคนใช้แล้วก็เดินออกจากคฤหาสน์ภูษาธรไป

ดังนั้นบนโต๊ะอาหารจึงเหลือเพียงเรนนี่และรัดเกล้า

ทั้งสองกำลังทานอาหารเย็นกันโดยไม่ส่งเสียงใดๆ บรรยากาศเงียบมาก หลังจากนั้นไม่นานเรนนี่ตัดสินใจลองใจดูจึงพูดว่า "ถ้าผู้หญิงคนอื่นท้องลูกของคุณล่ะ คุณจะทำยังไง?"

รัดเกล้าตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นเพิ่งตระหนักว่าเธอกำลังถามเขา เขายักไหล่แล้วพูดตรงๆว่า "ทำแท้งไง"

"แล้วถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจล่ะ?" เป็นผู้ชายที่โหดเหี้ยมตามที่คิดไว้

"ฐานะตระกูลภูษาธรและตระกูลกนกเตรัตน์ในเมืองS ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางต่อรองได้" รัดเกล้ากล่าวเสริม "ซาฮาร่าไม่ใช่แม่พระนะ!"

เรนนี่กำลังชั่งน้ำหนักเรื่องหนึ่ง และในใจของเธอมีแผนที่เลวร้ายที่สุด ถ้าวันหนึ่งถูกหัสดินจับได้ว่าเด็กในท้องเธอไม่ใช่ของเขา แต่เป็นของรัดเกล้า ไม่จำเป็นต้องพูดถึงผลที่ตามมาของเธอ

การหย่ากันย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ อีกอย่างดูจากท่าทีตอนนี้ที่หัสดินปฏิบัติต่อเธอ หลังจากหย่ากันแล้วเธอคงไม่ได้เงินมากมายอะไร

ตอนนี้มาพูดถึงรัดเกล้า เขาไม่มีความรับผิดชอบและความสามารถในการแบกรับเลย เขาถูกพ่อและซาฮาร่าควบคุมมาโดยตลอด

ดังนั้นหากจะต้องมาโกรธกับตระกูลภูษาธรเพราะผู้หญิงคนเดียว พ่อของเขาไม่มีทางเห็นด้วยแน่ ส่วนรัดเกล้าก็ต้องเชื่อฟังเท่านั้น แม้ว่าจะเป็นเพราะเงินก็ตาม

ดังนั้นคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่ผู้ชายแบบนี้จะจดจ่ออยู่กับผู้หญิงคนเดียว เธอไม่ได้โง่ถึงขนาดใช้เด็กในท้องมาขู่รัดเกล้า

"ฉันท้องลูกคุณอยู่" เรนนี่กระซิบบอกตามความจริง

รัดเกล้านึกว่าเธอล้อเล่น คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้

เรนนี่หยิบโทรศัพท์ออกมา ในนั้นมีรูปถ่ายที่เก็บไว้ซึ่งเป็นรูปรายงานของห้องปฏิบัติการที่เธอถ่าย เอาออกมาให้รัดเกล้าดู

"ทำไมคุณไม่กินยาคุมกำเนิดล่ะ?" รัดเกล้าถึงจะจริงจังขึ้นมาเมื่อเห็นผลตรวจ

"ฉันใฝ่ฝันว่าอยากจะท้องลูกของหัสดินมาโดยตลอดนี่ วันก่อนหน้าฉันเพิ่งนอนกับเขามา จากนั้นก็ถูกคุณวางแผน แล้วฉันจะกินยาคุมได้ยังไง?" เรนนี่กัดฟันพูด ความรู้สึกอยากฆ่ารัดเกล้าเกิดขึ้นในใจ

รัดเกล้ารู้สึกตื่นตระหนก "ตอนนี้จะทำยังไงดี? เรื่องนี้จะให้คนในตระกูลภูษาธรรู้ไม่ได้ ไม่อย่างงั้นทั้งคุณและฉันไม่รอดแน่!"

"ไร้สาระ! นี่ไม่ต้องให้คุณเตือนหรอก?" แน่นอนว่าเรนนี่ย่อมรู้ "ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ รอฉันคิดได้แล้วจะโทรหาคุณ ช่วงนี้ไม่ต้องติดต่อฉัน เผื่อมีอะไรผิดพลาด"

รัดเกล้าตอบตกลง เขาตอบตกลงเช่นนั้นจริงๆ อยู่ดีๆก็หาเรื่องใส่ตัว ตอนนี้เป็นไงล่ะ

รอจนซาฮาร่าและชฎารัตน์เดินเข้ามา ทั้งคู่ก็ทานอาหารเย็นกันอย่างเงียบๆ ไม่สื่อสารหรือพูดอะไรกัน

พออยู่ในห้องคนเดียวเรนนี่ก็คิดเยอะมากๆ เธอรู้สึกว่าควรหาเงินจากรัดเกล้าถึงจะถูกต้อง ส่วนหลังจากนี้ค่อยๆคิดไปทีหลัง

ขณะที่เธอลงบันไดไปเทน้ำ ก็บังเอิญเจอรัดเกล้าอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น ขณะเดินผ่านเธอพูดประโยคหนึ่งว่า "หกล้าน"

รัดเกล้าขมวดคิ้วขึ้น

"อย่าบอกนะว่าคุณไม่สามารถหาเงิน 6 ล้านได้ อย่าลืมนะว่าต้นเหตุของสถานการณ์ในตอนนี้เป็นเพราะคุณเป็นคนก่อเรื่องไว้ ไม่อย่างงั้นเราก็รอความตายด้วยกันเถอะ 5 วันต่อมาก่อนหกโมงเย็น" พูดเสร็จเธอก็จากไป

เงินแค่เพียงหกล้าน นายน้อยตระกูลกนกเตรัตน์จะไม่สามารถหยิบออกมาได้ เธอไม่เชื่อ!

หกล้าน รัดเกล้าย่อมสามารถเอาให้ได้อยู่แล้ว เขาก็อยากจะยุติเรื่องนี้เร็วๆ ดังนั้นจึงตอบตกลง

เรนนี่ยังไม่ได้ให้หมายเลขบัญชีกับเขา ในช่วง 2 วันนี้เธอวางแผนจะไปธนาคารเพื่อเปิดบัญชีธนาคารใหม่ และเจ้าของบัญชีก็ไม่ใช่เธอ จุดประสงค์ก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เป็นที่สังเกต