ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 514

ระหว่างนี้ ซาฮาร่าโทรหาเธอ บอกว่าจะฟ้องเธอ ให้เธอเตรียมตัวให้พร้อม

ตอนนี้เธอรู้สึกเดือดดาลอย่างมาก เมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอก็พูดโพล่งว่า“ได้ ฉันจะรอ คุณรีบมาได้เลย รีบ ๆ หน่อยนะ”

รัดเกล้ายังติดหนี้เธอจำนวนหนึ่ง ตอนนี้เธอไม่ไปหาพวกเธอคิดบัญชี แต่พวกเขาดันมาแว้งกัดเธอ อยากจะมีเรื่องเหรอ เอาเลย ใครกลัวใคร？

ทางที่ดีให้เรื่องนี้ยิ่งฉาวยิ่งดี ให้คนทั่วเมือง Sรู้กันให้หมดเลย

รัดเกล้าก็ไร้ยางอายมาก เข้าใจหาช่องโหว่เหลือเกิน เงินหกล้านจึงลอยไปต่อหน้าต่อตา มันทำให้หัวใจเธอคล้ายกับถูกบีบจนเจ็บ ไม่สามารถคลายออกได้เลย

พูดอีกมุมหนึ่งก็คือ ผู้ชายที่เธอเคยล้วนไม่เป็นสุภาพบุรุษเสียเลย หัสดินไม่ให้เงินเธอแม้แต่แดงเดียว ทั้งยังทำลายรถของเธออีก และยิ่งไปกว่านั้น เธอต้องบาดเจ็บทั่วร่าง และไร้ซึ่งอนาคต

มันเป็นเพราะอะไรกัน？หรือเธอเกิดมาก็ดวงไม่สมพงษ์กับผู้ชาย？ดวงชงกับผู้ชายทุกคนที่เกี่ยวข้องตระกูลภูษาธร？

เนเน่ห้ามไม่ให้เธอดื่มอีก ทว่าเรนนี่กลับตวาดใส่เพื่อน เธอรู้สึกเครียดจนอยากเผาห้องทิ้ง

เรนนี่ทำตัวเหมือนคนบ้าตลอดทั้งคืน ตะโกนร้องไปเรื่อย แล้วยังโยนขวดเหล้าให้เกิดเสียงเคร้ง ๆ

เนเน่อยากเอ่ยปากห้าม ทว่าครุ่นคิดดูแล้วก็ปล่อยเธอทำตามใจปรารถนา เนเน่เคยเตือนเธอแล้ว ทว่าเธอไม่เคยรับฟัง จนต้องกลายเป็นสภาพนี้

ตอนนี้ไร้บ้านไร้เงิน แล้วยังทำให้ตัวเองตกอับถึงขั้นนี้ จะไปหวังอะไรมากมาย？

คุณนายบ้านเศรษฐีไม่ใช่จะเป็นกันง่าย ๆ โดยเฉพาะหัสดินที่ไม่ได้รักเธอ บวกกับนิสัยเสียของเธอด้วย

ก่อนหน้านี้เธอปิดบังนิสัยที่แท้จริงเมื่ออยู่ต่อหน้าหัสดิน แสร้งเป็นคนอ่อนโยน รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา

และนี้คือจุดสำคัญที่สุด หัสดินเคยชินกับนิสัยเสแสร้งของเธอแล้ว ทว่าหลังแต่งงานเธอกลับเผยนิสัยที่แท้จริงออกมา คุณชายอย่างหัสดินจะรับนิสัยที่เปลี่ยนแปลงกะทันหันของเธอได้เช่นไร？

ดังนั้นถ้าแน่จริง เรนนี่ก็ต้องเสแสร้งตบตาไปตลอดชีวิต อย่างนี้ก็ไม่เกิดปัญหาใด ๆ ขึ้น

……

ฉันทัชไม่ได้อยู่บ้าน ยู่ยี่รู้สึกอยากกินพวกขนมขบเคี้ยวขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ

เธอหยิบเสื้อกันหนาวและกระเป๋าสตางค์ จากนั้นก็ไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน

เธอซื้อวุ้นผลไม้ มันฝรั่งทอดกรอบ และขนมจำนวนหนึ่ง หลังตั้งท้องเธอก็เกิดอยากกินขนมพวกนี้ขึ้นมา คล้ายกับกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง

เมื่อเธอซื้อของกินยามว่างได้มากมายหลายชนิด เธอจับเสื้อกันหนาวก่อนจะก้าวออกจากห้างสรรพสินค้า

