ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 590

วันถัดไป

หลังจากทำงานมาทั้งวัน พนาวันก็เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วขยับคอ

ตรีเข้ามาพูดว่า “งานเสร็จแล้วหรอ”

พนาวันพยักหน้า “เสร็จแล้ว”

“ชวนฉันดื่มชานมไหม”

พนาวันตกตะลึง “หือ”

คุณปราณีที่เดินผ่านมาข้างหลังเธอ ยิ้มและพูดว่า “ชานมถ้วยแรกในฤดูใบไม้ร่วง เธอไม่รู้หรอว่ามันเป็นคำฮิต”

พนาวันยิ้ม “ฉันไม่ค่อยเล่นอินเทอร์เน็ต”

“วันเกิดครั้งที่แล้ว ตรีไปส่งเธอกลับบ้าน วันเธอควรชวนเขาดื่มชานมถ้วยแรกในฤดูใบไม้ร่วงนะ” คุณปราณียังคงยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนี้พนาวันก็รู้สึกถูกต้อง

มันเป็นน้ำใจ ต้องให้คืน

“ได้สิ ดื่มอะไรดีคะ” เธอตอบ

ก่อนที่ตรีจะได้พูด คุณปราณีก็พูดไปแล้วว่า “มีร้านชานมเปิดใหม่ห่างจากบริษัทของเราหนึ่งกิโลเมตร รสชาติอร่อยมาก ฉันแนะนำเลย”

ตรียิ้มและพูดว่า “ปากของคุณปราณีดีเสมอ เธอแนะนำขนาดนี้แล้ว มันต้องดีแน่นอน ไปลองกันมั้ย”

พนาวันยิ้ม “โอเค”

ตั้งแต่ร่างทั้งสองจากไป รอยยิ้มบนปากของคุณปราณีก็ไม่หุบเลย

หนึ่งกิโลเมตร ไม่ใกล้ไม่ไหล ขับรถเพียงไม่กี่นาทีก็ถึง

ฝั่งตรงข้ามถนน พนาวัน เห็นร้านชานม

“คุณจอดรถ ฉันจะไปซื้อ” เธอบอก

ตรีตอบ “โอเค จอดรถเสร็จแล้วผมจะไปหา”

ทันทีที่เข้าไป พนาวันก็ตกตะลึงเล็กน้อย

คิวยาวมาก แทบทุกคนมาเป็นคู่

เธอคิดไม่ถึงว่าแค่ชานมถ้วยเดียวคิวจะยาวได้ขนาดนี้

ถ้าไม่ต่อคิวถึงครึ่งชั่วโมง ต้องไม่ถึงคิวเธอแน่

ตามจริงแล้วไม่ใช่นิสัยของเธอที่ต้องรอครึ่งชั่วโมงเพื่อดื่มชานมแก้วเดียว แต่เพื่อตอบแทนน้ำใจ เธอจึงต้องรอ

ว่าแต่ชานมถ้วยแรกในฤดูใบไม้ร่วงหมายความว่าอย่างไร

ทันใดนั้นคู่รักคู่หนึ่งก็พุ่งเข้ามาแซงคิวตรงหน้าเธอ

ไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้มาก พนาวันขมวดคิ้ว “ไปต่อคิวด้านหลังค่ะ”

ชายคนนั้นหันมา

เขาคาบบุหรี่ จ้องไปที่พนาวัน และสังเกตเห็นใบหน้าที่สวยงามของเธอ หัวใจของเขาก็เต้นแรง “เรียกพี่ชายสิ แล้วพี่จะไปเข้าแถวข้างหลังให้”

พนาวันรู้สึกคลื่นไส้และรังเกียจ เธอจึงเพิกเฉย

“หรือจะเรียกว่าพี่ก็ได้...”

ก่อนที่พนาวันจะได้พูด เด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเธอก็ตะโกนออกมาว่า “ผู้หญิงอายุสามสิบปีมาแย่งแฟนคนอื่น หน้าด้านไปมั้ย”

“มีปัญญาด่าคนอื่น ก็หัดดูแลแฟนตัวเองด้วย”

พนาวันพูดเบาๆ “ไม่มีใครอยากแย่งแฟนแบบนี้ของเธอหรอก แล้วก็ช่วยดูคุณสมบัติของเธอด้วย อย่ามาแซงคิวคนอื่น”

“แฟนแบบนี้ยังไง พูดมาให้ชัดๆ แฟนของฉันมันยังไง”

ขณะพูด หญิงสาวก็ผลักพนาวันอย่างแรง

พนาวันถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างไม่มั่นคง

หญิงสาวเอามือปิดปากและหัวเราะเสียงดัง “โอ้ย ที่แท้ก็คนขาเป๋! คนขาเป๋ก็ดื่มชานมด้วยหรอ”

เสียงของเธอดังมากจนทุกคนหันกลับมามอง

ทันใดนั้น ตรีก็มาถึงพอดี เขาเอาเธอไปไว้ข้างหลังอย่างปกป้อง และพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าบังคับให้ฉันต้องตีผู้หญิง”

หญิงสาวกลอกตา “คนขาเป๋แต่ไม่ให้พูด แล้วไง ฉันจะพูด แฟนคุณขาเป๋ ขาเป๋….”

ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป ตรีพับแขนเสื้อขึ้น แล้วเดินไปทางหญิงสาว

หญิงสาวไม่ได้กลัว แต่กลับยั่วยุ และผลักแฟนของเธอที่อยู่ข้างๆ “มัวยืนมองอะไรอยู่”

ชายคนนั้นถ่มน้ำลาย และต่อสู้กับมนตรี

เขาเป็นผู้ชายตัวใหญ่ และดูมีพลังมาก

แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตรี

หลังจากสู้ไม่กี่ครั้ง เขาถูกมนตรีตีจนร่วงไปกับพื้น

ทุกคนที่อยู่รอบๆตกตะลึง รวมทั้งพนาวันด้วย