ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 61

หลังจากนั้น ออกัสอยากจะกลับไปยังย่านที่พักอาศัยเพื่อจัดการเอกสารบางอย่าง และเลอแปงก็ตามไปด้วยเช่นกัน

ดังนั้น ก็ไม่อาจที่จะหลีกเลี่ยงได้ที่จะเหลือเพียงแค่สองคนอยู่ภายในห้องอีกครั้ง

นั่งเงียบๆอยู่ริมหน้าต่าง ในมือของเชอร์รีนถือแก้วน้ำ จิบทีละน้อยๆ ความคิดที่อยู่ในสมองกลับว่าวกไปวนมาเหมือนคลื่นทะเลยังไงอย่างนั้น

ภาพฉากเมื่อครู่นี้ เธอเห็นความจริงอย่างชัดเจน หยาดฝนมีความสนใจ ความรัก และชอบเขาบ้างแล้วเล็กน้อย

สายตาของหยาดฝนกระทบไปยังตัวของเธอเป็นระยะๆ มุมปากขยับขึ้นเล็กน้อย พูดอึกๆ อักๆ เหมือนว่าอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ก็ไม่รู้ว่าควรเริ่มพูดอย่างไรดี

สุดท้าย หลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน เธอก็เอ่ยปากพูดแล้ว : “เชอร์รีน เรามาคุยกันหน่อย”

นำแก้วน้ำไปวางไว้ข้างๆ เชอร์รีนพยักหน้า สีหน้าเรียบนิ่ง : “โอเค คุยกัน”

มือที่เรียวยาวผิวขาวบีบผ้าห่มที่ตัวแน่นๆโดยไม่รู้ตัว สีหน้าแววตาของหยาดฝนชัดเจนและอ่อนโยน : “เมื่อกี้ คุณน่าจะเห็นหมดแล้วนะ……”

“เห็นแล้วจริงๆ สองลูกกระตา เห็นอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง ฉันรู้สึกว่า คุณป้ายังค้างเรื่องอธิบายให้ฉันฟังนะ”

เผชิญหน้าด้วยแววตาที่นำมาซึ่งความเยือกเย็น เชอร์รีนเอ่ยปากพูดโดยตรง

“มีบางเรื่อง คุณกลับว่าไม่รู้เลย และฉันก็จะพูดอย่างง่ายๆ สามปีก่อน ช่วงเวลาที่ฉันเคยคบหาดูใจกับคุณชายออกัส คุณก็รู้ พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์ป้าหลานจริงๆ”

เรื่องราวก็ถูกเปิดเผยแล้ว ต่อให้ปิดบังต่อไป ก็ไม่มีความหมายอะไร และสิ่งที่ต้องทำในตอนนี้ ก็คือคิดหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้

ถ้าหากพูดว่าไม่ตกใจ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ เธอรู้ว่าพวกเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ป้าหลานกันจริงๆ แต่เธอกลับไม่รู้ว่า เมื่อสามปีก่อนพวกเขาเคยคบหาดูใจกัน！

“แต่หลังจากนั้นเพียงแค่สามปี วันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาเป็นเพียงป้าและหลานชาย นอกจากนี้ ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น อะไรที่เป็นอดีต ล้วนแต่ผ่านไปหมดแล้ว”

น้ำเสียงของหยาดฝนทั้งอบอุ่นทั้งช้ามาก พูดเอ่ยปากแต่ละคำแต่ละประโยค

“แล้วก็ สิ่งที่คุณเห็นเป็นเพียงแค่การบอกลา หลังจากสามปีฉันก็ได้บอกลาตัวเองโดยสิ้นเชิงแล้ว สิ้นสุด ความสัมพันธ์กับเขา ตอนนี้ฉันมีคู่หมั้นแล้ว เขาก็รักฉันมากด้วย พวกเรามีความสุขมาก การกระทำเมื่อสักครู่นั้น ฉันทำกะทันหันเกินไปแล้ว ฉันขอโทษคุณด้วยนะ……”

คำพูดข้างในนี้เป็นความจริงหรือไม่ ก็มีเพียงแค่เธอเองเท่านั้นที่รู้

สรุปว่าเป็นการบอกลา สิ้นสุด หรือว่าทำโดยไม่ตั้งใจ เผลอใจไปรัก

“ในเมื่อป้าพูดแบบนี้แล้ว ฉันก็หมดคำพูดแล้ว สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมด ฉันเชื่อคุณค่ะ”

เชอร์รีนเอ่ยปากพูดออกมาอย่างชัดเจน：

“แต่ว่า เรื่องแบบเดียวกันฉันคิดว่าป้าคงไม่มีทางทำเป็นครั้งที่สองอีกอย่างแน่นอน ไม่ว่าเมื่อสามปีก่อนพวกคุณจะมีความสัมพันธ์อะไรกัน นั้นก็เป็นเพียงแค่สามปีก่อน และตอนนี้ ฉันเป็นภรรยาของเขา ป้าก็มีคู่หมั้นแล้ว เพราะงั้นควรจะทำอย่างไรคงไม่จำเป็นต้องให้ฉันเตือนแล้ว”

เพราะว่าในใจของฉัน ป้าเป็นผู้หญิงที่ฉลาดที่สุดมาโดยตลอด และที่ฉันเลือกที่จะเชื่อ มีสองเหตุผล อย่างแรก เป็นผู้หญิงด้วยกัน อย่างที่สอง คุณเป็นป้าของพวกเรา

“ฉันเข้าใจ” หยาดฝนเอ่ยปากพูด มือที่ห้อยอยู่ข้างๆ ค่อยๆบีบผ้าห่มที่อยู่บนตัวจนแน่น

มองในมุมมองของเชอร์รีน คำพูดเหล่านี้ พูดได้สมเหตุสมผล กลับว่าไม่มีอะไรที่สุดโต่งและก็ทำเกินไปเลย

แต่เมื่อหยาดฝนได้ยินแล้ว กลับว่ามีอีกความหมายหนึ่ง เธอกำลังบีบบังคับเธอ เยาะเย้ยเธอ

“เพราะงั้น เรื่องของวันนี้ฉันจะถือว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และไม่เคยเห็นมาก่อน” ในระหว่างคำพูด เชอร์รีนยังคงมองมาที่เธอเช่นเคย

หยาดฝนพยักหน้า พูดออกมาสามคำ : “ฉันก็ด้วย”

แม้ว่าจะพูดแบบนี้แล้ว แต่ระหว่างพวกเขาสองคนก็มีช่องว่างเพิ่มขึ้นมาที่ไม่อาจจะล่วงล้ำได้

“งั้นก็ดี เรื่องนี้ก็สิ้นสุดตรงนี้ ต่อไปจะไม่มีวันพูดเอ่ยขึ้นมาอีก”