ค่ำคืนนี้มีดวงจันทร์และดวงดาวมากมาย เห็นทีพรุ่งนี้ท้องฟ้าก็จะปลอดโปร่งแล้ว

เธอเดินไปด้านหน้าไม่นานก็เห็นรถเบนซ์สีดำเงางามจอดอยู่ใต้คอนโด ซึ่งไม่ใช่รถของฉันทัช

ประตูรถเปิดออก หัสดินก็เดินลงมา โดยท่าทางผิดแปลกไปจากเดิม เห็นได้ชัดว่าร้อนรนใจและรู้สึกไม่สบายใจ

คือเขาเหรอ？

ยู่ยี่เลิกคิ้ว ก่อนจะเดินผ่านโดยไม่ชายตามองเขา

“คุยกันก่อนได้ไหม?” หัสดินพูดเสียงเนิบ ๆ “ไม่รบกวนเวลาคุณมากหรอก”

ทันทีที่ออกมาจากสำนักทะเบียน หัวใจของเขาก็โหยหาแต่เธอ คิดถึงเธอ อยากเธอหน้าเธอเหลือเกิน

“พูดมาสิ” ยู่ยี่ที่ถือถุงขนมหันหน้ามาสบตาเขา“มีอะไรจะคุยกับฉัน？”

“……” หัสดินกลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เขานิ่งเงียบ เอาแต่ถูมือของตัวเอง

ยู่ยี่ก็ไม่ได้ส่งเสีย แค่จ้องหน้าเขาเฉย ๆ จากอดีตที่เป็นสามีภรรยากัน ตอนนี้กลับกลายเป็นฉากเช่นนี้ ช่างเป็นเรื่องที่แดกดันยิ่ง

“คุณรู้ว่าผมนอกใจตอนไหน?” หัสดินตั้งคำถามนี้ออกมา

“ตอนที่เห็นถุงยางในกระเป๋าเดินทางของคุณ” ยู่ยี่ตอบเสียงเรียบเฉย ไม่ได้มีคลื่นอารมณ์ใด ๆ

ด้านนอกลมแรงมาก เธอจัดเสื้อกันหนาวเข้าหากันตลอด หัสดินเห็นแล้วก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ลมหนาว พวกเราไปคุยกันในร้านกาแฟด้านข้างเถอะ”

ยู่ยี่ไม่เห็นด้วย เธอยังคงยืนอยู่ตรงนั้น บอกว่าคุยกันที่นี่ก็ดีแล้ว เธอไม่มีเวลามากนัก

ตอนนี้เธอจึงเอะใจกับถ้อยคำของเธอ ถุงยางในกระเป๋าเดินทาง？

เขาไม่เคยใส่ถุงยางในกระเป๋าเดินทางมาก่อน เห็นทีต้องเป็นฝีมือเรนนี่ที่แอบใส่ลับหลังเขาแน่

เมื่อก่อนเขาตาบอดสนิทเลย คิดว่าตัวเองได้พบเจอผู้หญิงที่เข้าอกเข้าใจ ผู้หญิงที่เป็นคนดี ไร้เดียงสา ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะโดนอุจจาระบดบังสายตา

ตอนนี้จะเกลียดแค้น เกิดความคิดอยากจะฆ่าเรนนี่ทิ้ง แต่จะทำอะไรได้

เขาได้ทำผิดแล้ว สิ่งที่สูญเสียก็ไม่มีทางได้กลับคืนมา

“เรื่องตอนนี้ ผมยังไม่ได้ขอโทษคุณ ตอนนี้ผมอยากบอกว่า ผมขอโทษ” หัสดินพูดอย่างแช่มช้าและแผ่วเบา

“ไม่ต้องขอโทษอะไรทั้งนั้น พูดตรง ๆ ก็คือ ความรักเจ็ดปีก็ผ่านบททดสอบไปไม่ได้ ฉันไม่รู้เลยว่าความรักเจ็ดปีจะสู้คำพูดผู้หญิงอื่นเพียงประโยคเดียวไม่ได้ อยู่ด้วยกันตั้งนาน ฉันคิดว่าต่างฝ่ายต่างรู้ใจกันแล้ว ฉันคิดว่าถึงฉันจะไม่พูด แต่คุณก็รู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่และอยากจะทำอะไร สุดท้ายฉันถึงรู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดไป แค่เรื่องมันผ่านไปแล้ว ฉันไม่อยากพูดถึงอีก แค่นี้แล้วกัน”

เธออยากพูดอะไรต่อ แต่เมื่อคิดใคร่ครวญดูแล้วก็คิดว่าช่างมันเถอะ ตอนนี้พวกเขาสองคนก็ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว มันคืออดีต แล้วจะพูดถึงอีกทำไม？